ยังไม่สายเกินไป พ่อแม่หนูส่งมาเรียนมาเขียนอ่าน ท่านต้องการอนาคตลูกสดใส ใยหนูมานั่งซมใต้ร่มไทร เหตุอันใดหนูจึงไม่เข้าเรียน อนิจจาน่าสงสารที่บ้านหนู หากท่านรู้หนูนั้นไม่อ่านเขียน ท่านก็คงเจ็บปวดแทบอาเจียน ส่งมาเรียนมานั่งเหงาเฝ้าต้นไทร หนูจะรู้ไหมหนอแม่พ่อรักหนูมาก ท่านนั้นอยากให้ลูกมีชีวีใส ท่านเหน็ดเหนื่อยจวนเจียนจะขาดใจ ท่านทนได้เพื่อลูกปลูกชีวี คืนนี้จงกลับไปใช้ความคิด หาถูกผิดแล้วทำตามวิถี จงมาเริ่มต้นใหม่นะคนดี เพื่ออนาคตที่สดใสต่อไปเทอญ บทดอกสร้อยแห่งความดี
นรศิริ 22 มิ.ย. 2551 10:44 น. - ID 116293 
700
1
0
22 มิถุนายน 2551 11:50 น. - comment id 864597
แวะมาเยี่ยมอ่านผลงานครับ
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
