ด้านมืดของพระจันทร์

โคลอน

ณ ราตรีที่เธอเหม่อมองฟ้า
แสงจันทราสาดส่องสวยดั่งฝัน
เธอพร่ำบอกคำรักทุกคืนวัน
ฝากให้คนคนนั้นที่แสนไกล
ณ อีกฝั่งของจันทร์ที่มืดมิด
ยังมีอีกชีวิตที่เคลื่อนไหว
เป็นเหมือนเงาเหงาเงียบอยู่ในใจ
ไม่มีใครรับรู้ถึงตัวตน
สบสายตายามเธอจ้องมองจันทร์
กลับพบความเพ้อฝันพลันสับสน
จะมีไหมสักครั้งที่มีคน
มองเห็นสิ่งปะปนบนนภา
ฉันคงเป็นด้านมืดไร้สิ้นแสง
แลอ่อนแรงไม่ชัดพอเจิดจ้า
จนลางเลือนเหมือนม่านที่บังตา
มิอาจจำนรรจาต่อสิ่งใด
............................................................
ด้านมืดของพระจันทร์ ~ มินท์ 
ในค่ำคืนดวงจันทร์ถักทอ
ฉายแสงด้านหนึ่งจากฟ้า
แสงจันทร์ด้านนั้นที่เธอใฝ่หา
สวยจับใจเธอ
มองกลับกันที่ฉันอยู่นี้
เป็นเพียงด้านนึงข้างหลัง 
ไร้แสงมืดมิดเธอไม่เห็นฉัน
เฝ้าอยู่อย่างเดียวดาย
อีกฝั่งนึงของพระจันทร์
ฉันคนที่เหงาอยู่ตรงนี้ 
เธอคงไม่รู้ว่ามีฉัน
เธอได้แต่เห็นฝั่งแสงจันทร์ 
ฉันแค่ด้านมืดของจันทร์ลางๆ
ฉันคนที่เหงาอยู่ตรงนี้ 
ฉันอยู่ตรงนี้อย่างเหน็บหนาว
ได้แต่อ้างว้างปวดร้าวในใจ
ที่เธอไม่เคยเห็นเลย
ด้านมืดแห่งจันทร์