วิถีชีวิตคล้ายลิขิตขึ้นมาใหม่ ชาวพงไพรสำเหนียกเรียกตองเหลือง แนววิถีได้ปะปนเป็นคนเมือง เหมือนรุ่งเรืองสังคมใหม่ไกลครรลอง ณ วันนี้มีที่ดินเป็นสินส่วน มลามวลทิ้งป่ามาสนอง ทิ้งตะแย็ดทิ้งป่าลาเพิงตอง สู่ห้วงของสังคมใหม่ในนิยาม อัตลักษณ์มลาบรีนี้ถูกจัด เป็นเกณฑ์วัดข้าคือคนชนสยาม คอยแสดงแต่งอวดชื่อให้ลือนาม ตั้งคำถามได้อะไรในความจริง นอกจากถูกมองเป็นของแปลก เป็นรอยแยกแตกไปทั้งชายหญิง แม้จะมีแหล่งหลักไว้พักพิง แต่หลายสิ่งเสื่อมค่ามลาบรี
ดาวระดา 6 มิ.ย. 2551 14:12 น. - ID 115762 
2317
5
0
6 มิถุนายน 2551 14:46 น. - comment id 857983
ผีตองเหลืองปรับตัวเก่งนะคะ เมื่อกี้ไปเซิร์ชข้อมูลผีตองเหลืองมาเอามาฝากบางส่วนนะคะ***ผีตองเหลือง*** ผีตองเหลืองรอบคอบในการดำรงชีวิต พวกนี้ขุดดินกินมัน แต่ก็รักชีวิต ระวังการดื่มน้ำเพราะกลัวศัตูรจะวางยาพิษ ชีวิตลำบาก แต่พวกผีตองเหลืองก็ถือว่า ชีวิตเกิดยาก อยู่ยาก ก็ควรตายยากๆ พวกนี้จะดื่มน้ำในลำธารใส และไหลแรงๆเท่านั้น ^ ^ แนวคิดดีนะคะ เกิดยาก อยู่ยาก ก็ควรตายยาก ด้วย
....................................................... พวกผีตองเหลืองผิวพรรณขาวกว่าพวกอื่น ค่อนข้างเหลือง จมูกโด่ง รูปร่างล่ำสัน ในขณะที่เผ่าอื่นๆส่วนมากอ้วนพุงโร และผอมแห้ง ผีตองเหลืองมีใบหน้ารูปไข่ คิ้วดก นัยน์ตาสวย ริมฝีปากไม่หนาเจ่อ ฝันแข็งแรง ผมดำยาว เรียบ ไม่หยิกหยอยน่าเกีลยด ^ ^ เอ้า...เผ่าอื่นๆฟังไว้
........................................................ พวกผู้ชายผีตองเหลืองชอบเจาะหู เพื่อเสียบดอกไม้ เป็นชาวป่าที่ไม่ดุร้าย รักสวยรักงาม ^ ^ คนป่าอ่อนโยนกว่าคนเมืองอีกเนอะ...เดี๋ยวนี้
...................................................... พวกผูชายผีตองเหลืองรักและถนอมลูกเมียมาก ไม่ต้องทำงานหนักอย่างสาวชาวเขาเผ่าอื่น เพียงแต่นั่งๆนอนเลี้ยงลูก และคอยปรนนิบัตสามีในบ้าน ส่วนสามีก็จะไปหาอาหารป่ามากินกัน แล้วก็จะรีบกลับมาเลี้ยงสัตว์ หุงข้าวต้มแกงให้ลูกเมียกิน ^ ^ หูย....
ตาร้อน ...................................................... ชาวผีตองเหลืองอาศัยอยู่ในป่าลึก จังหวัดน่าน แพร่ เชียงราย เชียงใหม่ ลำปาง โดยมากปกปิดร่างกายด้วยเปลือกไม้ ^ ^ ช่วยลดภาวะโลกร้อนได้เยอะเลยนะเนี่ย
6 มิถุนายน 2551 14:47 น. - comment id 857984
เจ๊ย...เปลี่ยนชื่อ กลอนเหรอ ดาวระดา โตะจายหมดเลย คิดว่าเข้าผิด
6 มิถุนายน 2551 15:17 น. - comment id 858008
หวัดดีโคลอน อ่า นะเร็วมั้ย ไม่หรอกทีแรกใช้ชื่อนี้แหละ ตอนที่โพสต์กลัวอ่านแล้วไม่คล้องจอง แต่สุดท้ายก็เลยกลับมาใช้ชื่อนี้ มลาบรี สินค้าชาติพันธุ์ ตรงกับเนื้อหามากกว่าน่ะครับ
6 มิถุนายน 2551 16:11 น. - comment id 858047
อินสวนกำลังได้รับมอบหมายให้สรุปผลงาน การพัฒนาสุขภาพของตองเหลือง มาถอดบทเรียนและนำเสนอพอดีเศร้าใจนะครับมีเงื่อนไขหลายประการที่สร้างความอึดอัดทำให้ไม่สามารถวิจารณ์ตามที่เป็นจริงได้..ครับผม
6 มิถุนายน 2551 16:18 น. - comment id 858054
รับแซ่บจ้า
6 มิถุนายน 2551 16:33 น. - comment id 858067
อีกนิดครับ..อินสวนเคยเห็นชนตองเหลืองตั้งแต่ตัวเองยังเป็นเด็ก..ผู้ชายเขาจะผมหยิกติดกันเป็นตังเมเพราะไม่ได้สระผม..ชนพื้นเมืองจะเอาปลาทูเค็มไปแลกนำผึ้ง อินสวนเคยกินด้วย เป็นนำผึ้งบรรจุในกระบอกไม้ไผ่แต่ที่เป็นห่วงคือ ผู้หญิงต้องหลบไปคลอดลูกเองตามลำพังในป่า นี่อาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ชนเผ่าตองเหลืองมีจำนวนไม่มาก เขาใช้คมจากผิวเปลือกไม้ไผ่ตัดสายสะดือ..น่ากลัวบาดทะยักครับ..อินสวนมีข้อมูลมากมายเลยครับ.....
