ลมหายใจตราบใดอยู่ให้รู้ว่า คนไกลตาร่ำหาเธอเสมอ แม้เพียงวันที่ไม่ได้พบเธอ ใจฉันเพ้อครวญคร่ำร่ำเจียนตาย หลับตาซึ้งคะนึงถึงทุกคืนค่ำ คอยประจำลานจันทร์เยือนคืนเดือนหงาย มองฟ้างามแสงดาวส่องผ่องประกาย อวลกลิ่นอายสัมผัสใจไปถึงกัน ความคิดถึงมากเพียงไหนเธอได้ถาม ทุกโมงยามทุกนาทีที่ใฝ่ฝัน ความคิดถึงอยากเอ่ยปากมากอนันต์ แทบขาดใจเสมอกันทุกวันคืน ยังมั่นคงบอกตรงนี้ที่รักจ๋า วันเวลาคล้อยผันคอยวันชื่น มองแววตาฉันเสมอมีเธอยืน ระรวยรื่นชื่นใจภักดิ์รักไม่จาง เหม่อมองท้องฟ้าครามเมื่อยามเหงา มีสองเราห่างกันฟ้ากั้นขวาง ไม่ท้อถอยคอยวันเราหาเบาบาง ถึงฟ้ากว้างได้อุ่นไอแม้ไกลกัน ลมหายใจตราบใดอยู่ให้รู้ว่า คนครึ่งฟ้าร่ำหาเธอเพ้อใฝ่ฝัน เหมือนเป็นปีที่ไม่ได้พบกัน ลืมตาพลันห่างเพียงวันเหมือนฝันไป
3 สิงหาคม 2551 00:34 น. - comment id 880505
ยังรอเธอ ความปองดองในชาติ และกำลังใจที่มอบให้เธอ
3 สิงหาคม 2551 17:39 น. - comment id 880549
เป็นการรอคอยที่น่าประทับใจจังค่ะ แหม มีใครคอยผู้หญิงไร้เงาแบบนี้ รับประกัน รักตายเลย อิอิ ไงขอให้คุณสมหวังในความรักนะค่ะ
3 สิงหาคม 2551 01:15 น. - comment id 881951
อ่านกลอนยามดึก นึกถึงคนไกลคะ มาให้กำลังใจคะ
3 สิงหาคม 2551 01:35 น. - comment id 881953
สวัสดีค่ะ แวะมาชื่นชมผลงานไพเราะหวานๆอีกตามเคยค่ะ
3 สิงหาคม 2551 09:27 น. - comment id 881978
ตกลงไม่พบกันแค่วันเดียว รำพันกันขนาดนี้เลยนะคะ ไปแระ มดเยอะแยะเลย
3 สิงหาคม 2551 10:12 น. - comment id 881990
1. ครับคุณกฤตศิลป์ ชินบุตร - การรอเป็นความหวังชนิดหนึ่งที่ทำให้คนเรามีกำลังใจ.. ในการเผชิญสู้กับปัญหาที่มีอยู่ ทำให้ชีวิตมีความหมายในการดำรงอยู่ต่อไป - การรอความปองดองในชาติ ก็เป็นอีกความหวังหนึ่งที่คนไทยกำลังรอให้มีวันที่มาถึง ความแตกแยกทางความคิดมีขึ้นทุกสังคม ความคิดที่อยู่บนพื้นฐานหลักคุณธรรม ความยุติธรรม เมื่อหลัการนี้เป็นที่ยอมรับ ก็ทำให้ความแตกแยกคลายจางไป แต่เมื่อไม่ยอมรับในพื้นฐานนี้ย่อมเป็นไปได้ที่จะนำไปสู่การแตกหัก ปัญหาของบ้านเมืองนี้ควรไปสิ้นสุดที่กระบวนการทางยุติธรรมเท่านั้นครับ - และกำลังใจที่มอบให้เธอ ข้อความนี้ชัดเจนครับ ไม่ต้องอธิบาย
3 สิงหาคม 2551 10:17 น. - comment id 881995
2. คุณจันทร์ดารา ดีใจครับที่กลอนทำให้คุณคิดถึงคนไกล ประกอบกับได้อ่านในค่ำคืนที่ดึกสงัด ทำให้ความคิดถึงทวีคูณลึกซึ้งขึ้น อวยพรให้คุณนะครับ ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจ
3 สิงหาคม 2551 10:21 น. - comment id 881998
3. คุณบุรีรมย์ครับ ขอขอบคุณนะครับสำหรับคำเม้นท์ที่น่าฟังของคุณ มาทีไรให้แต่คำดีดีทุกครั้งเลยนะครับ
3 สิงหาคม 2551 10:29 น. - comment id 882002
4. ขอบคุณมากครับคุณสารภีสำหรับคำแซวเล่นๆ ฟังแล้วน่ารักครับ แวะมาใหม่นะครับ
3 สิงหาคม 2551 10:55 น. - comment id 882016
เพราะใจนี้ยังรอมิท้อหรอก เพราะอยากบอกว่ารักเจ้านักหนา เพราะใจนี้ยังมั่นในศรัทธา เพราะยังรอ...ให้ที่รัก..นั้นปักใจ..
