เมื่อฝนพรากจากลาถึงคราหนาว ทุ่งนาข้าวพราวสีขจีเขียว เริ่มแตกช่อก่อพวงเป็นรวงเรียว รอเพลงเคียวเกี่ยวฟ่อนฟ้อนตังวาย ยิ่งยามเช้าพราวพร่างน้ำค้างหยด กลับแห้งหดเหือดพลันตะวันสาย จนเย็นย่ำค่ำผ่อนให้ร้อนคลาย สายหมอกพรายร่ายน้ำค้างกลับพร่างพรม ดั่งชีวีมีสุขทุกค้ำเช้า กลับหมองเศร้าเจ้าไกลใจขื่นขม เพียงเดียวดายกายห่อท้อระทม รอรักห่มพรมใจให้ฟื้นคืน รวงข้าวไกวไหวสะพรั่งดั่งเรียกเจ้า ทุ่งนาข้าวเฝ้าถามถึงทรามชื่น แล้วไฉนใยนวลไม่หวนคืน เสียงสะอื้นดังก้องท้องทุ่งนา จะลุกยืนฝืนกายย้ายย่างยาก เกินจะลากสังขารผ่านแล้วหนา จะหุงต้มส้มสูกหาหยูกยา ยากแล้วหนาลูกเอ๋ยอย่างเคยเป็น เจ้าทิ้งนาลาบ้านไปนานนัก พ่อเหนื่อยหนักยักอยากยังยากเข็น ตะวันวายบ่ายคล้อยรอคอยเย็น หวังจะเห็นเจ้ากลับก่อนหลับลา ลมหนาวลิ่วพลิ้วเรียวดั่งเกลียวคลื่น น้ำตารื่นรินไหลหัวใจล้า ณ กระท่อมห้อมกายที่ปลายนา รอเจ้ามาคว้าเคียวไปเกี่ยวรวง ฝากฝัน ๒๑ ตุลาคม ๒๕๕๑
21 ตุลาคม 2551 19:28 น. - comment id 906046
ฉางน้อยวิ่งเร็วจี๋อย่างแรง แซง 4 * 100 เมตร อิอิ ภาพกระท่อมแน่เหรอคะ สวยมากๆ ชอบบ้านที่อยู่ริมคลองแบบนี้แหละคะ คุณลุงฝากฝันสบายดีไหมคะ
21 ตุลาคม 2551 19:45 น. - comment id 906058
คุณฝากฝัน....... กระท่อมน้อยหลังนี้ ต้องเรียกว่า กระท่อมในฝันเลย ถ้าได้แบบนี้ บรรยากาศอย่างในภาพซักหลัง เยี่ยมเลย.....
21 ตุลาคม 2551 19:56 น. - comment id 906062
บ้านสวยจังเลย
21 ตุลาคม 2551 20:00 น. - comment id 906063
แว่วเพลงพิณบนลานแคนแดนอีสาน สายลมผ่านหนาวเยือนเตือนใจขวัญ คิดถึงคนลาไกลไปหลายวัน ก่อนจากกันสัญญากลับมาเยือน ข้าวอุ้มท้องน้องรอพี่ที่ปลายนา เห็นฝูงปลาแหวกว่าย..ใจลอยเลื่อน แว่วหวูดไกลใจน้องต้องย้ำเตือน ไม่ถึงเดือน.ข้าวสุกแล้ว..แก้วยังรอ.. เฝ้าเตรียมเคียวเรียวรวงพวงไสว คนจากไกลคงกลับรักเข้าหอ มารวมเคียวเกี่ยวรวงควงพะนอ ร่วมร้องคลอเพลงรัก.งอีกสักครา.. วันนี้ออกไปดูเขาหว่านปุ๋ยมาค่ะลุง.. ข้าวในนาอุ้มท้องแล้ว.. ขอร่วมถ่ายทอดด้วยคนนะคะ..
21 ตุลาคม 2551 20:02 น. - comment id 906065
สวัสดีครับท่านพี่ฝากฝัน กระท่อมนี้ถัมีเจ็ทสกีอยู่ด้วย เฃ้าลูกน้อยมันคงรีบกลับมาอยู่เป็นเพื่อนพ่อเฒ่าแน่เลยครับ ด้วยความคิดถึงเสมอ
21 ตุลาคม 2551 21:11 น. - comment id 906077
รวงข้าวเฝ้าคอยเคียว ทุ่งนาเขียวยังคอยคน น้ำใจในกมล เพียงรอคนมาแบ่งปัน ไปหน้าจงเหลียวหลัง คืนฟากฝั่งในห้วงฝัน ทุ่งร้างเฝ้ารำพัน หนุ่งสาวนั้นจะหวนคืน ลูกหลานเอย ทุ่งนาอย่าให้ร้าง ผืนดินทีข้าถาง อย่าปล่อยว่างให้เปล่าการ
21 ตุลาคม 2551 21:54 น. - comment id 906082
หวังว่าลูกสาว คงรับรู้ถึงจิตใจของพ่อเฒ่า ที่รอคอยลูกในขณะที่ร่างกายเจ็บป่วย ขอให้อะไรดลใจให้ลูกได้กลับไป ดูแลพ่อเฒ่าที่เถอะ ขอเป็นกำลังใจให้กับรวงข้าว ทั้งหลายที่รอเคียวครับ
22 ตุลาคม 2551 02:08 น. - comment id 906090
กลอนก็ไพเราะ ภาพก็สวย น่าสงสารพ่อเฒ่าจัง การรอคอยของคนป่วย ซึ่งก็ไม่รู้ว่า พวกเขาจะกลับมาหรือไม่ อ่านกลอนของคุณแล้ว เศร้าใจจัง อยากร้องไห้ง่ะ
22 ตุลาคม 2551 04:49 น. - comment id 906101
กระท่อมน้อย..คอยรัก..ที่จากลา ถวิลหา ตาแล บ่วายเว้น.. ตะวันขึ้น จรดเช้า บ่ายเย็น. แลบ่เห็น..ตัวเจ้า ที่เฝ้าคอย... ................................................. หวัดดีครับพี่ฝากฝัน นึกว่าพี่จะหายไป เหมือนผม อิอิอิ พี่สบายดีนะครับ.. เดินทาง ระมัดระวังด้วย นะครับพี่..
