แม้วันนี้ไม่เห็นหน้าก็เป็นสุข ถึงจะทุกข์ปานใดไม่หน่ายหนี ไม่ว่าสุขหรือจะทุกข์รักอยู่ดี ดวงฤดีมอบไว้ให้เธอครอง วันเวลาผันผ่านไม่อาจเคลื่อน ดาวจะเลื่อนเมฆจะคล้อยไม่ถอยหนี จะคอยอยู่เคียงข้างแม่อารีย์ ไม่ว่านานกี่ปีจะคอยรอ เฝ้าหนอเฝ้า...คอยรอคอยคิดถึง ถามว่าหนึ่งในใจใครกันหนอ ตอบมาได้เพียงคำเดียวไม่ต้องรอ จะพูดต่อกี่คำก็คือเธอ ถึงเวลาผันผ่านไม่อาจพบ ฟ้าจะลบตินมลายไม่คลายหนี จะคอยตามไปทั่วชั่วชีวี แม้ปฐพีแยกห่างขอตามไป.
6 กันยายน 2551 11:17 น. - comment id 893113
เธอจะตามหรือว่าเธอจะรอ คิดนานพอแล้วค่อยตอบมาก็ได้ ฉันจะได้คิดต่อทำเช่นไร เธอตามไปฉันจะได้หนีให้ทัน
6 กันยายน 2551 12:31 น. - comment id 893145
แวะมาเยี่ยมค่ะ
6 ตุลาคม 2551 16:47 น. - comment id 902780
กินใจดีน๊า ชอบ ชอบ แต่งให้ใครเหรอ? หรือว่าให้ตัวเอง ถ้าคุณแต่งกลอนให้ใครสักคนเขาคงดีใจน่าดูแม้ว่ามันจะมั่วไปหน่อย