....จันทร์นวลทอแสงอร่ามเหลือง อาภรณ์ปลดเปลื้องอร่ามร่าง เนื้อเนียนบอบบางดั่งนวลจันทร์ คันธัพพะเทวัญตะลึงโฉมงามงอน ทรวดทรงอรชรอวดโฉมจันทรา สยายเกศาสลวยขำงามเงา พักตร์พริ้มเพราฉ่ำหวานน้ำผึ้งปาน กายาทอดสู่ห้วงธารหวามไหว เนื้อนวลใยโลมไล้ธารา อาบแสงจันทรายามราตรี
แต่ปางบรรพ์ 20 ก.ค. 2551 20:44 น. - ID 117222 
917
2
0
20 กรกฎาคม 2551 21:06 น. - comment id 876339
เขียนได้ดีมากครับ คล้าย ๆ กำลังอ่านร่าย แต่ว่า "อาบแสงจันทรายามราตรี" คำสุดท้าย อ่านแล้วเหมือนเกิน ถ้าไม่เกินก็ขาดความที่มาต่อ
20 กรกฎาคม 2551 21:21 น. - comment id 876346
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์ค่ะ คุณรัมณีย์
20 กรกฎาคม 2551 23:44 น. - comment id 876416
โอ้แม่สาวตาคมผมสลวย ผู้โบว์ด้วยดอกไม้งามอร่ามสี เสียงเอื้อนเอ่ยอ้อยสร้อย...พร้อยฤดี รูปร่างมี..สะโพกผาย...จนนายงง อิอิไม่ไหวค่ะ ไม่เคยชมโฉมใครเลย.. ชมได้งามนะคะ..เธอคนนั้น..
20 กรกฎาคม 2551 23:55 น. - comment id 876428
ขอบคุณค่ะครูพิม ดิฉันมือใหม่เพิ่งหัดแต่งน่ะค่ะ มีอะไรติชมได้นะคะ ฝากตัวค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
