---- ปลอบ -----

มายามนตรา

ผมยังยาวถึงหลังดังก่อนนี้
ขาดมือที่ถักเปียเคลียหลังไหล่
เวลาหนาว...เหงานัก....อยากกอดใคร
ก็เหมือนไกลเกินคว้ามาครอบครอง
แหงนมองดาวพราวฟ้าคราดึกดื่น
ยิ่งสะอื้นท้อใจให้ทอดถอน
ยามฝนพรำฉ่ำใจให้อาวรณ์
มอบคำกลอน..ปลอบขวัญ..ฉัน..หรือ..เธอ				
comments powered by Disqus
  • รัมณีย์

    20 กรกฎาคม 2551 00:15 น. - comment id 875807

    4.gif4.gif4.gif
  • นรศิริ

    20 กรกฎาคม 2551 14:42 น. - comment id 876172

    ก็ปลอบทั้งฉันและเธอแหละค่ะ
  • มายามนตรา

    20 กรกฎาคม 2551 14:56 น. - comment id 876177

    ขอบคุณทุกท่านที่ทักทายค่ะ  16.gif
  • ฐปนวุธ

    5 สิงหาคม 2551 13:37 น. - comment id 882708

    เมื่อไม่มีใครมาปลอบหน้าหมอง
    ก็ไม่ต้องไปเฝ้าเอาใจใส่
    เขาไม่สนไม่เห็นจะเป็นไร
    เข้ามีใครคนอื่นอย่าฝืนดู
    
    เรามิได้ยืนบนเท้าของเขานี่
    เราก็มีสองเท้าของเราอยู่
    หนึ่งชีวิตราบรื่นสุขชื่นชู
    ต้องต่อสู้อีกหนเพื่อตนเอง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน