เสียงหรีดหริ่งเรไรซร้องร้องประสาน ราตรีกาลดาวกระจ่างกลางเวหา สายลมโชยโรยระรื่นชื่นอุรา โสมส่องหล้านภาพราวสกาวนวล ธรรมชาติยามราตรีมีมนต์ขลัง เสียงลมสั่งพัดกระโชกวิโยคหวล เสียงหริ่งหรีดเรไรร้องก้องรัญจวน คิดถึงนวลคนที่รักเขาจากไกล มองเวหาฟ้าสว่างที่กลางหาว มองดวงดาวเดือนเด่นเห็นสุกใส มองภูเขาลำเนาป่าพนาไพร หริ่งเรไรวิหคซร้องร้องเรียกกัน มองดูห้องหอเราเศร้าดวงจิต เพราะมิ่งมิตรไม่กลับมาพาโศรกศัลย์ ช่างเงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวเสียวชีวัน โอ้ตัวฉัน..อ้างว้าง..เหมือนอย่างเคย.
12 กรกฎาคม 2551 14:29 น. - comment id 872273
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem116950.html อ้างว้างว้าเหว่มากกก็ไปพักที่บ้านพี่ก่อนนะครับ
12 กรกฎาคม 2551 14:36 น. - comment id 872275
มาอยู่เป็นเพื่อนให้หายอ้างว้างค่ะ
12 กรกฎาคม 2551 14:41 น. - comment id 872279
บ้านของพี่มีที่พักพิงนั้นจริงหรือ กลัวยืนซื่อยืนเซ่อเมื่อเจอเขา ด้วยบ้านพี่คนมากมายใช่สองเรา เกรงจะเศร้ายิ่งกว่าเก่าเราขอจร
12 กรกฎาคม 2551 14:43 น. - comment id 872281
แสนดีใจครูเจี๊ยบมาเยี่ยมพี่ แสนยินดีที่เจอน้องวันนี้หนา แสนดีใจที่คุณครูนี้เข้ามา อยากบอกว่าแสนยินดีที่เจอกัน
12 กรกฎาคม 2551 14:49 น. - comment id 872283
แวะมาค้างบ้านพี่ที่เหน็บหนาว นอนนับดาวดาราสวยด้วยกันหนอ เช็ดน้ำตาพี่จ๋าอย่าหน้างอ น้องสาวขอร่วมด้วย..มาช่วยแจม..
12 กรกฎาคม 2551 14:54 น. - comment id 872285
รับผ้าซับน้ำตามาน้องน้อง ตายังจ้องมองดวงดาวบนท้องฟ้า ฟ้าหม่นหม่นฝนคลึ้มคลึ้มที่เข้ามา น้องพิมจ๋าอยู่เป็นเพื่อนพี่เหมือนเดิม สวัสดีค่ะครูพิม...ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยี่ยมเยือน......ไม่เจอนาน สบายดีนะคะ....
12 กรกฎาคม 2551 15:07 น. - comment id 872287
มาเคียงชิดอิงแอบแนบคุณแก้ว หายเหงาแล้วคนดีคุณพี่จ๋า น้องจะไม่ให้เหงาเศร้าอุรา จะแวะมาบ้านเรือนเป็นพื่อนใจ...อิอิอิ
12 กรกฎาคม 2551 15:11 น. - comment id 872289
ขอขอบคุณครูกระดาษทราย มาเป็นเพื่อน ที่มาเยือนบ้านพี่นี้อีกนั้น ขอขอบคุณที่มาเยือนเป็นเพื่อนกัน ความสุขสันต์จึงมาเยือนเป็นเพื่อนเรา ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย
12 กรกฎาคม 2551 15:41 น. - comment id 872292
เหงาบ้างก็ดี เศร้าาบ้างก็ได้ บางคราสุขมากไป คลื่นปัญหาโถมเข้าใส่ จะแก้ไม่เป็น
12 กรกฎาคม 2551 15:47 น. - comment id 872294
ขอบคุณสำหรับข้อความชี้แนะค่ะ....ค่ะ...สุข..เศร้า...เหงา...คละเคล้ากันไปคือธรรมชาติของชีวิตค่ะ
12 กรกฎาคม 2551 16:15 น. - comment id 872300
นั่งมองฟ้าคราใดใจไหวหวั่น ความเชื่อมั่นเลือนหายคล้ายเมฆไหล เพียงเงียบเหงาอ้างว้างที่กลางใจ เอ๊ะน้ำตาใครไหลไม่รู้ตัว
12 กรกฎาคม 2551 17:15 น. - comment id 872320
เห็นพี่แก้วอ้างว้างอย่างโดดเดี่ยว อยู่เปล่าเปลี่ยวเอกาน่าใจหาย ฝนทองขอเป็นเพื่อนพี่ชาย ด้วยใจหมายเป็นเพื่อนคุยแก้เหงาเอย
12 กรกฎาคม 2551 17:17 น. - comment id 872321
คงไม่อ้างว้างแล้วซินะ... ได้เพื่อนคุยแล้ว...ฮ่า ฮ่า
12 กรกฎาคม 2551 20:16 น. - comment id 872397
หม่นฟ้าดาวหมองเดือนร้าง ฝนพร่างลมพัดเยือกเย็น นั่งเฝ้าเหม่อมอง....เลือนเร้น..... ไม่เห็น...ดวงใจ....ไกลตา.... นี่จะเหงาหนักเข้าอีกรึป่าวคะพี่แก้ว
12 กรกฎาคม 2551 22:04 น. - comment id 872471
หากเธอว่าอ้างว้างเหมือนว่างเปล่า ยังมีเราเคียงข้างไม่ห่างหาย ยิ่งกว่านั้นบอกไว้ใจมากมาย ที่ยังห่วงคนไกลกายอย่างตัวเธอ มีผู้หญิงไร้เงาอยู่ตรงนี้ทั้งคน ยังจะอ้างว้างอีกหรือค่ะ อิอิ
29 กรกฎาคม 2551 07:12 น. - comment id 880141
Good Morning - Messages and images! หนูมาอยู่เป็นเพื่อนแหล่ะ ไม่อ้างว้างนะคะ