อรุโณทัย

23 ตุลาคม 2551 12:34 น. - comment id 906669

เข้ามาอานกลอนธรรมะครับ

ครูกระดาษทราย

23 ตุลาคม 2551 13:42 น. - comment id 906682

เห็นสัจธรรมของวัฏสงสารเลยค่ะคุณครู
ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะคุณครู

บ่นบ่น

23 ตุลาคม 2551 15:48 น. - comment id 906689

เบื่อสงสารเวียนว่ายใช้ชีวิต
เบื่อสังคมเบือนบิดผิดธรรมศีล
เบื่อต่อสู้คู่แย่งแข่งอาจินต์
เบื่อชีวินดิ้นรนทนทำดี

เบื่อที่สุดเบื่อตนทนหม่นหมอง
เบื่อที่ต้องสู้ไปไม่สิ้นสี
เมื่อไหร่กันที่ฉันหมดหน้าที่
สิ้นชีวีคงหมดเบื่อโอ๊ยเบื่อจริง

ฝนทอง

23 ตุลาคม 2551 17:37 น. - comment id 906696

เข้ามาอ่านธรรมะชำระความเศร้าครับ

ช่ออักษราลี

23 ตุลาคม 2551 18:10 น. - comment id 906704

สวัสดียามเย็นค่ะ คุณครูแก้ว

พยายามตัดกิเลศให้เหลือน้อยลงค่ะ
แต่จะไม่เบียนเบียนใคร ค่ะ

แก้วประภัสสร

23 ตุลาคม 2551 21:41 น. - comment id 906739

อรหัง..เมตตาค่ะ คุณลุง.
อ่านแล้วทำให้เห็นสัจจะธรรมมากๆเลยค่ะ 
 วันนี้หลานไปกราบมนัสการหลวงพ่อวัดทุ่งเศรษฐี ขอให้ท่านนำทางผ่อนทุกข์จากการสูญเสีย ท่านถามหลานว่า "ก่อนพ่อจากไปท่านทิ้งสมบัติอะไรไว้ให้โยมบ้าง" หลานฝืนตอบเพราะกลืนน้ำตาไปหลายอึกแล้ว หลานตอบว่า "พ่อทิ้งสมบัติชิ้นสุดท้ายไว้ให้คือ คำสอนให้ทำความดี"
พราะท่านบอกว่า "นั่นแหละ เจ้าต้องรักษาสมบัติของพ่อไว้ อย่าให้หมดไป หมั่นทำความดี และนั่งสมาธิ เจ้าจะดีขึ้น อาตมาอวยพรให้"

แวะมากอ่านกลอนที่สอนใจค่ะคุณลุง

กันนาเทวี

23 ตุลาคม 2551 23:25 น. - comment id 906759

อนิจจัง   ทุกขัง  อนัตตา

คารวะคุณครู  กลอนเพราะค่า

ฝากฝัน

24 ตุลาคม 2551 02:29 น. - comment id 906766

...
สังขารไม่เที่ยงหนอ...
เข้าถึงธรรมชาติก็เข้าถึงธรรมครับ
ดูแลสุขภาพนะครับ....

เพียงพลิ้ว

24 ตุลาคม 2551 10:43 น. - comment id 906833

เฌอมาลย์

24 ตุลาคม 2551 12:01 น. - comment id 906866

รูปสวยมากค่ะ
บทกลอนก็มากความหมาย

ชีวิตคนเราก็เท่านี้ เท่านี้จริงๆ

โคลอน

24 ตุลาคม 2551 12:52 น. - comment id 906885

วลาเราเจอเรื่องทุกข์ใจบางทีก็คิดนะคะ  เราไม่ได้เบียดเบียนใคร ไฉนเลยถึงต้องทุกข์ คงเป็นเพราะเรามาชดใช้กรรมในชาติก่อนคิดได้แบบนี้ก็ปลงนะคะ

แล้วคนที่สร้างกรรมใหม่ในชาตินี้อีกล่ะคะ ทบต้นทบดอกไปเรื่อยๆคงจะไม่หมดกรรมในเร็ววันเป็นแน่

มณีจันทร์

24 ตุลาคม 2551 13:22 น. - comment id 906895

ยาแก้ปวด

24 ตุลาคม 2551 20:32 น. - comment id 907043

คงดั่งคำพระท่านว่า
ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน
เฮ้อ...
เราหนอเรา(ยานะคะ)
ยังมิอาจหลุดได้เลย..

