ผ่านไปผ่านมา

นอรรชิ

โดดเดี่ยวว่างเปล่าหมองหม่น
ตกหล่นอยู่ในห้วงหุบเหว
ความดีคู่กับความเลว
เปลวไฟคุกกรุ่นดุ่นตัณหา
        โอบกอดโลกใหญ่ในอ้อมอก
กกไว้รอวันผ่านไปมา
ประคบประหง่มเผื่อว่า
ลาลับหายจากไม่หวนคืน
        ตะวันดวงจันทร์บรรยากาศ
บริจาคความหวังผ่านลูกปืน
ทุกชีวิตเดินไปยากจะฝืน
เวลากลืนกินตัวของมันเอง
        แสงสว่างกระจ่างชัดในที่มืด
จืดซีดจางบางเบาโหวงเหวง
สายลมพัดผ่านน่ายำเกรง
บรรเลงความเหงาเข้าแทนที่
        สังคมยาวนานพานพบ
จุดจบรบราคร่าชีวี
ปฏิทีนซ่อนเร้นเม้มปี
วลีโด่งดังมิเคยนำพา
        สายฟ้าผ่าลงตรงไหน
ไฉนเลยจะคาดการณ์ล่วงหน้า
ดูไปล้ายดั่งกบในกะลา
อนิจาสดุดีน้อมรับความจริง
        ความตายมลายหายไปสิ้น
ลิ้นรับรสขื่นข่มบ่นติติง
นักการเมืองบางคนเปรียบเหมือนปลิง
หน้าลิงหน้าไหว้หลังหลอก
        แม่น้ำภูเขาทะเล
เกเรบ้างล้างบางเปิดออก
คลื่นใหญ่วิ่งวนหลายระรอก
ปลอกเปลือกภายนอกมองเห็นแก่น
        ต้นไม้ นกน้อย หิ่งห้อย
รอคอยฝันวันใหม่ยิ้มแป้น
ปลาใหญ่ ปลาเล็ก นกนางแอ่น
โลดแล่นอิสระเสรีภาพ
        อำนาจเกียรติยศล้วนโป้ปด
คดโกงครอบงำหมู่นักบาป
เหลวแหลกแทรกชอนไชเสื่อมลาภ
ตราบนานเท่านานแสนนาน