3 สิงหาคม 2551 12:09 น. - comment id 882032
มาเป็นเพื่อนยืนรอด้วยคน ได้ป่าวคะ อิอิ ล้อเล่นคะ กลอนเพราะมากนะคะ
3 สิงหาคม 2551 15:49 น. - comment id 882066
สวัสดีคะ คุณหนุ่มน้อยคะ วันนี้พรรณแวะมาเยี่ยมคะ รับกาแฟสักแก้วนะคะ
3 สิงหาคม 2551 15:52 น. - comment id 882067
อีกครั้งนะคะ คุณหนุ่มน้อยเขียนกลอนได้ไพเราะมากคะ
3 สิงหาคม 2551 16:21 น. - comment id 882078
ง่าๆๆ ย้อนตามผลงานคุณดู เลยมารู้ว่าเปนศิษย์เก่าสวนฯ เหมือนกัน สวัสดีครับพี่ ^^ ชอบกลอนพี่มาก โดยเฉพาะกลอนที่โต้ตอบกะคุณพิม อิอิ
4 สิงหาคม 2551 00:38 น. - comment id 882179
9. คุณครูพิมครับ ขอขอบคุณที่หนุนกลอนมากล่าวถ้อย กำลังใจไม่น้อยทวีเพิ่ม เมื่อการรอคือคอยการต่อสานเติม ครูพิมเสริมมาให้ปลื้ม..ไม่ลืมพระคุณ
4 สิงหาคม 2551 00:47 น. - comment id 882181
10. ขอบคุณมากครับสำหรับคำชมและคำแซวเล่นๆ การรอเป็นการต่อเติมกำลังใจอย่างหนึ่งครับ ที่ทำให้ชีวิตคนเรามีความหมาย คุณดาวก็ต้องเคยรออะไรสักอย่างหนึ่งหรือใครบางคนใช่ไหมครับ
4 สิงหาคม 2551 00:52 น. - comment id 882182
11. และ 12. คุณพรรณครับ ขอบคุณมากนะครับสำหรับน้ำใจที่แวะมาทักทายอ่านชมกลอนกัน หากผ่านมาก็แวะเข้ามาอ่านอีกนะครับ ขอบคุณครับ
4 สิงหาคม 2551 01:05 น. - comment id 882183
13. คุณป๊อกๆๆ ผมต้องขอชมคุณว่า ช่างพยายามจริงที่ย้อนไปอ่านกลอนและเมนท์ที่ผมเคยลงไว้ คุณป๊อกๆๆ เรียนสวนกุหลาบรุ่นไหนครับ สวนกุหลาบรุ่นผมมีการนัดสังสรรค์กันทุกเดือนครับเป็นเวลามานานแล้ว จนถึงทุกวันนี้ก็ยังพบปะสังสรรค์กันอยู่ สมัยเรียนที่สวนกุหลาบก็ชอบอ่านกลอนครับ กลอนที่คุณบอกว่าชอบนั้นขอบอกว่าเขียนจากหัวใจครับ สีงามอร่ามหรูชมพูฟ้า
4 สิงหาคม 2551 01:24 น. - comment id 882185
14. คุณผู้หญิงไร้เงาครับ นับลำดับรุ่นสมาชิกไทยโพมแล้ว ถือว่าคุณเป็นรุ่นพี่รุ่นแรกเลยครับ ขอนับถือครับว่าเป็นคนเก่าแก่ที่เหนียวแน่นมาก คำชมของคุณจึงเป็นคำชมจากจริงใจ ที่ทำให้ผมต้องพยายามเขียนต่อไปเรื่อยๆครับ นานเท่านานครับ ขอขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะครับ ถือว่าเป็นความปรารถนาดีที่ล้ำค่าครับ
