สายฝนพรำฉ่ำชุ่มพฤกษ์พุ่มไหว ทิวแมกไม้เอนโอนโยนจังหวะ ผิวน้ำเพื่อมเลื่อยสายไหลระยะ สายน้ำชะความสิ้นหวังหมดทั้งมวล เจ้าพระยาเอ๋ยเจ้าพระยา เอื้ออกโอบหล้าฟ้ากำสรวล มนุษย์น้อยมีฝันอันรัญจวน แลล้วนสันติผลิบาน วันนี้เลือดล้างธรณินทร์ แผ่นดินเดือดระอุ ปะทุพล่าน ดอกพิรุณเลือดฝันอันตระการ ห่อหุ้มดวงมานแห่งมวลชน แผ่นดินร่ำไห้ เลือดไทยไหลหลั่งดังฝน วันนี้ของวันหน้า...สาธุชน จะย้ำเตือนตน...ประวัติการณ์ เวลาที่ซ้ำรอย ต่อสู้ มิถอย เป็นคำขาน พลีเลือดสั่งสมอุดมการณ์ ให้ลูกให้หลาน...ให้บ้านเมือง
ฐปนวุธ 13 ต.ค. 2551 17:51 น. - ID 119527 
1150
0
0
13 ตุลาคม 2551 18:06 น. - comment id 904327
คงจดจำตลอดไปคะ เสียงสะอื้นครั้งนี้ของไทย
14 ตุลาคม 2551 19:16 น. - comment id 904526
ไม่ใช่ทั้งหมด สาเหตุที่แท้จริงมาจากใครกันแน่ที่กลัวสูญ เสียอำนาจกลัวถูกแข่งบารมี พวกศักดินาพระยาเก่านั่นแหละไม่ยอม ลงจากระบบทาส....ทนไม่ได้ที่จะเห็น ไพร่เงยหน้าอ้าปากทัดเทียมใจคอจะแบ่ง ชั้นผู้ดีตีนแดงไปตลอดละไม่ว่า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
