สัมผัสกร้าน ผ่านผิว สุดพลิ้วจิต สองตาพริ้ม ปิดสนิท ความคิดซ่าน ดั่งใบไม้ ต้องแผ่วลม สมสะท้าน คำรักหวาน กระซิบชิด จุมพิตกรรณ บรรจงไล้ ผ่านศอ ล้อกระซิก ร่านระริก เพลาล่วง ตวงสุขสันต์ ถึงยอดภู ชูแฉล้ม แย้มพัวพัน กรุ่นรักผ่าน พล่านสยิว ปลิวอารมณ์ ทหารหาญ ผงาดล้ำ บุกถ้ำใหญ่ ค่อยรุกไป ช้าเชื่อง ด้วยเขื่องขม ไม่ชำนาญ การศึก คึกกลับตรม น้ำป่าถล่ม ซัดจมถ้ำ กรรมจริง-จริง
26 มิถุนายน 2551 22:05 น. - comment id 866042
อ่านลิลิตพระลอมากไปหรือเปล่าหนอเรา
26 มิถุนายน 2551 23:30 น. - comment id 866089
อืมๆ ตามธรรมชาติของน้ำป่าไหลหลากมักจะเป็นสีแดง เนื่องจากชะล้างหน้าดินลงมาด้วย และมาโดยกะทันหันไม่มีเวลาให้ตั้งตัวมากนัก ^_^!
27 มิถุนายน 2551 04:08 น. - comment id 866137
ทหารหาญปีนเขาจนไคลย้อย เอาปืนห้อยเหนื่อยหนักหาพักไม่ ยังสำรวจเข้าถ้ำลึกถึงภายใน ก้าวต่อไปของทหารช่างท้าทาย บรรจงเล็งประทับบ่าที่กลางช่อง ทหารลองแต่ปืนลั่นน่าใจหาย แม้ถ้ำนี้มีเขาอยู่เพียงเดียวดาย แต่มิวายลั่นปืนฝืนยืนทน กว่าจะเดินถึงภายใจเจอแอ่งน้ำ สวยลึกล้ำหยดน้ำย้อยราวเม็ดฝน แหวกสาหร่ายเถาวัลย์ที่วกวน ดังฝึกฝนในสนามฝึกทุกครั้งไป
27 มิถุนายน 2551 18:46 น. - comment id 866312
o Darkness Hero ไอ้บ้า
27 มิถุนายน 2551 21:54 น. - comment id 866353
อิอิอิ