จากชีวิต ของคน ที่ทนสู้ จากใจผู้ ขื่นขม ถูกข่มเหง จากใกล้ชิด เคียงฝัน อย่างกันเอง เขาละเลง รอยร้าว ให้เศร้าใจ ...มาวันนี้ ใจฉัน นั้นหายเจ็บ ...ความหนาวเหน็บ คราวนั้น มิหวั่นไหว ...ข้ามจากความ สับสน พ้นทุกข์ภัย ...และฉันได้ คนที่ฉัน นั้นต้องการ ขอบใจนะ ที่ทำให้ ฉันได้คิด กับชีวิต ต้องสู้ รู้กล้าหาญ จนได้ยืน สู่ฝัน อันตระการ เธอซมซาน บ้างอย่าท้อ สู้ต่อไป
25 ตุลาคม 2551 16:50 น. - comment id 907424
จะไม่ท้อแล้วจ๊ะ คนดี (สวมรอย)
25 ตุลาคม 2551 16:53 น. - comment id 907426
สู้ต่อไปอย่าท้อขอให้สู้ เพื่อกอบกู้ศักดิ์ศรีมีความหมาย บางผู้คนหลีกหนีด้วยความตาย ช่างน่าอายใจไม่สู้เพราะวู่วาม
25 ตุลาคม 2551 17:01 น. - comment id 907430
อยากบอกว่า ถ้าไม่ท้อ ขอสามร้อย หากให้น้อย จะร้องกลิ้ง ลิงหัวร่อ ขอสามแสน พี่ยื่นให้ แค่หนึ่งหนอ ยังไม่พอ ไปขอสาว เอามาไว ไม่ท้อค่ะ มีเพื่อนกลอนรอบกาย ไม่เหงาจ้า
25 ตุลาคม 2551 17:33 น. - comment id 907438
สู้ๆค่ะ
25 ตุลาคม 2551 18:13 น. - comment id 907445
หนูก็ไม่ท้อน๊า ไม่แห้วด้วย อิอิ แวะมาทักทายคะ
27 ตุลาคม 2551 16:46 น. - comment id 907956
ขอบคุณนะคับพี่ที่เข้ามาเยี่ยมชมคับ
12 พฤศจิกายน 2551 10:13 น. - comment id 912988
หวัดดีขอรับ.....คุณวาสุกรี ยังละเมียดเหมือนเดิมนะครับคุณท่าน.... ผมเคยเขียนคอนเซปคล้ายๆกันครับ....แต่ไม่ได้ลงไว้ในเวป.....เลยถือโอกาสมอบให้ซะเลย....อิอิ)....แฮะ.... ฉันดีขึ้นแล้ว ฉันขอขอบคุณ ใจฉันอบอุ่น ในคืนเหน็บหนาว ฉันดีขึ้นแล้ว ในทุกเรื่องราว ยามเธอเหน็บหนาว ฉันขอกอดใจ ให้เธอได้บ้าง ในความอบอุ่น เหมือนกอดละมุนที่เธอเคยให้ กอดรัดด้วยแขนแต่แน่นอุ่นใจ หวังเธอผ่อนคลาย เหนื่อยล้าที่เจอ.......
14 พฤศจิกายน 2551 10:56 น. - comment id 913817
ขอบคุณครับ คุณkiratiกลอนคุณก็โดนใจคับ คำง่ายๆ แต่โดนขอบคุณนะ เดี๋ยวจะไปมอบให้สาวที่ทำงาน อิ อิ