เมฆครึ้มมืดมัวหมองหม่น คนทนรับแดดแผดเผา เดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อนทนเอา ใครเล่าทำคนลงคอ ฟ้าร้องผ่าเปรี้ยงฝนซัด กลับจัดสะบัดร้อนเหลือขอ ครั่นเนื้อตะครอตัวแสบคอ โอ้แม่พ่อเพน้าพนอลูบกาย แม้นอกจะบ้าพายุโหม น้ำจู่โจมท่วมเรือนนาหาย แผ่นดินไหวซึนามิจอมทำลาย แต่มิอาจจะทลายสายใยครัว เฝ้าปลอบลูกเอ๋ยอย่าห่วง ต้องลุล่วงปลอดโปร่งแน่นะทูนหัว แม้กายป่วยจิตยังใสไม่ควรกลัว ไม่หม่นมั่วด้วยจิตใจในคิดดี
สะพั่งสะท้านไมภพ 15 มิ.ย. 2551 17:16 น. - ID 116082 
1001
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
