ระวิผลิโผล่พ้น ภูผา อร่ามแสงสุริยา รุ่งเช้า ระวีส่องเหนือเกศา ยามเที่ยง ตะวันคล้อยพี่เฝ้า ตกน้ำ จมหาย นวลแสงจันทร์แจ่มคล้าย ดวงหน้า กลมล่องลอยนภา เคลื่อนคล้อย เหลืองอร่ามงามตา ยลย่ำ ยากจักพรรณนาถ้อย รุ่งเช้า เลือนหาย เวียนวนวันคืนแล้ว คืนเล่า สรีย์จันทร์ผันเฝ้า ส่องหล้า ตืนเดือนแรมดาวเจ้า ประกายเปล่ง หิ่งห้อยเปล่งแสงจ้า ดั่งท้า แสงจันทร์
31 ตุลาคม 2551 18:01 น. - comment id 909063
เวียนวน วนเวียน เพรียหาใครหนอออออคุณครูคะ
31 ตุลาคม 2551 19:26 น. - comment id 909088
31 ตุลาคม 2551 19:56 น. - comment id 909112
เยี่ยมมากค่ะ
31 ตุลาคม 2551 20:37 น. - comment id 909137
วันคืน.งเวียนวนวนเวียนมิเปลี่ยนแปลง.. เอ.หรือว่าเปลี่ยนแบบวนเวียนและเวียนวน..
31 ตุลาคม 2551 21:40 น. - comment id 909170
ไพเราะมากครับ...ไม่ถนัดเลย..การแต่งอย่างนี้
31 ตุลาคม 2551 23:47 น. - comment id 909203
เวียนวนวันหนึ่งเฝ้า เวียนวน ครวญคร่ำพร่ำครวญจน จวบเช้า ยินเธอยิ่งดาลดล แดสมัคร รักเนา วนจิตปองแต่เจ้า จวบเช้า อีกหน
1 พฤศจิกายน 2551 19:03 น. - comment id 909394
พิมญดา... ก็อยากระบายความในใจแค่นั้นแหละ
1 พฤศจิกายน 2551 19:34 น. - comment id 909402
ฉางน้อย ....นรศิริ ขอบคุณที่ชม
1 พฤศจิกายน 2551 19:37 น. - comment id 909403
พี่ครูพิม...อย่าล้อน่า
1 พฤศจิกายน 2551 19:38 น. - comment id 909404
พี่ฝากฝัน.....ผมชอบกลอนแนวของพี่มากครับ
1 พฤศจิกายน 2551 19:40 น. - comment id 909405
รัมณีย์...........ใช่เลย