22 ตุลาคม 2551 06:48 น. - comment id 906115
..ฉางน้อย ความคิดเห็นที่ 1 : หมายเลข 917370 ฉางน้อยวิ่งเร็วจี๋อย่างแรง แซง 4 * 100 เมตร อิอิ ภาพกระท่อมแน่เหรอคะ สวยมากๆ ชอบบ้านที่อยู่ริมคลองแบบนี้แหละคะ คุณลุงฝากฝันสบายดีไหมคะ .................................... อิอิ..ผมยุ่งหมดเลยฉางน้อย แหมๆๆ...ก็วิ่งหน้าตั้งขนาดนั้น ชอบหล่ะซี..กระท่อมในฝัน กลอนมันเศร้า เลยหากระท่อมสวยๆมาอวดนะ หายเหนื่อยยัง....
22 ตุลาคม 2551 06:50 น. - comment id 906116
... บนข ความคิดเห็นที่ 2 : หมายเลข 917382 คุณฝากฝัน....... กระท่อมน้อยหลังนี้ ต้องเรียกว่า กระท่อมในฝันเลย ถ้าได้แบบนี้ บรรยากาศอย่างในภาพซักหลัง เยี่ยมเลย..... .............................................. ขอบคุณครับที่แวะมานะครับ กระท่อมแบบนี้กำลังจะเกิดขึ้นที่ไร่ฝากฝันครับ...ไมนานนักครับ.. ตอนนี้ก็ตระเวณหารูปแบบต่างๆอยู่ครับ นี่เป็นหนึ่งในหลายๆแบบครับ
22 ตุลาคม 2551 06:52 น. - comment id 906117
....มินนี่ ความคิดเห็นที่ 3 : หมายเลข 917386 บ้านสวยจังเลย ................................... มาๆๆ...น้องมินนี่... ยกเอาไปเลยให้หล่ะ...
22 ตุลาคม 2551 06:54 น. - comment id 906119
.... ครูพิม ความคิดเห็นที่ 4 : หมายเลข 917387 แว่วเพลงพิณบนลานแคนแดนอีสาน สายลมผ่านหนาวเยือนเตือนใจขวัญ คิดถึงคนลาไกลไปหลายวัน ก่อนจากกันสัญญากลับมาเยือน ข้าวอุ้มท้องน้องรอพี่ที่ปลายนา เห็นฝูงปลาแหวกว่าย..ใจลอยเลื่อน แว่วหวูดไกลใจน้องต้องย้ำเตือน ไม่ถึงเดือน.ข้าวสุกแล้ว..แก้วยังรอ.. เฝ้าเตรียมเคียวเรียวรวงพวงไสว คนจากไกลคงกลับรักเข้าหอ มารวมเคียวเกี่ยวรวงควงพะนอ ร่วมร้องคลอเพลงรัก.งอีกสักครา.. วันนี้ออกไปดูเขาหว่านปุ๋ยมาค่ะลุง.. ข้าวในนาอุ้มท้องแล้ว.. ขอร่วมถ่ายทอดด้วยคนนะคะ.. .................................. แหมๆๆ...กลอนแขกเพราะกว่าเจ้าของบ้านอีก ..เขินอะ... ว่าแต่ว่า..ข้าวตั้งต้องนี่เมือตอนเด็กๆเคยฉีกคอแล้วกินนมข้าวจนถูกตีหลายครั้งแนะ
22 ตุลาคม 2551 06:57 น. - comment id 906121
...ลูกกลิ้ง ความคิดเห็นที่ 5 : หมายเลข 917389 สวัสดีครับท่านพี่ฝากฝัน กระท่อมนี้ถัมีเจ็ทสกีอยู่ด้วย เฃ้าลูกน้อยมันคงรีบกลับมาอยู่เป็นเพื่อนพ่อเฒ่าแน่เลยครับ ด้วยความคิดถึงเสมอ ................................... สวัสดีครับน้องลูกกลิ้ง อิอิ..เสียดายจังนะในหมู่บ้านชนบท ตอนนี้แทบว่างเปล่าแล้ว ใจหายทุกครั้งที่เข้าไปในหมู่บ้าน หนุ่มสาวเข้าเมืองหมด...เสียดายจัง
22 ตุลาคม 2551 07:03 น. - comment id 906122
