โคลอน

23 กรกฎาคม 2551 14:50 น. - comment id 877454

 มาร่วมซึมซับความงามด้วยคนนะคะ

ปล.เห็นรูปแว่บๆที่กระทู้ไปโรงเรียนบ้านท่าระพา  มาเป็นไงมั่งคะ...

เห็นรูปแล้วรู้สึกชื่นชมทุกท่านเลยค่ะ

ทิวา

23 กรกฎาคม 2551 14:59 น. - comment id 877462

มาชื่นชมความงดงามของกลอนคะ

whitelily

23 กรกฎาคม 2551 15:11 น. - comment id 877468

สวัสดีค่ะคุณลุงแก้ว.....


มาชื่นชมอักษรที่งดงามตอนบ่าย ๆ  เจ้าค่ะ....

เพียงพลิ้ว

23 กรกฎาคม 2551 15:11 น. - comment id 877469

เสียงน้ำตกไพเราะจังเลยนะคะ

ครูกระดาษทราย

23 กรกฎาคม 2551 15:32 น. - comment id 877486

มานั่งอ่านกานท์กลอนอันอ่อนช้อย
ที่เรียงร้อยไพเราะเสนาะหวาน
ให้ซึ้งซาบปลาบปลื้มฤดีดาล
เกินจักขานเอื้อนเอ่ยเผยจวี.....

สวัสดีค่ะ คุณครูแก้ว

Silver Snitch

23 กรกฎาคม 2551 17:47 น. - comment id 877532

ฝนทอง

23 กรกฎาคม 2551 19:46 น. - comment id 877557

แวะมาหาประสบการณ์
แวะมาอ่านกลอนไพเราะ
ยังคิดถึงผลงานแสนเสนาะ
มาอ่านเพราะชื่นชมคารมกลอน

อรุโณทัย

23 กรกฎาคม 2551 19:49 น. - comment id 877560

เสียงดนตรีไพเราะมาก ๆ ครับ

ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

23 กรกฎาคม 2551 19:53 น. - comment id 877565

งาม จริง ๆ ครับผม

กันนาเทวี

23 กรกฎาคม 2551 20:26 น. - comment id 877576

ผลานยอดเยี่ยมตามเคย

สมแล้วที่ศิษย์น้อมคารวะเป็นครูกลอน

กิ่งโศก

23 กรกฎาคม 2551 20:42 น. - comment id 877585

เพียงแผ่ว..คีตา แห่ง บทเพลง..
ก็จับจิตแล้ว..ครับคุณลุง..
ไหนจะถ้อย..ความ ถอด..บรรจง
ย่อมตรึงใจ..ทุกครา..
...................
แวะมาชื่นชมฝีมือคุณลุง ด้วยศรัทธาครับ

การัณยภาส

23 กรกฎาคม 2551 22:47 น. - comment id 877626

สวัสดีค่ะ มาชื่นชมผลงานไพเราะๆค่ะ

ผมชื่อโจ้

24 กรกฎาคม 2551 00:10 น. - comment id 877664

คุณลุงแก้วเอาอีกแล้ว
ดูเขียนสิครับ
"มาณวิกามธุสร"
คำเหล่านี้ คำโบราณเลยครับลุง
แค่ชื่อก็รู้สึกถึงกลิ่นอายของ
สวนปาหิมพานต์ สระโบกขรณี
สรงสนานนที บรรเลงเภรีฉิ่งกรับกลอง
โอว!พระเจ้า ลุงนี่ชอบพิจารณาสังขารจริงๆเลย
----------
แต่แอบเป็นเด็กเกเรอย่างเคย
คืออ่านกลอนลุงแก้วแล้ว
รู้สึกว่า ลุงใช้คำเกลื่อนไปหมดเลย
ไม่ใช่ไม่ดีนะขอรับ แต่มันกระจัดกระจาย
จะลงไม่ลง หรือว่าลุงเสียดายไปหมด
เลือกไม่ถูกว่าจะเอาคำไหนมาใส่คับ
แหะๆ คงไม่ดุผมนะคับ

Black MooN

24 กรกฎาคม 2551 00:22 น. - comment id 877675

อ่านแล้ว อยากไปเที่ยวน้ำตก ค่ะ

บรรยาชะอยากไปเลย

ช่ออักษราลี

24 กรกฎาคม 2551 04:31 น. - comment id 877736

สวัสดีค่ะ คุณครูแก้ว 


งดงามมากๆค่ะ กลอนนี้พาเพลินสดสวย
ด้วยถ้อยคำ 

น้องโจ้ แต่พี่ชอบมากๆนะคะ บ่งบอกถึง
ความสามารถทางสติปัญญา การนำคำ
ทางโบราณ คำต่างๆซึ่งคนสมัยน้องโจ้
อาจไม่รู้จักมาใช้ ต้องมีกระจัดกระจาย
ไปทั่วกลอนแหละค่ะ ถึงจะไพเราะ ให้
วางตรงไหนไว้ที่เดียว กลอนจะไพเราะ
ได้อย่างไร น้องต้องศึกษาคำของคุณครูแก้ว
ให้มากๆ และลึกซึ้ง จะได้รู้จักคำมากขึ้นเพื่อ
เพิ่มพูนสติปัญญาเราเองค่ะ น้องเป็น
นักกลอนรุ่นใหม่ ต้องศึกษาวิธีคิดจาก
นักกลอนรุ่นเก่าเยอะๆนะคะ นี่บอกมา
เพราะรักค่ะ

