.อยากตื่นมาพาใจไปปลอบขวัญ แรกของวันหมั่นมอบด้วยห่วงหา หอบห่วงใยให้เธอทุกเวลา แห่งศรัทธารักเราเข้าชื่นบาน .แม้ยามเที่ยงเคียงกันคอยทานข้าว คุยเรื่องราวเราสองคล้องประสาน มอบไออุ่นกรุ่นใจทุกวันวาร เป็นสายธารแห่งรักสลักไว้ .ยามบ่ายคล้อยคอยป้อนอ้อนคารม ให้ชื่นชมสมใจไม่หวั่นไหว อยู่ดูแลแต่เธอเสมอไป จะพิทักษ์รักไว้ให้สุขเพลิน .ยามเย็นย่ำค่ำลงคงพาเจ้า จะเกี่ยวก้อยร้อยใจไม่ห่างเหิน แม้ฝนตกร่วมเรียงเคียงข้างเดิน ขอเผชิญผองภัยร่วมใจกัน .ยามดึกดื่นคืนไหนใจเจ้าหวั่น จะคอยหมั่นดูแลแผ่สุขสันต์ ขจัดภัยให้พ้นทุกทุกวัน เฝ้ากล่อมขวัญฝันดีมีสุขไป .แต่ยามนี้คนอื่นคอยยืนบัง เราจึงยังไม่รู้มีสิทธ์ไหม ที่จะเอ่ยเผยรักจากหัวใจ ได้แต่มอบห่วงใยให้ฝันดี
27 กันยายน 2551 11:17 น. - comment id 899914
เป็นกำลังใจให้ลูกกลิ้งทิ้งความโศรก ได้สบโชคสมหวังดังปรารถนา หากแม้นใครยืนบังจงไคลคลา เขาถอยล่าให้โอกาสไม่พลาดเเอย
27 กันยายน 2551 11:27 น. - comment id 899920
เพราะดีๆอิอิ
21 เมษายน 2552 16:41 น. - comment id 975085
แหม..อ่านมาเพลินๆ ตอนจบเศร้านิ....อิอิ ลูกกลิ้งคงไม่ได้เข้ามาอ่านแน่เลย..