บางคนเขียนคำกลอนคล้ายซ่อนโศก คล้ายอับโชคในรักโดนผลักใส หมายบรรเทาความทุกข์กระจุกใน แผ่ขยายออกไปให้เบาบาง บางคนเขียนคำกลอนคล้ายอ้อนออด หวังอ้อมกอดตีโครงปราศโฉงฉาง ค่อยประดิษฐ์ปั้นคำแล้วนำวาง ก็นำความกระจ่างแก่บางใคร บางคนเขียนคำกลอนสอนธรรมะ วิริยะพากเพียรจุดเทียนไข อาศัยธรรมนำทางสั่งสมไป สะกิดใจคนอ่านผสานบุญ บางคนเขียนคำกลอนสอนเสียช่ำ คอยแนะนำกำกับสนับสนุน พื้นความรู้ดีเด่นย่อมเป็นทุน สร้างไออุ่นแก่ศิษย์มิตรอาจารย์ บางคนเขียนคำกลอนร้อนแรงนัก มุ่งเน้นหนักการเมืองเรื่องเล่าขาน หวังตีแผ่สังคมอันซมซาน ปลุกชาวบ้านตาสว่างบนรางกลอน ถึงแตกต่างความคิดมิผิดแผก ใช่เรื่องแปลกอันใดพอไถ่ถอน จุดประสงค์เพียงเงาขอเว้าวอน อย่าซุกซ่อนเลือดไทย..แค่ในตัว.. ..
16 มิถุนายน 2551 16:05 น. - comment id 637065
ทิดธร..คอนพูทน การได้ประสมคำทีละวรรคทีละตอนนี่ ก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง นายว่าไหม... .................................................................. คุณดาวระดา แล้ววันหนึ่งคุณดาวจะค้นพบตัวเอง ในไม่ช้า.... จะมุมกว้างหรือมุมแคบขอเพียงเรามองออกไปก็กว้างแล้วค่ะ .................................................................... น้องพิม แค่เขียนก็ปลื้มแล้วล่ะ ถึงจะงูๆ ปลาๆ ก็ถือว่าเริ่มเดินทางแล้ว.. แล้วพบกันที่ปลายทางเน้อ.. .................................................................... คุณกชมนวรรณ เราก็เขียนตามอารมณ์ ผสมความบ้าๆ บอๆ อิอิ .................................................................... เจ้ากานต์...เพียงพลิ้ว แล้วไยไม่ลงมือเล่า..น้องเรา.. .................................................................... เจ้ามะกรูด...แมงกุ๊ดจี่ ใครกำหนดความบรรเจิดเหรอ... :) คนเขียนน่าจะเป็นคนแรกที่เริ่มมากกว่า.. .................................................................... คุณรี...whitelily บางวันคิดหัวข้อไม่ได้ ก็ดูในรายการหน้าบ้านกลอนนี่แหละ ตอบกลอนไป ดื้อๆ งั้นเลย...กลมกลืน...หรือเปล่า...ไม่รู้..อิอิ ................................................................... คุณริน-ฝากรักฟากฟ้า รักกันดีที่สุด :) เจตนารมณ์ แค่อยากให้เขียนก็เท่านั้นเองค่ะ สำหรับบทกลอนนี้... .................................................................... ...................................................................
16 มิถุนายน 2551 10:42 น. - comment id 862557
มาเขียนมาวางคำ บนลำนำเนียนนุ่ม คุณค่าคงเกินคุ้ม คัดขีดทำ..คำไทย
16 มิถุนายน 2551 11:21 น. - comment id 862570
ดาวระดาไม่รู้ครับว่าตัวเองเขียนมีแนวกะชาวบ้านเขาด้วย เพราะโลกดาวระดาไม่กว้างกะมังครับ
16 มิถุนายน 2551 11:24 น. - comment id 862572
คำของเราเราของใครในงานศิลป์ เหมือนติดปีกโบยบินยากจับขัง จินตนาการเปี่ยมล้นด้วยความหวัง อย่าชิงชังคนงานด้อยค่อยฝึกปรือ
16 มิถุนายน 2551 11:36 น. - comment id 862591
รันเขียนตามอารมณ์ ณ วันที่รู้สึกค่ะคุณกุ้ง อิอิ
16 มิถุนายน 2551 11:45 น. - comment id 862597
อยากเขียนก็เขียนไปค่ะ สำหรับกานต์
16 มิถุนายน 2551 13:05 น. - comment id 862650
สวัสดีค่ะ พี่กุ้ง... มะกรูดคงจะเป็นบทแรกเลย ... เป็นแค่คนเขียนกลอนผ่อนรู้สึก ให้ส่วนลึก...ผ่อนคลายหายอ่อนล้า เขียนเพื่อเตือนรอยช้ำของนำตา ใช้อักษรา...บรรเทาความเศร้าใจ... ผ่อนคลาย ระบายความรู้สึก บางครั้งก็ตามอารมณ์ บรรเจิดมั่ง ไม่บรรเจิดมั่ง
16 มิถุนายน 2551 13:59 น. - comment id 862661
สวัสดีค่ะ... เขียนตามความนึกคิดมั้ง เรื่อยเปือย (ถ้าวันไหนคิดหัวข้อได้อ่ะ)....