พิมญดา

24 กรกฎาคม 2551 10:40 น. - comment id 877841

Imágenes para hi5 
ไม่มีอะไรจะบรรยายเอาน้ำเย็นๆๆมาฝากคะ

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 11:17 น. - comment id 877887

คุณ โคลอน

       นับได้ว่าเป็นงานที่ใหญ่ยิ่งยิ่งใหญ๋งานหนึ่งครับ
ที่สำคัญคือความสามัคคีกันร่วมกิจกรรมดั่งพี่น้อง
ทั้งๆที่มาจากที่อื่นต่างๆกันครับ ทุกๆคนรู้จักหน้าที่
โดยไม่ต้องวางแผนมากของคนจัดเลย ทุกๆคน
เข้าใจกันเองครับ ใครมีฝีมือทางไหนก็ไปทางนั้น
ปราศจากการอิจฉาริษยาวางตัวกันครับ ดีมากเลย
เท่าที่ผมเองเห็นมานะครับไม่มีการกล่าวต่อล้อกัน
เลยนี่คือสิ่งที่น่าภูมิใจมากครับ ขอบคุณครับ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 11:22 น. - comment id 877892

คุณ ทิวา

         ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมคนแก่ครับ
หากว่างๆเชิญนะครับบ้านนี้เปิดตอนรับทุกๆคนและ
รับฟังความคิดเห็นด้วยเสมอๆครับ ขอบคุณ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 11:27 น. - comment id 877895

คุณ  whitelily

         สวัสดีครับ ดีใจที่ชอบครับผมเองนั้นต้องการ
สร้างความสุขให้แก่คนอ่านและคนเขียนด้วยครับ
ขอบคุณ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 11:33 น. - comment id 877899

คุณ เพียงพลิ้ว

         หลานกานต์ที่รัก หากเที่ยวน้ำตกนอกจากสิ่ง
สวยงามธรรมชาติแล้ว เสียงน้ำตกนี่แหละหากฟัง
ให้ดีๆจะได้อรรถรสความแตกต่างของเสียงน้ำยิ่ง
จ๊ะ ว่าการกระทบของเสียงน้ำนั้นเปรียบเสียงดนตรี
ชนิดหนึ่งนะจ๊ะหลานรัก

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 11:39 น. - comment id 877901

คุณ ครูกระดาษทราย

         สวัสดีจ้าศิษย์รัก การเขียนกลอนนั้นก็ต้อง
ประกอบด้วยท่วงท่าทำนองผสานกับอักษรให้ผูกพัน
กันวางอักษรให้เหมาะสมกลมกลืนกันถึงจะอ่อนไหว
เรียกอารมณ์คนอ่านได้จ้า รักเสมอ

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 11:44 น. - comment id 877909

dear silver snitch

       I need you miss  &  take you now

                kaewprasert

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 11:53 น. - comment id 877911

คุณ ฝนทอง

        เมื่อก่อนนั้นผมเองก็เขียนกลอนตามใจฉัน
เสมอๆ อ่านทบทวนแล้วมันติดขัดต่อมาผมเองก็
พยายามค้นคว้าหาเหตุ จึงทราบว่าการที่เราเอง
นั้นขาดคือความละเอียดลออขาดการไตร่ตรองหา
เหตุผลนั่นเอง ก็เริ่มเปลี่ยนแนวทางใหม่จนพบ
หนทางและกำหนดขึ้นไว้เองดังที่ผมสอนแก่ศิษย์
ผมเสมอๆ การแต่งกลอนนั้นต้องประกอบด้วย
ปฏิภาณไหวพริบสติปัญญาของแต่ละบุคคลเป็นคน
ช่างสังเกตุจดจำไว้แล้วนำมาใช้ครับ ขอบคุณ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 11:57 น. - comment id 877914

คุณ อรุโณทัย

         นิคเนมไพเราะครับนึกว่าผู้หญิงเสียอีกครับ
ด้วยคนเข้าชมกลอนผมมักจะเป็นหญิงเสียส่วนมาก
ขอบคุณมากครับ

                แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 12:04 น. - comment id 877922

