สามสาวหัวใจสิงห์

มณีจันทร์

ยี่สิบสามสิงหามานัดพบ
คอนเสิร์ตจบลพบุรีคือที่หมาย
หัวใจสิงห์รอบหลังครั้งสุดท้าย
ครบเป้าหมายได้แสดงแห่งเมืองไทย
ยาแก้ปวดดวดไอเดียเชียร์เสื้อผ้า
ขนซื้อมาสีดำนำสวมใส่
อาราเล่เพ้นส์หรูดูบาดใจ
กากเพชรใสมณีจันทร์นั้นบรรเลง
ตายล่ะหวาปาไปใกล้หนึ่งทุ่ม
ยังกลัดกลุ้มเสื้อแสงแลโหลงเหลง
มือกวัดไกวไล้พู่กันพลันครืนเครง
จนตัวเองติดเพชรวับระยับวาว
เดินดุ่มดุ่มชุมชนคนมายมาก
แสนลำบากเบียดเสียดเฉียดนมสาว
ก็ถึงที่อัศจรรย์นั่นระนาว
คนนั่งราวแน่นขนัดจัดที่มา
ประจวบเหมาะที่นั่งใกล้ถังแช่
ตะละแม่ตาหวานปานหยดหนา
เห็นเบียร์สิงห์-ลีโอโชว์พราวตา
อีกหมูมาแจกไว้ให้ชิมกัน
โอ้ว!คอนเสิร์ตกว่าจะเปิดอัสนี
สามสาวนี้4กระป๋องแล้วมองหัน
ป๋องที่ห้าดันหมด อดเบียร์พลัน
อัสนีวสันต์มันส์เพลงกลอง
เสียงกระหึ่มดังสนั่นลั่นสนาม
บ้าหอบฟางคำรามดังกึกก้อง
กรี๊ดดังลั่นมือขวาชูขึ้นครอง
ตะเบงร้องเซ็งแซไม่แพ้ใคร
เอาล่ะวางานนี้ที่รอคอย
ตาชะม้อยร้องตามยามหลงใหล
พึงกระโดดโลดสนั่นมันส์เหลือใจ
มากี่เพลงรับได้ไม่เกรงกลัว
กะคว้าปิ๊กจิ๊กลายเซ็นต์เค้นโปสเตอร์
ถือมาเก้ออดแหลกเลยทูลหัว
เพราะอยู่ไกลอดได้ไม่หมองมัว
กลับแต่ตัวหัวใจนั้นมันส์กระจาย
พอถึงบ้านหิวโหยโซ้ยข้าวต้ม
จึงระดมกินกับดับกระหาย
อีกเบียร์ต่อยันตีห้าพาสบาย
ตื่นก็สายเกือบเที่ยงแทบเอียงตัว
เพราะปวดเมื่อยทั่วกายคล้ายโดนตื้บ
ค่อยค่อยคืบคลานรวดแถมปวดหัว
น่องก็เจ็บระนาวร้าวระรัว
สงสัยมัวเต้นเพลินเกินบรรยาย
ลาแล้วนะคอนเสิร์ตหัวใจสิงห์
จะไม่ทิ้งความจำจากสหาย
ได้ปล่อยแก่ปล่อยราวคราวสุดท้าย
กับเพื่อนตายสามห้าวสาวบ้านกลอน
ของขวัญวันผูกใจ