....กันนาเทวี ความคิดเห็นที่ 6 : หมายเลข 917401 รวงข้าวเฝ้าคอยเคียว ทุ่งนาเขียวยังคอยคน น้ำใจในกมล เพียงรอคนมาแบ่งปัน ไปหน้าจงเหลียวหลัง คืนฟากฝั่งในห้วงฝัน ทุ่งร้างเฝ้ารำพัน หนุ่งสาวนั้นจะหวนคืน ลูกหลานเอย ทุ่งนาอย่าให้ร้าง ผืนดินทีข้าถาง อย่าปล่อยว่างให้เปล่าการ ........................... เจ้าเฝ้าเมืองกลับทิ้งนา แต่กายากินอาหาร หาเงินเกินประมาณ แต่อาหารอยู่บ้านเรา ขอบคุณมากนะครับที่เอากลอนเพราะๆมาฝาก ..ฝากฝันอยากแต่ต่อ..แต่แต่งไม่ออก..นะ รู้แต่ว่า..เมื่อคนต้องกินอาหาร...แล้วใยไม่สร้างอาหาร..กลับไปรับจ้างหาเงิน..แล้วเอาเงินมาซื้ออาหาร(อ้อมจัง)
22 ตุลาคม 2551 07:06 น. - comment id 906123
....ไร้อันดับ ความคิดเห็นที่ 7 : หมายเลข 917406 หวังว่าลูกสาว คงรับรู้ถึงจิตใจของพ่อเฒ่า ที่รอคอยลูกในขณะที่ร่างกายเจ็บป่วย ขอให้อะไรดลใจให้ลูกได้กลับไป ดูแลพ่อเฒ่าที่เถอะ ขอเป็นกำลังใจให้กับรวงข้าว ทั้งหลายที่รอเคียวครับ ......................... ผู้เฒ่าไม่มีแรงเกี่ยวแล้วครับ รอลูกกลับไปเกี่ยวหน่อย ไปเจอครอบครัวนี้ที่จังหวัดขอนแก่นครับ น่าสงสารครับ...คอยๆๆอย่างไม่มีที่สิ้นสุด คุณไร้อันดับสบายดีนะครับ
22 ตุลาคม 2551 07:09 น. - comment id 906124
....เอ็ม ความคิดเห็นที่ 8 : หมายเลข 917419 กลอนก็ไพเราะ ภาพก็สวย น่าสงสารพ่อเฒ่าจัง การรอคอยของคนป่วย ซึ่งก็ไม่รู้ว่า พวกเขาจะกลับมาหรือไม่ อ่านกลอนของคุณแล้ว เศร้าใจจัง อยากร้องไห้ง่ะ ............................... สวัสดีครับคุณเอ็ม อย่าเศร้าเลยครับ...ครอบครัวอย่างนี้ ในบ้านเรามีเยอะครับ.... คนแก่ที่ถูกลูกหลานทิ้ง... ว่าแต่ว่าคุณเอ็มดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
22 ตุลาคม 2551 07:13 น. - comment id 906125
....กิ่งโศก ความคิดเห็นที่ 9 : หมายเลข 917430 กระท่อมน้อย..คอยรัก..ที่จากลา ถวิลหา ตาแล บ่วายเว้น.. ตะวันขึ้น จรดเช้า บ่ายเย็น. แลบ่เห็น..ตัวเจ้า ที่เฝ้าคอย... ................................................. หวัดดีครับพี่ฝากฝัน นึกว่าพี่จะหายไป เหมือนผม อิอิอิ พี่สบายดีนะครับ.. เดินทาง ระมัดระวังด้วย นะครับพี่.. ............................... ขอบคุณมากครับน้องชาย ฝากฝันห่างหายไปหลายวันเพราะอารมณ์มันไม่อินนะ ในขณะเดียวกันก็งานยุ่งมากเลย...ขึ้นเหนือขึ้นอีสาน...จนวุ่นวายไปหมด น้องสบายดีนะ
22 ตุลาคม 2551 08:08 น. - comment id 906129
Hi5 Comment ทวดดดดว่างๆๆพานู๋ไปเที่ยวทุ่งนาด้วยจิ อิอิ
22 ตุลาคม 2551 08:19 น. - comment id 906139
ฝากฝันเป็นคนที่เขียนกลอนแนวนี้ได้ลึกซึ้งและละเอียดอ่อนจริงๆค่ะ ขอคาราคะ...เพราะวะไม่สุภาพ
22 ตุลาคม 2551 09:00 น. - comment id 906164
บทกลอนน่าจะแทนใจพ่อแม่เพียงพลิ้วได้นะคะ รอลูกเสมอ
22 ตุลาคม 2551 09:37 น. - comment id 906180
กรุ่นไอกลิ่นดิน กรุ่นกลิ่นรวงข้าว ชื่นไอหมอกหนาว รวงข้าวรอเคียว..... สวัสดีครับ พี่ฝากฝัน ......
