หน้าส่วนตัว
ก้อฉันมันเป็นแค่คนรอ ที่ถูกมองเหมือนไร้ความหมาย...
ก้อเพราะว่าเป็นเหมือนของตายในยามที่ไม่มีใคร....
ฉันก้อเป็น เหมือนๆเทียน... ถูกเก็บในลิ้นชัก เพื่อรอ เรื่อยไป...
ถูกใช้ก้อตอนที่แสงไฟดับไป... ถึงค้นเพื่อจะใช้กัน...
คนที่มีความสำคัญแค่วันที่เธอเสียใจ มันคงไม่มีความหมายสักเท่าไหร่...
จะเจ็บจะทนเธอยังไหว ตราบจนเทียนไขนั้นจะลายหมดลงไป...
จะอยู่เป็นแสงที่ส่อง แม้อาจไม่ถึงใจ
แค่พอร่ำไรให้เธอนั้นยังมองเห็น...
วรรธนภิโยกุล 3 พ.ย. 2551 14:01 น. - ID 120120 
1557
0
0
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