ลุงแก้วสบายดีนะคะ
อย่าลืมห่มผ้านะคะ
ชักเริ่มหนาวๆแล้ว

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 22:27 น. - comment id 907125

คุณ อรุโณทัย

      ระยะนี้บ้านเมืองวุ่นวายนัก จะเขียนหรือ
แก่แล้วเอาแค่หอมปากหอมคอก็พอ แก่แล้วนี่เรา
ก็เอาทางธรรมมาฝากไว้บ้างก็ดีนะครับ ขอบคุณ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 22:36 น. - comment id 907138

คุณ ครูกระดาษทราย

     อันที่จริงครูศึกษาธรรมมาและปฏิบัติตั้งแต่
ยังหนุ่มๆ ด้วยคิดว่าหากจะเชื่อมั่นตามครอบครัว
นั้นจะดีจริงหรือ คือเชื่อมั่นตัวเองหากไม่ทดลอง
ก็จะไม่รู้จริงจึงค่อนข้างจะรู้ว่าจริงแท้แน่นอนไม่
เพียงศาสนาอื่นๆและลิทธิอื่นๆด้วยก็ศึกษาจ๊ะ แต่
ด้วยปัญญาน้อยนิดได้แค่เพียงนิดๆหน่อยๆเท่านั้น
เองจ้า เพราะต้องยุ่งเกี่ยวกับทางโลกมากไปและ
บวชแค่พรรษาเดียวแต่ว่าก็คุ้มค่ามากจ๊ะศึกษาไป
ปฏิบัติไปแม้เขาจะว่าผมบ้าก็ตาม แต่ความสงบ
นั้นเกิดแก่ผมมากเกิดปัญญารู้แจ้งเห็นจริง
ตามพุทธพจน์วาจา หากไม่พิสูจน์ก็ไม่รู้จ๊ะ เอา
แค่นี้นะเดี๋ยวเขาจะว่าเว่อร์ไปจ๊ะ รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 22:39 น. - comment id 907141

คุณ บ่นบ่น

    บ่นไปเถอะครับจริงอย่างคุณว่าแหละทางโลก
น่าเบื่อจริงๆ แต่ทางธรรมไม่น่าเบื่อหรอกครับใคร
ทำมากก็ได้มาก ทำน้อยก็ได้น้อยครับ ขอบคุณครับ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 22:49 น. - comment id 907149

คุณ ฝนทอง

      ครับธรรมย่อมนำสู่แสงสว่าง ทำให้จิตสงบ
เกิดปัญญารู้แจ้งเห็นจริงตามโลกได้อย่างแท้จริง
แต่ว่าต้องมิใช่เพียงแค่อ่านต้องปฏิบัติควบคู่ไปด้วย
การปฏิบัตินั้นไม่จำเป็นต้องนั่งสมาธิ การปฏิบัติ
สมถะภาวนา ทำได้ทุกๆอริยาบถครับ แต่หากได้
นั่งสมาธินั้นดีที่สุดเพราะจิตจะรวมตัวกันเร็วกว่า
เมื่อจิตสงบนิ่งปราศจากนิวรณ์แล้วก็จะเป็นสมาธิ
ตามขั้นตอนจะเกิดความสุขสงบปราศจากความ
เศร้าหมองปัญญาก็จะค่อยๆเกิดครับ ทดลองซิ
ครับ ไม่ทำไม่รู้หรอกครับ เมื่อทำบ่อยๆเข้า
ก็จะเป็นนิสัยของเราเข้าหลักของความไม่ประมาท
แม้แต่ในขณะละสังขารเราก็จะไปสู่สุขคติครับ
ขอบคุณครับ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 22:56 น. - comment id 907154

