มะลิลา

ฐปนวุธ

หอมเอยหอมดอกมะลิลา
หลุดร่วงลอยฟ้ามาหวลหอม
บริสุทธิ์สดใสให้ดมดอม
โลกเลื่อมรายล้อมอร่ามนัยน์
แผ่วกลิ่นดินพร่างน้ำค้างพร้อย
ชดช้อยแช่มชัดผลัดใหม่
เจ้ามะลิยามเช้าเจ้าหนาวมั้ย
หัวใจข้าร้าวหนาวนัก...				
comments powered by Disqus
  • ไทรโศรก

    26 กันยายน 2551 13:45 น. - comment id 899549

    มะลิเอยมะลิลาช่างน่าหอม
    จะดมดอมดอกไหนให้หวลหัน
    พิศเพียงดอกและใบให้ระวัง
    กลัวกลีบช้ำน้ำตาคลอขอเพียงชม
    
    อยากจะเด็ดจากต้นคนจะว่า
    อยากจะเก็บเอามาไว้ กลางใจนี่
    เพื่อให้อยู่ได้นานนานนานทั้งปี
    กลีบดอกนี้จะร่วงโรยโปรยปรายมา
    
    มะลิลาลาแล้วแก้วตาเอ๋ย
    ช่างร่วงเลยลาลับกลับไฉน
    เจ้าโดนแดดแผดเผาจนเฉาตาย
    แสนเสียดายกลีบเจ้ากลายคลายสีเอย
    
    36.gif36.gif36.gif
  • ฐปนวุธ

    26 กันยายน 2551 14:06 น. - comment id 899561

    มะลิกับรักที่หักหาญ
    ร้าวรานเพียงไหนใคร่เฉลย
    ฟ้านี้ฟ้าไหนไม่ชิดเชย
    นิ่งเฉยกับรักอีกสักครา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน