..๏ สงบบ้างเถิดใจในไหวหวั่น ลืมวารวันอิดโรยมิโหยหา ลืมภาพฝันทั้งปวงที่ลวงตา ลืมเวลาอ่อนแออย่าแพ้มัน เมื่อความรักความหวังมาพลั้งพลาด จนมิอาจหลุดโลกความโศกศัลย์ ปล่อยเรื่องราวผันผ่านกับวารวัน เผื่อจาบัลย์เลือนหายกับสายกาล มิมีใคร ผิด - ถูก อย่าผูกเรื่อง มันเปล่าเปลืองวาจามากล่าวขาน ต่างคนต่างเหตุผลจนร้าวราน เกินจักสานสัมพันธ์ให้มั่นคง สงบบ้างเถิดใจอย่าไหวหวั่น ปล่อยคืนวันล่องไปอย่าไหลหลง เมื่อรักนี้เกินรั้งให้ดำรง ขอจบลงอย่างสงบมิทบทวน๚ะ๛ ๏ สายวสันต์อันฉ่ำชื้น..............วสันต์ รินพร่างพรมห่มขวัญ................ค่ำเช้า สายกาลผ่านคืนวัน....................ลับผ่าน คงแต่ความโศกเศร้า..................เอ่อล้นทรวงใน๚ ๏ สายวสันต์ยังฉ่ำชื้น.................วสันต์ พรมพร่างหว่างคืนวัน.................ค่ำเช้า น้ำตาแห่งโศกศัลย์.....................ไหลเอ่อ คงแต่ความตรมเศร้า..................ชั่วฟ้าดินสลาย๚ะ๛
29 กันยายน 2551 15:42 น. - comment id 900474
มิทบทวน แล้วจะสอบได้เหรอคะ...เจ๊ย จำวลีหนึ่งในหนังเกาหลีเรื่อง ilmare ได้ว่า ที่เราเจ็บไม่ใช่เพราะรักจากไป...หากแต่เพราะมันยังอยู่ต่างหาก
29 กันยายน 2551 16:27 น. - comment id 900533
Thai Comment ไม่ทบทวนก็ไม่เป็นไร ค่ะ ไหนๆก็ต้องเจ็บอยู่แล้ว
1 ตุลาคม 2551 03:15 น. - comment id 901071
ทบทวนถูกแล้วครับ..จับมาทบกันแล้วทวนอีกที..ละเอียดดีครับ..ไม่ค่อยได้เข้ามา..สบายดีนะครับ. .