คุณ ช่ออักษราลี

    ดีแล้วล่ะศิษย์รัก พวกเราก็เพียงแค่พยายาม
หลีกเลี่ยงกิเลศเท่าที่ทำได้ถือได้ว่าเป็นการสร้าง
ความดีแล้ว รากเง่าใหญ่ของกิเลศคือ โลภ โกรธ
และหลง ซึ่งมันแตกแยกออกไปดุจดังรากไม้ที่มี
รากแก้วของต้นไม้ใหญ่นั่นแหละจ้า รักเสมอ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 23:02 น. - comment id 907160

คุณ แก้วประภัสสร

     อนุโมทนาด้วยครับในผลบุญกุศล และยิ่ง
กุศลกว่าคือพบพระที่รู้แจ้งแล้ว ครับรักษาสมบัติ
นี้ไว้แหละครับทุกๆอย่างนั้นเกิดจากใจเราเองทั้ง
สิ้นเป็นตัวสั่งการว่าจะพ้นวัฏฏะสังสารได้หรือไม่
ึครับ ทำความดีแม้จะน้อยก็ยังดีกว่าไม่ทำครับ
ขอบคุณครับ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 23:14 น. - comment id 907166

คุณ กันนาเทวี

    ถูกต้องอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ก็คือไตรลักษณ์
นั่นเอง เพราะทุกๆอย่างย่อมเปลี่ยนไปเสมอแม้
แต่ร่างกายของเราหากสังเกตุดูคือจากเด็กเป็น
ผู้ใหญ่ แล้วก็มาแก่เช่นผมเป็นต้น ไม่ว่าสิ่งใดๆ
ก็เป็นอนิจจังทั้งสิ้น ส่วนทุกขังคือความเร่าร้อนนั้น
ไม่ใช่เกิดที่ใดเกิดจากใจเราเองทั้งสิ้นทำให้เกิด
เองแหละไม่แต่ตัวเราเท่านั้นภูเขาเองก็ยังเกิดขึ้น
ส่วนอนัตตาย่อมดับไปส่วนคนเรานั้นไม่ดับสูญ
สิ้นย่อมเวียนว่ายตายเกิดตามกรรมเวรเพราะ
สังขารที่ครองอยู่ด้วยดินน้ำไฟลมวิญญาณธาตุ
ย่อมเสื่อมสลายไปคงเหลือไว้แค่ความดีชั่วที่เกาะ
อยู่ในวิญญาณจ๊ะ ดีแล้วล่ะศิษย์ที่เข้าใจได้ดี
อนุโมทนาด้วยนะ ขอบคุณ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 23:20 น. - comment id 907167

คุณ ฝากฝัน

    ธรรมชาติคือแหล่งแห่งธรรมทั้งหลายแต่ว่า
ธรรมชาติให้อะไรเราบ้างหากไม่พิจารณาด้วย
ไตรลักษณ์แล้วก็หาประโยชน์อันใดมิได้นอกจาก
จะเพิ่มกิเลสมากครับ ขอบคุณ

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 23:32 น. - comment id 907172