16 มิถุนายน 2551 15:17 น. - comment id 862701
เขียนคำกลอนวอนเว้าใช่เง้างอน ไม่ได้ซ่อนคมมีดไว้กรีดแทง เพียงอยากบอกใจจริงสิ่งแสดง อย่าคลางแคลง...บทพร่ำ....แค่คำกลอน หลากหลายอารมณ์ ความรู้สึกนะคะ ...อย่างนี้เพียงระบายความอัดอั้นตันใจไปบ้าง เพียงแค่เราไม่ไปก้าวก่ายล่วงเกินคนอื่นก้อพอ จริงมั๊ยคะ ....
16 มิถุนายน 2551 16:36 น. - comment id 862719
เขียนไปตามอารมณ์ผสมบ้า ตามประสาฟุ้งเฟื่องเรื่องขำขัน ไปเรื่อยเปื่อยเจื้อยแจ้วแล้วสักวัน อารมณ์ขันบรรเจิดเกิดในใจ...
16 มิถุนายน 2551 17:31 น. - comment id 862737
สัญญาลมลมแล้งแล้งหรือเปล่าครับ........ น้องหนามแดง.. ..
16 มิถุนายน 2551 17:36 น. - comment id 862740
คุณยา.. อิอิ ชอบกรุ๊ปคุณยาเหมือนกัน เฮฮาดีค่ะ ................................................................... ลุงก่องกิก สัญญาบางอย่างก็รักษาไม่ได้ เพราะความจำเป็นบังคับให้เป็นไป..ก็มีค่ะ ...................................................................
16 มิถุนายน 2551 21:20 น. - comment id 862788
ของช่ออักษราลีจะเขียนจากจินตนาการ ซะส่วนมาก โดยวางเรื่องจากเพลงค่ะ เพราะจะหาเพลงก่อนเขียนกลอน
16 มิถุนายน 2551 21:49 น. - comment id 862800
บางคนเขียน บทกลอน อ้อนหนุ่ม แต่บางกลุ่ม เน้นฮา พาสุขสรร บางคนเขียน ข้อคิด ให้คนจำ ทุกถ้อยคำ กลั่นใส จากใจจริง มาแจมด้วยคนค่ะ แต่ชอบตรงอ้อนหนุ่มๆเนี๊ย จี๊ดเลยค่ะ อิอิ
17 มิถุนายน 2551 10:17 น. - comment id 862889
คุณช่อ.. นั่นก็เป็นแรงบันดาลใจอีกอย่างหนึ่งค่ะ :) ................................................................... คุณมณีจันทร์ ค่ะ ยังไงก็เขียนบ่อยๆ น่ะค่ะ จะได้ติดตามอ่านค่ะ ...................................................................
17 มิถุนายน 2551 10:22 น. - comment id 862892
ถึงแตกต่างความคิดมิผิดแผก ใช่เรื่องแปลกอันใดพอไถ่ถอน จุดประสงค์เพียงเงาขอเว้าวอน อย่าซุกซ่อนเลือดไทย..แค่ในตัว.. ชอบจัง
17 มิถุนายน 2551 16:49 น. - comment id 862999
17 มิถุนายน 2551 17:45 น. - comment id 863041
คุณก้าวที่..กล้า ยินดีค่ะที่ชอบ... ................................................................... คุณโคลอน ขอบคุณค่ะ :) ...................................................................
17 มิถุนายน 2551 21:13 น. - comment id 863137
ร่ายอักษรผ่านศิลปะคำกลอน จะโอนอ่อนแข็งกร้าวขนาดไหน นำเสนอความรู้สึกจากภายใน สบัดลงใส่อักขระสระสำนวน มันอยู่ที่จินตนาแห่งอารมณ์ ที่เพาะบ่มตามใจที่ผกผวน ขีดเขียนแต่งแต้มตามที่ควร ทั้งหมดล้วนแสดงออกจากหัวใจ (เพื่อป้องกัน"สงคราม" ในบ้านกลอน ดังที่เคยเกิดขึ้น ผมจะ"พยายาม" พักกลอนด่ารัฐบาล หรือปลุกใจสักพัก แต่ไม่รู้ว่าจะต้านใจตัวเองไหวไหม)
18 มิถุนายน 2551 00:28 น. - comment id 863222
เขียนลำนำคำกลอนตอนอยากเขียน ถ้าไม่ยากก็ไม่เขียน...ส่วนจะเขียนเรื่องไร อยู่ที่แรงบันดาลใจที่เข้ามาตอนนั้นๆ