เจ้าหิ่งห้อยพร้อยระยับเหลืองปรับแสง เพริดเตลิดทั่วแหล่ง ทุกแห่งสถาน เวี่ยสีดำค่ำมืดขีดพรืดกาล แข่งกับดาวพราวบานเต็มลานบน เป็นหิ่งห้อยสัตว์แมลงขับแสงสวย เริงระรวยแข่งสี ทุกที่สถล บินสราญร่านราตรีอันมีมนต์ หลงกับม่านดาลดลหลงกลลวง เหลิงอยู่กับเหลืองเปล่งอันปลั่งสี สำแดงปีผกรี่ สู่ที่สรวง สมมุติโลก อากาศธาตุเต็มดาษทรวง แปรเป็นบ่วงผูกรัดมัดตัวเอง จึงเด็กน้อยไร้เดียงสาเจ้าน่ารัก เพ่งคอยดักไล่ยั่วสัตว์ตัวเก่ง ใส่กำมือขยี้เล่น เขม่นละเลง มลายสีเหลืองเปล่งก็ปลิดตาย เจ้าเด็กน้อยไม่เห็นแสงก็สะทก เคว้งหัวอกร้องไห้อย่างใจหาย ----------------- --------ฯ
22 มิถุนายน 2551 21:19 น. - comment id 864753
เจ้าแสงเรืองเรื่องราวร้าวเปล่าดาย ไร้แสงพรายสะท้อนดั่งก่อนเป็น
22 มิถุนายน 2551 23:16 น. - comment id 864770
แหม!คุณอัลมิตราอุตสาห์เข้ามาต่อให้จบ ขอบคุณ ขอบพระคุณมาก แต่จริงๆ แล้วตั้งใจจะปล่อยให้จบแบบนั้น กีดีขอรับ ได้ใจความไปอีกแบบเลย
23 มิถุนายน 2551 09:02 น. - comment id 864813
เขียนกลอนไม่จบบท เหมือนกินข้าว แล้วไม่ได้กินน้ำตาม ค่อก แค่ก ค่อก แค่ก ... ก้อนข้าวติดกระเดือก นะ
23 มิถุนายน 2551 09:11 น. - comment id 864818
ผมอาจจะได้รับอิทธิพลมาจาก ท่านศักดิ์สิริ มีสมสืบ กลอนหลาย ๆบทมักจะจบแบบสองวรรคท้าย อาจจะไม่ค่อยติดรูปแบบ แต่ผมไม่ได้เลื่อนลอยน่ะ ผมก็มีรากเหมือนกัน ยิ้มให้
23 มิถุนายน 2551 13:42 น. - comment id 864875
มาต่อกลอนให้มั่งครับ....อิ..อิ.. ก้มลงกวาดเก็บซากอย่างมากมาย... เอาไปฝากคุณยาย..คั่วเกลือกิน... (โอย...โทษทีครับ...ผมติดมาจากกลอนของผมยายกับหลาน..แบบว่าแกกำลังอดอยากได้ที่เลยครับคุณโจ้..แวะมาแซวครับ..วันนี้ เป้นไงมั่งน้อ..อภิปรายกันครึ่งวันละ..ไม่ถึงไหน)
23 มิถุนายน 2551 19:42 น. - comment id 864962
แมวคราวครับ วันที่เราบุกหน้าทำเนียบ ท่านอยู่ทัพไหนล่ะ หวังว่าคงไม่พลาดใช่ไม๊ พรุ่งนี้อภิปรายใหญ่ ค่อยดูกันใหม่ **ขอบคุณที่มาร่วมกวาดไปคั่วให้ยายหลาน ที่ไม่เดือดเนื้อร้อนตัวอะไรใด ๆ
24 มิถุนายน 2551 06:54 น. - comment id 865101
เอาบ้างๆ น่าสนุกดี ^ ^ โอ้วเจ้าหิ่งห้อยเจ้าเป็นอะไรตาย งงไม่หายเมื่อดูซากที่ติดมือ