โอ้ว่าแม่จ๋าแม่ ลูกนั้นท้อแท้เหลือหลาย ดวงใจแทบมลาย เพราะเธอหนายไม่เหลียวแล แม่จ๋าแม่ก็รู้ ลูกยังอยากอยู่ดูแล แต่เพระใจอ่อนแอ เลยต้องแพ้แก่ความตาย ยอมโง่ไม่โงหัว ยอมทำตัวไร้ความหมาย ไม่เคยจะคิดอาย ก็เพราะหน่ายในตัวเอง ขอหยุดไว้แค่นี้ ทุกชีวีที่บรรเลง ยอมไม่อายตัวเอง ขอจบเพลงแห่งชีวา
ดวงจันทร์ 17 ก.ค. 2551 22:28 น. - ID 117135 
1745
2
0
18 กรกฎาคม 2551 12:21 น. - comment id 875082
ใจเย็นๆนะคะค่อยๆคิดค่อยๆแก้ค่ะ
18 กรกฎาคม 2551 19:52 น. - comment id 875259
ถึงแค่คิดก็น่ากลัวนะครับ ชีวิตมีค่า
18 กรกฎาคม 2551 20:04 น. - comment id 875263
เรามีค่ากับคนที่รักเราเสมอนะคะ อีกไม่นานก้เช้าแล้ว..แสงแห่งตะวันจะมาเยือน แวะมาทักทาย..เหนื่อยก็นั่งพีกก่อนนะคะ
19 กรกฎาคม 2551 14:37 น. - comment id 875544
อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจแวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
23 กรกฎาคม 2551 12:55 น. - comment id 877361
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