22 ตุลาคม 2551 09:47 น. - comment id 906183
ดั่งข้าวรอเคียว มือเรียวเกี่ยวรวง ควงเคียวเกี่ยวข้าว ----- "เจ้าทิ้งนาลาบ้านไปนานนัก พ่อเหนื่อยหนักยักอยากยังยากเข็น" "ยากเข็น"ของลุงฝากฝัน กับ"ยากเข็ญ"ของผมชื่อโจ้ ไม่แน่ใจตัวไหนผิดถูก แต่อรรถรสเนื้อความไม่ได้เปลี่ยน โอเคขอรับ อ๋อ!"พ่อเหนื่อยหนักยัก ยักคืออะไรครับลุง แหะๆ
22 ตุลาคม 2551 10:10 น. - comment id 906187
ขอลงกลอนเขียนไว้ให้ผู้เฒ่า รอตัวเจ้าลูกรักกลับเยือนบ้าน เข้าหน้าหนาวยิ่งหนาวใจร้าวราน ก่อกองไฟหน้าบ้านนั้นนั่งคอย ชะเง้อคอมองดูเมื่อไหร่หนอ ลูกของพ่อจะกลับมาเรือนน้อย พ่ออุตส่าห์เผามันตั้งตาคอย ใยลูกน้อยหายไปไม่หวนมา พ่อก็แก่แม่ก็เฒ่าเจ้ารู้ไหม กำลังกายจะหาฝืนก็อ่อนล้า น้ำตาตกหัวอกพ่อยืนรอมา ใกล้จะลาจากเจ้าแสนเศร้าใจ แม้เหนื่อนกายไม่เศร้าเท่าลูกจาก ใยมาพรากความรักให้เหือดหาย กลับบ้านเถิดลูกรักพ่อเดียวดาย อยากเห็นลูกก่อนตายวายชีวัน สวัสดีค่ะคุณฝากฝัน
22 ตุลาคม 2551 11:16 น. - comment id 906214
บุพการีนั้นหรือคือพ่อแม่ เฝ้าดูแลลูกน้อยคอยสั่งสอน จนเติบใหญ่แกร่งกล้าเฝ้าอาทร มิคลายคลอนรักลูกพันผูกใจ เพราะลูกคือความหวังทั้งชีวิต พร้อมอุทิศเพื่อสร้างทางสดใส ให้ความรู้วิทยามิคลาไคล เพียงลูกได้มีวิชาหาเลี้ยงตน กาลเวลาผ่านผันนานวันเข้า ลูกไม่กลับคืนเหย้าเฝ้าฉงน พ่อชะแง้แม่รอท้อทุกข์ทน ไยลูกตนไม่คืนเรือนเหมือนก่อนเคย เฝ้าติดตามถามไถ่ด้วยใจห่วง คืนวันล่วงมานานพาลเพิกเฉย "ไม่มีเวลา" "มากภาระ" "ใช่ละเลย" คือคำเอ่ยบอกกล่าวให้เศร้าใจ อันพ่อแม่แท้คือพระในบ้าน เราลูกหลานควรบูชาพาสดใส ควรดูแลด้วยชีวิตจิตห่วงใย ก่อนสายไป...รู้แทนคุณด้วยกตัญญุตา เข้ากันไหมคะเนี่ย อิอิ
22 ตุลาคม 2551 15:04 น. - comment id 906273
ลูกอยากไปอยู่เมืองฟ้าเมืองสวรรค์จ๊ะพ่อ ไม่อยากจมอยู่ในท้องนา ก็พ่อส่งลูก ไปเรียนซะสูง ขายควายไปตั้งคอก ขายนาไปตั้งหลายแปลง อยากให้ลูกเป็นเจ้าเป็นนายคน ไม่ใช่เหรอ ลูกกำลังจะเป็นเจ้านายคนจ๊ะพ่อ แต่ตอนนี้เป็นขี้ข้าเค้าไปพลางๆก่อน นะจ๊ะ พ่อรอไปหน่อย
22 ตุลาคม 2551 15:13 น. - comment id 906278
กระท่อมน้อยคอยเคียว กระท่อมเดี่ยวน่าพัก กระท่อมนี้น่ารัก ขอสมัครพักกาย เป็นตัวแทนลูกหลาน ของท่านตายาย จะขอรับใช้ ในกระท่อมนี้เอง.. ถ้าลูกหลานไม่มา จะอยู่เองนะ.. ถึงหนูจะเกี่ยวข้าวไม่เป็น..แต่หนูหุงข้าวเป็นนะเจ้าคะ..ลุงฝากฝัน.. หายไปนานเชียว แต่ก็ติดตามผลงานของคนบ้านกลอนคนอื่นนะ ..เขียนกลอนกันเก่งๆทั้งน้านเลย..อิอิ..แต่ไม่กล้าคอมเม้นท์เข้าไปค่ะ..
22 ตุลาคม 2551 16:16 น. - comment id 906329
รวงข้าว สีทองในท้องทุ่ง อรุณรุ่งเช้าตรู่ดูสดใส แสงตะวันวาววับระยับไกล สะท้อนใส่น้ำค้างดูพร่างพราย มวลวิหคผกผินออกบินลับ เมื่อเย็นย่ำค่ำก็กลับไม่ลับหาย แต่มือเรียวเกี่ยวรวงกลับร่วงราย มาหนีหาย ทิ้งเคียว... ลืมกี่ยวรวง ...กลอน..คุณฝากฝัน เพราะมากครับ.. ผมเป็นสมาชิกน้องใหม่..มือใหม่ ขอร่วมแจม..ครับ
22 ตุลาคม 2551 16:35 น. - comment id 906353
กลอนเหงาๆนะครับ อินสวนชอบเกี่ยวข้าวมากเลยครับ ปีนี้ว่าจะลงเกี่ยวข้าวซะหน่อย ใกล้แล้วครับ....แล้วกะว่าจะไปแอ่วบ้าน เพื่อนรุ่นน้องที่อุดรครับ....น่าสนุกไหมครับ
22 ตุลาคม 2551 16:39 น. - comment id 906354
งามทั้งความหมายและถ้อยคำ สุดยอดครับ
22 ตุลาคม 2551 17:23 น. - comment id 906386
เศร้าค่ะ...
22 ตุลาคม 2551 18:45 น. - comment id 906410
..พิมญดา ความคิดเห็นที่ 19 : หมายเลข 917458 ทวดดดดว่างๆๆพานู๋ไปเที่ยวทุ่งนาด้วยจิ อิอิ ....................................... มาแร้ว...ขึ้นบ่าเลย...ไปกันเถอะ.. ทุ่งกำลังเย็นสบายตอนนี้
22 ตุลาคม 2551 18:48 น. - comment id 906412
...โคลอน(รอข้าวที่เกี่ยวแล้ว) ความคิดเห็นที่ 20 : หมายเลข 917468 ฝากฝันเป็นคนที่เขียนกลอนแนวนี้ได้ลึกซึ้งและละเอียดอ่อนจริงๆค่ะ ขอคาราคะ...เพราะวะไม่สุภาพ ............................................ ข้าวเกี่ยวแล้วรอขายเลยหรือ... ขอบคุณนะที่อุส่าห์แวะมาเยี่ยมชมกันนะครับ สบายดีนะ...อากาศเริ่มเปลี่ยนดูแลสุขภาพด้วยเด้อ
22 ตุลาคม 2551 18:48 น. - comment id 906413
...โคลอน(รอข้าวที่เกี่ยวแล้ว) ความคิดเห็นที่ 20 : หมายเลข 917468 ฝากฝันเป็นคนที่เขียนกลอนแนวนี้ได้ลึกซึ้งและละเอียดอ่อนจริงๆค่ะ ขอคาราคะ...เพราะวะไม่สุภาพ ............................................ ข้าวเกี่ยวแล้วรอขายเลยหรือ... ขอบคุณนะที่อุส่าห์แวะมาเยี่ยมชมกันนะครับ สบายดีนะ...อากาศเริ่มเปลี่ยนดูแลสุขภาพด้วยเด้อ
22 ตุลาคม 2551 18:50 น. - comment id 906416
... เพียงพลิ้ว ความคิดเห็นที่ 21 : หมายเลข 917493 บทกลอนน่าจะแทนใจพ่อแม่เพียงพลิ้วได้นะคะ..รอลูกเสมอ .............................. ก่อนอื่น..สุขสันต์วันเกิดก่อนนะ...อย่าลืม ส่งเงินให้แม่สักหมื่น...ค่าทำคลอด... "อย่าปล่อยให้ท่านรอนะครับ...มีจังหวะเมื่อไหร่รีบกลับเถอะ... การคอยเป็นความทรมานอย่างยิ่งครับ
22 ตุลาคม 2551 18:55 น. - comment id 906417
...แสงเหนือ ความคิดเห็นที่ 22 : หมายเลข 917509 สวัสดีครับ พี่ฝากฝัน ...... กรุ่นไอกลิ่นดิน กรุ่นกลิ่นรวงข้าว ชื่นไอหมอกหนาว รวงข้าวรอเคียว..... ................................ คอยลูกมาเยือน ใจเลือนแห้งเหี่ยว ซุกกายดายเดียว มองเคียวเลื่อนลอย สวัสดีครับน้องแสงเหนือ ฝากฝันห่างไปนานทีเดียว.. เพราะอารมณ์มันไม่ประติดประต่อ นะ...น้องสบายดีนะ..ครับ..ดูแลสุขภาพนะ อากาศเปลี่ยนแล้ว
22 ตุลาคม 2551 19:07 น. - comment id 906418
...ผมโจ้เอง ความคิดเห็นที่ 23 : หมายเลข 917512 ดั่งข้าวรอเคียว มือเรียวเกี่ยวรวง ควงเคียวเกี่ยวข้าว----- "เจ้าทิ้งนาลาบ้านไปนานนัก พ่อเหนื่อยหนักยักอยากยังยากเข็น" "ยากเข็น"ของลุงฝากฝัน กับ"ยากเข็ญ"ของผมชื่อโจ้ ไม่แน่ใจตัวไหนผิดถูก แต่อรรถรสเนื้อความไม่ได้เปลี่ยน โอเคขอรับ อ๋อ!"พ่อเหนื่อยหนักยัก ยักคืออะไรครับลุง แหะๆ ................................ อิอิ...คนมีปัญญามาเยือนเจ้าบ้านก็ต้องลำบาก อย่างนี้แหละหนา ยากเข็น...ยากเข็ญ..ทั้งสองคำ..ไม่มีในพจนานุกรมนะขอรับ....แต่ เข็น...ของฝากฝัน..คือดันหรือผลักให้เคลื่อนไปข้างหน้า ส่วน..เข็ญ..ของน้องโจ้...คือยากจน..ลำบาก ............ ซึ่งจากความต่างข้างบนนั่นแหละถึงเป็นที่มา ของปัญหาข้อที่สอง "พ่อเหนื่อยหนักยักอยากยังยากเข็น" คือการอธิบายว่าพ่อนี่แย่แล้วจะทำไรก็ยากไปหมด "ยัก"ฝากฝันให้เป็นคำขยาย..เหมือนยักแย่ยักยัน..นั่นแหละ... หายสงสัยมั่งยัง...ถ้ายังก็ว่ามา...แต่อย่าลืม ชงกาแฟมาด้วยนะ