คุณ  ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
 
        ไม่ได้เจอกันนานพอสมควรครับ สบายดีหรือ
ครับ ผมยังจำได้เสมอๆครับ นึกถึงความเมตตา
ปราณีที่มอบไว้ให้แก่พวกเราเสมอๆครับ ขอบคุณ

              แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 12:09 น. - comment id 877930

คุณ กันนาเทวี

          ศิษย์รัก งานทุกๆอย่างต้องเกิดที่อารมณ์เรา
อย่าลืมนะ ทำจิตให้เป็นกลอน กลอนเป็นจิต รวม
อารมณ์ไว้เป็นหนึ่งเดียวแล้วขจายงานออกไปใน
การบังคับกลอนไว้ ก็จะได้กลอนที่มีคุณค่าและอ่อน
ช้อยเสมอๆ ผิดถูกไม่ต้องคำนึงจะทำให้เราติดขัด
แล้วนำมาขัดเกลาภายหลังจ๊ะ รักเสมอ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 12:18 น. - comment id 877939

คุณ กิ่งโศก

        ในเมื่อคุณให้ความศรัทธาแก่ผม ผมก็จะบอก
เคล็ดลับของผมไว้ให้ การเขียนกลอนเปรียบเสมือน
หุ่นกระบอก หากวางไว้แม้จะสวยงามสักเพียงใดก็
จะไร้ซึ่งคุณค่าของหุ่น หากเราเอาอารมณ์ท่วงท่า
ทำนองใส่เข้าไปในหุ่นนั้นเมื่อใด หุ่นนั้นก็ย่อมมีคุณ
ค่าขึ้นในทันที เปรียบเสมือนกลอนก็เช่นกัน การทำ
ให้กลอนอ่อนไหวพลิ้วถูกใจคนอ่านก็ด้วยอารมณ์
ที่เราเขียนขึ้น โดยทำใจให้รักกลอนก่อน แล้ว
กลอนก็จะรักเราเช่นการทำจิตเราให้เป็นกลอน
จนกระทั่งกลอนรักเรารวมเป็นกลอนเป็นจิต
เมื่อใดนั่นแหละกลอนก็ย่อมสามารถควบคุมได้
โดยอารมณ์นำอักษรผสานเข้ากับกลอนบังคับ
อักษรไว้ กลอนก็ย่อมจะสวยงามเร้าใจคนอ่าน
การฝึกก็ไม่ยากนัก ผิดถูกอย่างไรไม่ต้องคำนึง
ถึงเพียงแต่เราสามารถขัดเกลา ใหม่ๆก็ติดขัด
บ้างแต่ต่อไปก็จะเกิดความชำนาญขึ้นการที่ดี
ต้องหมั่นสังเกตุให้ความละเอียดลออแก่เขา
กลอนก็จะไม่กระด้าง หมายถึงการเปิดมุมกว้างให้
แก่กลอนจีะ รักเสมอ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 12:23 น. - comment id 877942

คุณ การัณยภาส

         สวัสดีครับ ดีใจที่ถูกใจคุณครับ ขอบคุณครับ

                    แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 12:32 น. - comment id 877948

คุณ  ผมชื่อโจ้

         ขอบคุณที่ให้แง่คิด ผมเองนั้นมิบังอาจว่ากล่าว
ใครๆได้หรอกครับ นอกจากให้กำลังใจเขา ด้วยผม
รู้ตัวเสมอว่าความรู้น้อยต่ำต้อยยิ่งนักครับ เพราะ
การมองของคนเรานั้นต่างมุมมองซึ่งมันมีเพียงสอง
มุมเท่านั้นคือมุมแคบกับมุมกว้าง อยู่ที่ว่ามุมมองแต่
ละคนนั้นจะอยู่ที่มุมใดครับ การเขียนกลอนก็เหมือน
กับการร่างหนังสือฉบับหนึ่งให้คนเขาอ่านกันซึ่งก็
มีหลักการณ์คล้ายๆกันครับ เข้าใจว่าคุณคงจะรู้
ฉนั้นการเขียนกลอนก็เหมือนกันครับ ขอบคุณ

                 แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 12:40 น. - comment id 877954

คุณ ช่ออักษราลี

        ศิษย์ที่รักยิ่ง ที่เข้าใจเจตนารมณ์ครูได้อย่าง
ลึกซึ้งสมแล้วที่ครูมอบให้สานเจตนารมณ์ครูไว้ต่อไป
เพราะครูเองถึงแม้จะรับศิษย์ไว้พอประมาณ แต่เธอ
คือหนึ่งที่ครูหมายมั่นปั้นแต่งอย่างสูงมีไม่กี่คนเท่านั้น
ที่เข้าใจหลักเกณฑ์การเขียนกลอนอย่างลึกซึ้งเสมอ
ขอบใจมากที่อธิบายในสิ่งที่บางคนไม่รู้ได้รู้จ๊ะ ครูรัก
เธอมากเสมอๆจ้า 

