เวลาอาจช่วยเยียวยาได้ก็จริง แต่ก็คงไม่ทุกสิ่งที่เคยเจ็บร้าว เวลาทำให้หยาดน้ำตาแพรวพราว เหือดหายได้เหมือนแสงดาวที่ถูกบัง แต่ที่สุดแล้วเวลา ก็ไม่สามารถลบล้างความปวดปร่าที่ยังขัง ไม่ใช่ตัวยาที่รักษาแผลใจที่เรื้อรัง และเวลาก็คงยังไม่มีอิทธิพลอะไร
4 มีนาคม 2545 19:23 น. - comment id 38614
อืมม.....ลึกซึ้งจริง ๆ จ้ะ
4 มีนาคม 2545 22:36 น. - comment id 38649
แต่อย่างน้อยเวลาก็ไม่หยุดนิ่งอยู่กับที่นะจ๊ะ..ถึงเวลาไม่ใช่คำตอบ แต่อย่างน้อยเวลาก็ทำให้เราเข้าใจอะไร ๆ มากขึ้น
6 มีนาคม 2545 12:53 น. - comment id 38949
กินใจมากเลย เวลาก็เป็นแค่เวลาแหล่ะเนอะใจไม่ลืมก็ไม่ลืมอยู่ดีแหล่ะ
17 มีนาคม 2545 12:00 น. - comment id 41111
ช่ายค่ะ เห็นด้วยกะmay
19 ตุลาคม 2547 12:39 น. - comment id 145705
*/*/*/*/* THANK YOU SO MUCH ! */*/*/*/*/