4 สิงหาคม 2551 07:48 น. - comment id 882226
ลำพังแฟนกลอนของคุณไม่มีแต่ผู้หญิงเท่านั้น แฟนกลอนผู้ชายก็มีครับ เพียงแต่ว่าไม่แสดงตน วันนี้ขอแสดงตัวบ้าง เป็นคนกรุงครับ กลอนของคุณเป็นรูปแบบของลูกผู้ชายที่ซื่อสัตย์ต่อตัวเองในเรื่องความรักอย่างสม่ำเสมอ คนที่มาแวะอ่านกลอนเขาคิดเองได้ครับว่าคุณมีลักษณะเช่นนั้นจริงๆ คุณควรภูมิใจนะที่ส่วนใหญ่เข้าใจและอยู่ข้างคุณ ขอเป็นกำลังใจครับ
4 สิงหาคม 2551 11:38 น. - comment id 882275
จะรอไหวหรือคะ อิอิ..แวะมาแซวคะ
4 สิงหาคม 2551 13:05 น. - comment id 882291
ตอบแทนได้ไหมคะ... นานแค่ไหนก็จะรอใช่ไหมคะ พี่หนุ่มน้อย อิ อิ มาเชียร์ให้กำลังใจคะ
4 สิงหาคม 2551 13:36 น. - comment id 882299
ดีใจด้วยนะคะที่การรอของคุณหนุ่มน้อยไม่ผิดหวัง อิอิมีคนมารอเป็นเพื่อนเยอะเลย แวะมาเป็นกำลังใจคนรอค่ะ
4 สิงหาคม 2551 15:51 น. - comment id 882345
20. รับทราบทุกอย่างครับคุณเปรมกานท์ ขอขอบคุณที่ได้รับฟังสิ่งที่ดีดีจากคุณทุกทุกอย่างครับ รวมทั้งแรงใจด้วยครับ
4 สิงหาคม 2551 15:54 น. - comment id 882353
ต่างคนต่างรอก ไม่นานก็สมหวังค่ะ
4 สิงหาคม 2551 15:55 น. - comment id 882354
21. ขอตอบคุณพิมญดาด้วยกลอนนะครับ แค่ได้เห็นชื่อกานดาอุราชื่น ทุกวันคืนรอได้ไม่หน่ายแหนง ตราบดวงจันทร์ตะวันนั้นสิ้นแรง ก็ไม่สิ้นแสงแห่งรักพร้อมภักดี
4 สิงหาคม 2551 16:01 น. - comment id 882358
22. คุณฝ้ายตอบแทนไปแล้ว ชัดเจนดีครับ ขอขอบคุณอีกหนึ่งแรงใจที่ได้รับครับ
4 สิงหาคม 2551 16:07 น. - comment id 882368
23. คุณแจ้นเองมาเม้นท์ช่วยรออยู่เป็นเพื่อน ต้องเตรียมสะเบียงด้วยนะครับ การรอนี้อาจต้องยาวนานครับ อิอิ
5 สิงหาคม 2551 00:24 น. - comment id 882531
25. คุณเพียงพลิ้วคนรู้ใจมาให้หวัง เป็นพลังทุกครั้งคราเวลาไข ต่างคนต่างรอกันใช่นานไป คงสมใจสมหวัง...ระฆังทอง แปลจากเจตนาคุณเพียงพลิ้ว อิ อิ