ณ น่านน้ำเวิ้งว้างสุดทางไกล เจ้าเด็กน้อยต้องข้ามไปยังอีกฝั่ง จะแหวกว่ายอย่างไรไร้กำลัง จึงลงนั่งร้องไห้ไร้ปัญญา แล้วเรือจ้างลำหนึ่งแจวมาใกล้ รับเด็กน้อยขึ้นไปไม่ชักช้า คนพายเรือจ้ำพายสายธารา เพื่อเร่งพาเด็กน้อยข้ามฝั่งไป ระหว่างทางเกิดคลื่นลมปะทะ เรือผงะสั่นโคลงเอียงเอนไหว แต่ฝีพายบังคับเรือสุดหัวใจ จึงฟันผ่ามาไร้อันตราย เจ้าเด็กน้อยนั่งเรือแสนซุกซน หลุกหลิกจนเรือกระดกตกน้ำหาย นายเรือเห็นรีบคว้าหาดึงกาย ช่วยเด็กน้อยรอดตายได้ทันควัน คนพายพาเรือเลียบเทียบเข้าฝั่ง เด็กน้อยนั่งยิ้มละไมใจสุขสันต์ คนพายเรือจับหลักที่ปักพลัน แล้วจอด ณ ท่านั้นอย่างมั่นคง เจ้าเด็กน้อยรีบแจ้นแล่นลงเรือ ดีใจเหลือข้ามฝั่งดั่งประสงค์ รีบก้าวเท้าเร็วไวไร้พะวง เดินทะนงจากไปไม่เหลียวเรือ
9 กรกฎาคม 2551 08:06 น. - comment id 870855
เก่งมาก ดึกตามเคยมั้งสุดหล่อ เรื่องให้ข้อคิดดีจ้ะ อ่ะ โด้ปหน่อย อิอิ
9 กรกฎาคม 2551 08:11 น. - comment id 870859
เป็นเด็กน้อยที่ไม่คิดอะไรมากมังค่ะน้องธนา มีความสุขมากๆๆค่ะ
9 กรกฎาคม 2551 11:33 น. - comment id 870931
10 กรกฎาคม 2551 07:44 น. - comment id 871210
ก่อนมาลงเรือจ้างเคยอ้างว้าง พอลงแล้วพบทางสว่างไสว ทิ้งเรือจ้างหายหายไปไม่ไกล กลับมาใหม่เป็นเรือจ้างอย่างคุณครู
10 กรกฎาคม 2551 15:44 น. - comment id 871438