22 ตุลาคม 2551 19:09 น. - comment id 906420
...แก้วประภัสสร ความคิดเห็นที่ 24 : หมายเลข 917517 ขอลงกลอนเขียนไว้ให้ผู้เฒ่า รอตัวเจ้าลูกรักกลับเยือนบ้าน เข้าหน้าหนาวยิ่งหนาวใจร้าวราน ก่อกองไฟหน้าบ้านนั้นนั่งคอย ชะเง้อคอมองดูเมื่อไหร่หนอ ลูกของพ่อจะกลับมาเรือนน้อย พ่ออุตส่าห์เผามันตั้งตาคอย ใยลูกน้อยหายไปไม่หวนมา พ่อก็แก่แม่ก็เฒ่าเจ้ารู้ไหม กำลังกายจะหาฝืนก็อ่อนล้า น้ำตาตกหัวอกพ่อยืนรอมา ใกล้จะลาจากเจ้าแสนเศร้าใจ แม้เหนื่อนกายไม่เศร้าเท่าลูกจาก ใยมาพรากความรักให้เหือดหาย กลับบ้านเถิดลูกรักพ่อเดียวดาย อยากเห็นลูกก่อนตายวายชีวัน สวัสดีค่ะคุณฝากฝัน ..................... ขอบคุณหลายๆนะครับที่แวะมาพร้อมกับเอากลอนเพราะๆมาฝาก..นะ..โดยเฉพาะวรรคสุดท้าย..ได้อารมณ์..ชอบมาก..ขอบอก
22 ตุลาคม 2551 19:12 น. - comment id 906422
....เฌอมาลย์ ความคิดเห็นที่ 25 : หมายเลข 917544 บุพการีนั้นหรือคือพ่อแม่ เฝ้าดูแลลูกน้อยคอยสั่งสอน จนเติบใหญ่แกร่งกล้าเฝ้าอาทร มิคลายคลอนรักลูกพันผูกใจ เพราะลูกคือความหวังทั้งชีวิต พร้อมอุทิศเพื่อสร้างทางสดใส ให้ความรู้วิทยามิคลาไคล เพียงลูกได้มีวิชาหาเลี้ยงตน กาลเวลาผ่านผันนานวันเข้า ลูกไม่กลับคืนเหย้าเฝ้าฉงน พ่อชะแง้แม่รอท้อทุกข์ทน ไยลูกตนไม่คืนเรือนเหมือนก่อนเคย เฝ้าติดตามถามไถ่ด้วยใจห่วง คืนวันล่วงมานานพาลเพิกเฉย "ไม่มีเวลา" "มากภาระ" "ใช่ละเลย" คือคำเอ่ยบอกกล่าวให้เศร้าใจ อันพ่อแม่แท้คือพระในบ้าน เราลูกหลานควรบูชาพาสดใส ควรดูแลด้วยชีวิตจิตห่วงใย ก่อนสายไป...รู้แทนคุณด้วยกตัญญุตา เข้ากันไหมคะเนี่ย อิอิ .......................... เข้ากันได้ดีเลย... อืม..กลอนเพราะเช่นเคยนิ... นับว่าเป็นของฝากที่ชอบมากเลย..ขอบอก
22 ตุลาคม 2551 20:31 น. - comment id 906448
ลุงๆ บ้านน้ำผึ้งเขาใช้รถเกี่ยวข้าวกันหมดแล้ว ม่ายต้องง้อนั่งรอลูก นะขอบอก
22 ตุลาคม 2551 21:59 น. - comment id 906497
... ช่ออักษราลี ความคิดเห็นที่ 26 : หมายเลข 917605 ลูกอยากไปอยู่เมืองฟ้าเมืองสวรรค์จ๊ะพ่อ ไม่อยากจมอยู่ในท้องนา ก็พ่อส่งลูก ไปเรียนซะสูง ขายควายไปตั้งคอก ขายนาไปตั้งหลายแปลง อยากให้ลูกเป็นเจ้าเป็นนายคน ไม่ใช่เหรอ ลูกกำลังจะเป็นเจ้านายคนจ๊ะพ่อ แต่ตอนนี้เป็นขี้ข้าเค้าไปพลางๆก่อน นะจ๊ะ พ่อรอไปหน่อย ..................................... อืม..เห็นด้วยนะตามที่ว่ามา แต่เอ๊ะ...ทำไมช่วงนี้อารมณ์รุนแรงจัง ผ่อนลงบ้างได้แล้วเด้อ...หรืออยากให้สมชาย ไปชุมพรบ้าง...อิอิ..จะได้คลายอารมณ์บ้าง ดีมั๊ย
22 ตุลาคม 2551 22:02 น. - comment id 906500
...พี่แดง ความคิดเห็นที่ 27 : หมายเลข 917610 กระท่อมน้อยคอยเคียว กระท่อมเดี่ยวน่าพัก กระท่อมนี้น่ารัก ขอสมัครพักกาย เป็นตัวแทนลูกหลาน ของท่านตายาย จะขอรับใช้ ในกระท่อมนี้เอง.. ถ้าลูกหลานไม่มา จะอยู่เองนะ.. ถึงหนูจะเกี่ยวข้าวไม่เป็น..แต่หนูหุงข้าวเป็นนะเจ้าคะ..ลุงฝากฝัน.. หายไปนานเชียว แต่ก็ติดตามผลงานของคนบ้านกลอนคนอื่นนะ ..เขียนกลอนกันเก่งๆทั้งน้านเลย..อิอิ..แต่ไม่กล้าคอมเม้นท์เข้าไปค่ะ.. .............................................. อิอิ..ไปอยู่คนเดียวได้หรือ..พี่...จะอยู่หลังบนหรือหลังล่างหล่ะนี่ น่าอยู่ทั้งสองหลังนะครับ ขอบคุณนะครับที่พี่แวะเวียนมาให้กำลังใจตลอดเลย พี่ก็ดูแลสุขภาพนะครับ