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 12:47 น. - comment id 877958

คุณ  Black MooN

        สิ่งที่ผมโปรดปราณมากที่สุดคือป่าเขาลำเนาไพร
และน้ำตกสายธาร สิ่งเหล่านี้ให้ความร่มรื่นสบายใจ
แก่ผมมาก เสียงน้ำตกคือเสียงดนตรีชนิดหนึ่งหาก
เราตั้งใจฟังดูมีทั้งจังหวะจะโคนพร้อมเสร็จครับ ผม
เองมักจะไปเสมอๆจ้าแต่ชอบไปนั่งคนเดียว
เพราะสามารถสร้างในสิ่งต่างๆได้เสมอ  รักเสมอ

                  แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 12:52 น. - comment id 877959

คุณ  พิมญดา

         เพียงแค่นี้ผมก็ดีใจซาบซึ้งยิ่งนัก ไม่มีอะไรให้
นอกจากความรู้สึกที่ซาบซึ้งแห่งดวงใจผมนี้ให้แก่
คุณครับ รักเสมอ

                   แก้วประเสริฐ.

มณีจันทร์

24 กรกฎาคม 2551 19:12 น. - comment id 878147

มาช้าไปหน่อยค่ะ ...อิอิ    
ภาพสวยค่ะ   

อรุณสุข

24 กรกฎาคม 2551 19:14 น. - comment id 878148

คุณลุงแก้วน่าจะแต่งตอบพี่ช่อ..บ่อยๆนะครับ
จะได้เป็นกรณีศึกษาให้น้องๆ.บ้าง..
เพราะงานเขียนของคุณลุงกะพี่ช่อ..ทางเดียว
กันเลย..หวานไม่แพ้กัน..น่ะครับ..

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 20:50 น. - comment id 878226

คุณ มณีจันทร์

        ไม่เป็นไรหรอกครับช้าดีกว่าไม่มาเน๊อะ
อ้อๆ...ภาพนั้นเป็นของคุณ ช่ออักษราลี สองภาพ
ผมเลยมาตบแต่งให้เป็นภาพเดียวกันครับเพราะ
ผมชอบภาพแบบเขียนมานานแล้วครับ ขอบคุณครับ

               แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

24 กรกฎาคม 2551 21:10 น. - comment id 878240

%36
คุณ อรุณสุข

         ผมทำไม่ได้หรอกครับ มีแต่จะยกย่องให้ช่อฯ
นั้นเก่งกว่าผมมากกว่า เพราะเธอคือศิษย์รักของผม
เองครับ สิ่งใดที่ศิษย์ก้าวหน้ากว่าครูนี่แหละคือสิ่ง
ที่ผมปรารถนาภาคภูมิใจมาก
และเธอนี่แหละหนึ่งในศิษย์ผม
ที่ผมจะให้สานปนิธานของผมไว้ในอนาคตกาลข้าง
หน้าครับ ฉนั้นสิ่งใดที่ผมทำได้ย่อมมอบให้เธอหมด
สิ้น การที่กลอนลีลาคล้ายคลึงกันนั้นครูกับศิษย์ย่อม
จะไม่แตกต่างกันเท่าไหร่หรอก ผมแก่แล้วอายุ
ก็มากปฏิภาณความรอบรู้ย่อมอยู่ในวงจำกัดแล้ว
ดังนั้นสิ่งใดที่ศิษย์มีและมีมากขึ้นเรื่อยๆย่อมเป็น
สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมภาคภูมิใจมากครับ ขอบคุณครับ

          แก้วประเสริฐ.

อัลมิตรา

24 กรกฎาคม 2551 23:50 น. - comment id 878390

ส่ง dvd ไปให้แล้วค่ะ เมื่อเช้า และในซองก็มีพระด้วย นายยอดฝากมา

รหัส 6104

24 กรกฎาคม 2551 23:59 น. - comment id 878395

คุณ  อัลมิตรา

       ขอบคุณยอดหญิงมากครับ ฝากบอกขอบคุณ
คุณยอดด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

                แก้วประเสริฐ.

รัมณีย์

26 กรกฎาคม 2551 00:53 น. - comment id 878857

รัมณีย์

26 กรกฎาคม 2551 00:58 น. - comment id 878859

แวะมาชื่นชมครับ

แก้วประเสริฐ

26 กรกฎาคม 2551 13:55 น. - comment id 879020

คุณ รัมณีย์

         ขอบคุณครับ

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

26 กรกฎาคม 2551 14:00 น. - comment id 879022

คุณ รัมณีย์

         ขอบคุณหากว่างๆแวะมาใหม่นะครับขอบคุณ

                      แก้วประเสริฐ.