6 มิถุนายน 2551 16:40 น. - comment id 858069
โห...ข้อมูลทั้งนั้นเลย มิน่าล่ะ เค้าถึงบอกว่า เกิดยาก อยู่ยากเนาะ
6 มิถุนายน 2551 16:43 น. - comment id 858071
แต่ไม่อยากให้คนพื้นราบเข้าไปสนใจชีวิตเค้ามากอ่ะค่ะ เหมือนที่ตอนนี้ กระเหรี่ยงคอยาวถูกนำมาเป็นเหมือน โลโก้สินค้าเรียกนักท่องเที่ยวเลย...
6 มิถุนายน 2551 16:44 น. - comment id 858072
อ้าวอินสวนบอกมาเลยครับ ชอบจังเลยจุดใต้ตำตอ อินสวนเล่าให้ฟังบ้างนะครับอยากรู้ครับ เพราะคนที่สัมผัสจริงต้องรู้อะไรมากมายนะครับ
6 มิถุนายน 2551 18:34 น. - comment id 858123
สวัสดีวันฝนตกหนักอีกวันค่ะคุณดาวระดา ระวังสุขภาพกันด้วยนะคะ
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
6 มิถุนายน 2551 20:08 น. - comment id 858156
หวัดดีกันอีกทีครับ วันนี้คุณเสือมีสารคดีชีวิตมาฝาก น่าสนใจนะครับ ..ชีวิตเพื่อนร่วมแผ่นดิน
7 มิถุนายน 2551 01:04 น. - comment id 858285
ขอบคุณแสงเหนือ ที่มาให้ความอบอุ่น เสมอมา และที่สำคัญเป็นเพื่อนที่ทนอ่านงานของผมตลอดแม้จะแย่แค่ไหนนายไม่เคยละทิ้ง ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะครับ
7 มิถุนายน 2551 01:06 น. - comment id 858286
ขอบคุณ โอเลี้ยง ที่มาให้กำลังใจ แต่กลบทยังก่อนนะยากจังอ่ะ
7 มิถุนายน 2551 04:45 น. - comment id 858297
สวัสดีตอนเช้าจ้า.......... อือม ป้าก็ว่านะอะไรๆ ที่เปลี่ยนแปลงก็ย่อมสูญหายไป ตามกาล ป่าไม่มีคนป่าจะอยู่ได้ยังไง ล่ะ? ก็ต้องปรับตนเข้ามาเมือง แต่ก็ไม่ใช่ที่ของเขาอีก ลำบากเหมือนกันนะเนี่ย น่าสงสาร เพื่อนมนุษย์
7 มิถุนายน 2551 06:38 น. - comment id 858315
ได้มารับรู้เรื่องราวของผีตองเหลือง
7 มิถุนายน 2551 09:16 น. - comment id 858366
ครับป้าป่าไม่มีคนป่าจะเรียกคนป่าได้ไง เพราะมลาบรี หมายถึงคนป่าหรือไพรนิวาส เรียกซะหรูเชียว ขอบคุณที่แวะมาเป้นห่วงเสมอนะครับ
7 มิถุนายน 2551 09:17 น. - comment id 858368
ครับเรื่องราวความเปลี่ยนแปลงที่ เกิดขึ้นกับพวกเขาครับ
7 มิถุนายน 2551 10:05 น. - comment id 858395
น้องดาวระดา ระดะที่แสนงดงาม ในว่ายเวิ้งฝันบรรณพิภพ พี่พุด ซึ้งใจค่ะน้อง ให้น้องหายไข้เร็วๆนะคะ ผลงานน้องงดงามมากค่ะ สร้างสรร พี่พุด ยินดีพลีกำลังใจ เป็นพลังใจให้น้อง ตลอดไปนะคะ รักษาตัวนะคะ ร่มรักเรือนใจของพี่พุดว่างเสมอค่ะ สำหรับคนดี มากเมตตานะ ด้วยรักล้นใจ
7 มิถุนายน 2551 11:02 น. - comment id 858414
ดาวระดาน้อมรับในความเมตตาที่พี่พุดมอบให้ครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมชม ผมชอบแนวกลอนของพี่มากครับ
7 มิถุนายน 2551 15:55 น. - comment id 858544
แจ่ม....
7 มิถุนายน 2551 17:01 น. - comment id 858561
ชื่นชมบทกลอนค่ะ
7 มิถุนายน 2551 17:51 น. - comment id 858571
อ้าวชมกันเองเกาะกันเราอยู่ทิ้ง...เราตาย ขอบคุณน้องพิมน้องเฌอมาลย์นะครับ
7 มิถุนายน 2551 23:42 น. - comment id 858647
แวะมาอ่านบทกลอนดีๆค่ะ
8 มิถุนายน 2551 00:21 น. - comment id 858660
มาเยี่ยมจ้า รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
8 มิถุนายน 2551 02:54 น. - comment id 858679
ขอบคุณblack moon สาวน้อยตาคมยังน่ารักไม่มีเสื่อมคลาย ขอบคุณครับ
8 มิถุนายน 2551 02:56 น. - comment id 858680
สำหรับศิษย์ครูแก้วคนนี้ ไม่มีใดจะปลื้มเท่าครูเข้ามาอ่าน งานของผม ขอบคุณที่เมตตาเสมอมาครับ ขอให้มีความสุขในวันหยุดนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