22 ตุลาคม 2551 22:34 น. - comment id 906507
...น้ำผึ้ง ความคิดเห็นที่ 40 : หมายเลข 917780 ลุงๆ บ้านน้ำผึ้งเขาใช้รถเกี่ยวข้าวกันหมดแล้ว ม่ายต้องง้อนั่งรอลูก นะขอบอก ...................... เพราะทันสมัยนะซีหนูผึ้ง...ชาวนายิ่งทำเลยยิ่งจน ภาคกลาง...ปลูกข้าวแล้วไม่อยากกินข้าวข้าวของตัวเอง ..แข็ง...ยิ่งปลูกพันธุ์ยิ่งหาย เพราะการเพิ่มขึ้นของเทคโนโลยี่..เป็นเพียง กลไกที่ตอบสนองพ่อค้าหรือโรงสีมากว่า แต่ขณะเดียวกันก็ทำให้ต้นทุนของเกษตรกรสูงขึ้น
22 ตุลาคม 2551 22:20 น. - comment id 906509
...ลิลิต ความคิดเห็นที่ 28 : หมายเลข 917661 ...กลอน..คุณฝากฝัน เพราะมากครับ.. ผมเป็นสมาชิกน้องใหม่..มือใหม่ ขอร่วมแจม..ครับ รวงข้าว สีทองในท้องทุ่ง อรุณรุ่งเช้าตรู่ดูสดใส แสงตะวันวาววับระยับไกล สะท้อนใส่น้ำค้างดูพร่างพราย มวลวิหคผกผินออกบินลับ เมื่อเย็นย่ำค่ำก็กลับไม่ลับหาย แต่มือเรียวเกี่ยวรวงกลับร่วงราย มาหนีหาย ทิ้งเคียว... ลืมเกี่ยวรวง ไปหลงตรอกซอกทางกลางเมืองใหญ่ ระเริงใจไฟแสงแห่งเมืองหลวง เล่ห์กลหลากมากหลายที่หมายลวง สุดแสนห่วงนักแล้วนะแก้วตา สวัสดีครับคุณลิขิต...ยินดีด้วยนะครับ คุณแต่กลอนได้งดงามครับ และขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยือครับ
22 ตุลาคม 2551 22:25 น. - comment id 906515
....อินสวน ความคิดเห็นที่ 29 : หมายเลข 917685 กลอนเหงาๆนะครับ อินสวนชอบเกี่ยวข้าวมากเลยครับ ปีนี้ว่าจะลงเกี่ยวข้าวซะหน่อย ใกล้แล้วครับ....แล้วกะว่าจะไปแอ่วบ้าน เพื่อนรุ่นน้องที่อุดรครับ....น่าสนุกไหมครับ ............................... หน้าเกี่ยวสนุกครับ...โดยเฉพาะนาอีสาน..ที่เป็นนาแบบเดิมนะครับ...มีหนองอยู่กลางนา ถึงหน้าเกี่ยวน้ำเริ่มงวดเกี่ยวข้าวไปเอาปลา ในหนองมาจี่..หรือพอกดินเหนียวแล้วเผา เมื่อก่อนถึงหน้าเกี่ยวนู้นเลยครับ..ไปยโสธรเลย...ไปกินปลาทุ่งเผากัน
22 ตุลาคม 2551 22:27 น. - comment id 906517
...เทพธัญญ์ ความคิดเห็นที่ 30 : หมายเลข 917686 งามทั้งความหมายและถ้อยคำ สุดยอดครับ .............................. อิอิ..เกินไปครับ..แต่ก็ขอบคุณนะครับที่แวะมาเยี่ยมเยือนกัน
22 ตุลาคม 2551 22:29 น. - comment id 906519
... Salukphin ความคิดเห็นที่ 31 : หมายเลข 917718 เศร้าค่ะ... ...... ...............ไม่ต้องเศร้าหล่ะครับ มันคือความเป็นจริงที่เกิดและดำรงอยู่ในสังคน เราครับ
22 ตุลาคม 2551 23:01 น. - comment id 906528
เมื่อฝนพรากจากลาถึงหน้าหนาว คิดถึงสาวสวนยางที่ว่างกิจ หลายเดือนแล้วเข้าชุมนุมพันธมิตรฯ ร่วมพิชิตทำเนียบรัฐบาล ใช้มือตบเป็นอาวุธ เดินรุดเที่ยวโห่ทั่วสถาน นายกไปที่ไหนเฝ้ารอนราน มุ่งขับไล่รัฐบาลลืมกรีดยาง
23 ตุลาคม 2551 06:58 น. - comment id 906588
ขอบคุณ คุณฝากฝัน ต่อกลอนได้เยี่ยมจริง ๆและขอบคุณ สำหรับคำชม ..ส่วนผม ... ลิลิต ครับ ไม่ใช่ลิขิต...