คุณ เฌอมาลย์

    ครับเจ้าหญิงภาพบนนั้นแฝงความนัยไว้มาก
ครับหากพิจารณา ชีวิตคนเราสั้นนักเกิดเป็น
มนุษย์นั้นตามคำสอนนั้นยากนักเพราะอยู่ระหว่าง
กลางของสามภพ เพราะเป็นสถานที่สร้างความดี
แห่งเดียวเท่านั้น ดังนี้นะเจ้าหญิง สวรรค์ทำความ
ดีได้ยากเพราะเป็นดินแดนแห่งความสุขของผลบุญ
ที่กระทำจากโลกมนุษย์ ส่วนนรกนั้นคือดินแดน
แห่งการใช้กรรมชั่ว 
บนสวรรค์เมื่อหมดบุญแล้วก็ต้องมาใช้กรรม
จะมากน้อยอยู่ที่กรรมเคยทำไว้หากมากก็ไป
นรกไม่ได้เป็นมนุษย์อาจดีหน่อยก็เป็นสัตว์
ต่างๆหนักหน่อยก็เป็นเปรตอสุรกายหนักกว่า
ก็อยู่ในขุมนรกซึ่งมีขุมใหญ่แต่ละขุมใหญ่ยัง
แตกแยกออกเป็นหลายๆขุมซึ่งกล่าวมานี้รวม
เป็นนรกทั้งสิ้นจ๊ะ การเกิดเป็นมนุษย์มีหน้าที่
สองอย่างคือทำความดีและทำความชั่วต้องอยู่ที่
เราแม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ก็ต้อง
มาเกิดเป็นมนุษย์จ้า ใช่แล้วชีวิตคนเราก็แค่
นี้เองแหละจ้า รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 23:43 น. - comment id 907175

คุณ โคลอน

     ทุกๆคนจะดีหรือชั่วอยู่ที่ใจเราครับ ใจเป็น
ประธานที่จะนำส่งไปยังขันธ์ห้าครับ ใจนั้นประกอบ
ด้วยจิตและเจตสิกเพราะทั้งสองอย่างนี้ไม่อาจจะอยู่
นิ่งเฉยได้ชอบสอดรู้สอดเห็นเปรียบดังลิงย่อมไม่
อาจอยู่เฉยๆได้ต้องบังคับไว้นั่นแหละครับ จิตกับ
เจตสิกคนละอย่างกันนะครับ จิตเป็นผู้สอดส่าย
ดิ้นรนจากอายาตนะนั่นแหละ ส่วนเจตสิกก็
เหมือนเงาของจิตมันจะจดไว้ทุกขณะของจิตแล้ว
ก็ส่งไปที่ใจของเรา ใจเราก็ส่งไปยังขันธ์เพื่อ
ปรุงแต่งเกิดเป็นอารมณ์สู่ยังวิญญาณเราครับ
โอ้ยเอามาพร้าวมาขายสวนหรือเปล่าหนอ
ขอบคุณครับ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 23:49 น. - comment id 907179

คุณ เพียงพลิ้ว

     หลานกานต์ที่รัก อย่าพึ่งโกรธแง่งอนนะที่
ข้ามไปหน่อยเพราะตอบกระทู้ดึกเกือบเที่ยงคืนจ๊ะ
สายตามเลยไม่ค่อยดี ขอบใจหลานรักมากจ้า
รักเสมอๆ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 ตุลาคม 2551 23:52 น. - comment id 907180

คุณ มณีจันทร์

     ขอบใจมากจ้าเจ้าหญิงคนสวย รักเสมอ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

25 ตุลาคม 2551 00:04 น. - comment id 907185

คุณ ยาแก้ปวด

     จ้าหลานรัก ขอบใจยิ่งนักแต่ที่บ้านผมยัง
ร้อนอยู่เลยจ้าต้องเปิดแอร์ทั้งวันทั้งคืนเลยล่ะ
เดี๋ยวฝนก็ตกอีก แต่อิอินอนต้องใส่เสื้อสามตัว
เลยล่ะ คนแก่ก็อย่างนี้แหละยิ่งแพ้อากาศอีกด้วย
รักเสมอจ้า

       แก้วประเสริฐ.

ฟา

25 ตุลาคม 2551 13:18 น. - comment id 907373

 มันก็เป็นความจริง ที่แม้จะหลีกลี้หนีอย่างไร หรือก้มหน้าก้มยอมรับ จะอย่างไรก็หนีไม่พ้นค่ะ 

แก้วประเสริฐ

25 ตุลาคม 2551 16:24 น. - comment id 907405

คุณ ฟา

    นานแล้วซินะที่ไม่ได้เจอกันเสียนาน ใช่แล้ว
ทุกๆคนย่อมหลีกหนีไม่พ้นไปได้ครับ ขอบคุณ

         แก้วประเสริฐ.