23 ตุลาคม 2551 10:20 น. - comment id 906639
เครื่องตัดหญ้าใช้เกี่ยวแทนเคียวได้ เปลี่ยนเพียงใบมีดใหม่ลองใช้เถอะ ประหยัดแรงงานและเวลาไปตั้งเยอะ ลองเหอะเนอะลองเหอะนะจะติดใจ เพียงอย่าปฏิเสธเทคโลยี แต่ควรที่ประยุกต์ทุกสิ่งใช้ ลุงฝากฝันจะไปง้อรอทำไม หรืออยากจ่ายค่าแรงที่แพงลิบ
23 ตุลาคม 2551 12:59 น. - comment id 906673
.....วชรกานท์ .ความคิดเห็นที่ 48 : หมายเลข 917861 เมื่อฝนพรากจากลาถึงหน้าหนาว คิดถึงสาวสวนยางที่ว่างกิจ หลายเดือนแล้วเข้าชุมนุมพันธมิตรฯ ร่วมพิชิตทำเนียบรัฐบาล ใช้มือตบเป็นอาวุธ เดินรุดเที่ยวโห่ทั่วสถาน นายกไปที่ไหนเฝ้ารอนราน มุ่งขับไล่รัฐบาลลืมกรีดยาง ................................... พันธกิจมิตรสหายรับใช้ชาติ. จำทนขาดพลาดหลงลงไปบ้าง ไปกินข้าวเฝ้าล่านายกพลาง หยุดกรีดยางสักหนกฅ็ทนเอา
23 ตุลาคม 2551 13:09 น. - comment id 906674
...ลิลิต ความคิดเห็นที่ 49 : หมายเลข 917922 ขอบคุณ คุณฝากฝัน ต่อกลอนได้เยี่ยมจริง ๆและขอบคุณ สำหรับคำชม ..ส่วนผม ... ลิลิต ครับ ไม่ใช่ลิขิต... ....................... ขออภัยเป็นอย่างสูงครับ..สำหรับเรื่องเขียนชื่อผิด.. และขอบคุณสำหรับการแวะมาเยี่ยมเยือนอีกรอบครับ
23 ตุลาคม 2551 13:17 น. - comment id 906677
...น้ำผึ้ง ความคิดเห็นที่ 50 : หมายเลข 917973 เครื่องตัดหญ้าใช้เกี่ยวแทนเคียวได้ เปลี่ยนเพียงใบมีดใหม่ลองใช้เถอะ ประหยัดแรงงานและเวลาไปตั้งเยอะ ลองเหอะเนอะลองเหอะนะจะติดใจ เพียงอย่าปฏิเสธเทคโลยี แต่ควรที่ประยุกต์ทุกสิ่งใช้ ลุงฝากฝันจะไปง้อรอทำไม หรืออยากจ่ายค่าแรงที่แพงลิบ ................................... ที่ลุงห่วงไยไม่ใช่เรื่องเทคโยโลยี่ แต่เปฅ็นห่วงวิญญาณของพี่น้องเหล่านั้นมากกว่า .... ลุงเลี้ยงนกกรงหัวจุกไว้สองตัว.วันหนึ่ง เขาหลุดกรงไปตัวหนึ่ง...ลุงก็เสียดายนะ ก็ได้แต่เปิดกรงทิ้งไว้.ใส่อาหารพร้อม ..เพียงสามวัน..นกตัวที่หลุดกลับมาเข้ากรงเอง ............ ในบันทึกเลิกทาสของรัชกาลที่ 5 ปรากฏว่ามีทาสจำนวนหนึ่งร้องไห้ตีโพยตีพาย..ที่มีการเลิกทาส..ไม่อยากให้มี ............................... นกกรงหัวจุก..ทาส..เหมือนกันตรงที่สูญเสียวิญญาณอิสระแล้วนั่นเอง...เข้าใจไหมเด็กหญิงโข่ง..น้ำผึ้ง.
23 ตุลาคม 2551 15:16 น. - comment id 906685
ชอบภาพ .. สวยดีค่ะ กลอนเศร้าจัง .. อ่านแล้วซึม จัง พี่ทวนสบายดีนะคะ .. งัยก็ รักษาสุขภาพด้วยใกล้หน้าหนาวแล้ว ..... ระลึกถึง นะคะ
23 ตุลาคม 2551 21:11 น. - comment id 906729
...น้ำผึ้ง ความคิดเห็นที่ 54 : หมายเลข 918013 เข้าจัยว่าตอนเด็กๆเท่าน้ำผึ้ง ลุงคงน่ารักเหมือนเด็กชายไมเคิ้ล ยังงี้ ๆๆ เลย .................................. แหมๆๆๆ...รู้ได้ไง..จริงแล้วลุงเป็นคนไม่น่ารักได้ยั่งยืนเชียนนะ... ตอนเด็กๆอย่างไงตอนโตๆเฒ่าๆ..ก็อย่างนั้น ฮาๆๆๆ..เขาเรียกว่าน่าเกลียดสม่ำเสมอนะ
23 ตุลาคม 2551 21:15 น. - comment id 906731
....สาวดำ-รำพันรัก 23 ความคิดเห็นที่ 55 : หมายเลข 918022 ชอบภาพ .. สวยดีค่ะ กลอนเศร้าจัง .. อ่านแล้วซึม จัง พี่ทวนสบายดีนะคะ .. งัยก็ รักษาสุขภาพด้วยใกล้หน้าหนาวแล้ว ระลึกถึง นะคะ .................................................. ขอคุณมากน้องสาวที่มาเยี่ยมเยือน ความจริงที่บ้านนาก็เศร้าเช่นนี้เอง เราเจอบ่อยๆเลยที่ต่างจังหวัด..เจอว่าคนเฒ่า คนแก่ถูทอดทิ้ง...ไร่นากำลังประกาศขาย เพราะไม่มีลูกหลานกลับไปอยู่อีกแล้ว
16 ธันวาคม 2551 13:32 น. - comment id 924648
เพลงเพราะจังคับ