** ตะวันยอแสง ** สิ้นแสงสูรย์สายัณห์ตะวันลับ นภาวับเรืองรองผ่องแดงสี เมฆาลอยคล้อยเคลื่อนเยือนราตรี ภาพหลากทวียามแลชะแง้มอง แปรเปลี่ยนไปอารมณ์ภิรมย์สนอง ดั่งครรลองชีวิตผลิตใฝ่หมอง แลเลือนลับดับสิ่งอิงหมายปอง ยากจะร้องเรียกหามาเพลิดเพลิน สำเนียงคลื่นม้วนตวัดพัดหาฝั่ง ดุจระฆังหัวใจพลิกระริกเหิร ลอยละล่องขอบฟ้ามาปรับเกิน เหลือสิ่งเมินฝากไว้คล้ายลมโชย น้ำเสียงแว่วแผ่วพลิ้วปลิวสะบัด วิวัฒน์จัดสิ่งสนองต้องระโหย สายใยเยื้อเหลือไว้คล้ายถูกโบย ระรื่นโรยเปล่าเปลี่ยวเสียวอุรา ชายหาดนี้เคยเย้าเคล้าคลอคลื่น แหวกว่ายยื่นสิ่งรักมักสั่นผวา โอบสายน้ำสาดปลายคล้ายจินดา แวววับตาตะวันรุ้งพุ่งพลิ้วพราย ณ ที่เก่าเวลาเดิมเคยเสริมสร้าง สู่อ้างว้างเปลี่ยวเปล่าเข้ามาสลาย เหลือละอองของคลื่นระรื่นทราย แสนเสียดายเหลือเราเฝ้าสายัณห์ แปลบหัวใจคล้ายฝันที่พลันเปลี่ยน มิอาจเวียนเหมือนคลื่นรื่นสุขสันต์ ปรับความฝันเรืองรองสนองพลัน แม้นตะวันผันอารมณ์มิสมหทัย ยามสุรีย์สียอแสงแฝงสิ่งลับ ดังจะพับความหมายสลายไฉน เปรียบดั่งคลื่นม้วนพล่านผ่านวิไล สรรค์สิ่งไปสายัณห์พลันรอนลา. *** แก้วประเสริฐ. ***
6 มิถุนายน 2551 08:45 น. - comment id 780571
โดดเดี่ยวยามตะวันยอแสง รู้สึกอ่อนแอได้เยอะเลยนะคะคุณลุง สบายดีนะคะ
5 มิถุนายน 2551 21:02 น. - comment id 857714
จุ๊กกรู๊ลุงแก้ว .. ลืมหรือยังเอ่ย เรามีนัดกันไว้ เห็นที่ลุงแก้วจะต้องนั่งแท๊กซี่มารอที่เซ็นทรัลพระราม 3 ค่ะ มาให้ทัน 6.00 นะ. ไอซ์ กับ คุณกุ้ง รอที่นั่นเหมือนกัน
5 มิถุนายน 2551 21:41 น. - comment id 857724
สวัสดีค่ะ คุณแก้ว สบายดีนะคะ งิ้มเองค่ะ
5 มิถุนายน 2551 23:17 น. - comment id 857742
สวัสดีค่ะ แวะมาชมกลอนเพราะๆค่ะ
5 มิถุนายน 2551 23:20 น. - comment id 857744
คารวะ ค่า เพราะเช่นเคย
6 มิถุนายน 2551 01:14 น. - comment id 857761
งดงามครับอาจารย์ สบายดีนะครับ รักษาสุขภาพด้วย ยังห่วงใยเสมอนะครับ
6 มิถุนายน 2551 03:33 น. - comment id 857783
6 มิถุนายน 2551 09:52 น. - comment id 857802
ไม่ได้อ่านกลอนเพราะๆ ของลุงแก้วนานเลยค่ะ สบายดีนะคะ วันนี้เอารูปสวยๆ มาฝากอีก ภาพนึงค่ะ
6 มิถุนายน 2551 10:41 น. - comment id 857837
สวัสดีค่ะ ครูแก้ว เจอครูแก้วกับกลอน ดีใจมาก รู้สึกไม่ได้อ่านกลอนครูแก้วหลายวันแล้ว เหมือนห่างหาย รักษาสุขภาพด้วยค่ะ นับถือเสมอค่ะ
6 มิถุนายน 2551 11:29 น. - comment id 857881
มาเที่ยวทะเลกะคุณแก้วค่ะ
6 มิถุนายน 2551 11:56 น. - comment id 857900
หวัดดีครับท่านพี่ พี่ท่านช่างอารมณ์ดีเหลือเกินครับ
6 มิถุนายน 2551 12:57 น. - comment id 857906
คุณ ดาวระดา ตอนนี้ครูเองก็กำลังแย่ด้วยอากาศเปลี่ยนแปลง เสมอ ผมเองโรคแพ้ต้องทานยาทุกๆวันครับ ขอบคุณ ในความห่วงใยเสมอมา หากมีปัญหาเรื่องกลอนถาม ได้ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 12:48 น. - comment id 857913
คุณ นกยูง สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมผมเสมอๆเป็น กำลังใจให้ผมตลอดมา ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 12:52 น. - comment id 857914
คุณ กันนาเทวี ขอบคุณครับระยะนี้ผมแย่หน่อยครับร่างกาย ไม่สมบูรณ์เท่าใดนักครับ สิ่งใดทำได้ก็ทำที่ห่างหาย ไปนั้นก็เหตุนี้แหละครับรักเสมอ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 12:44 น. - comment id 857922
คุณ งิ้ม สวัสดีครับ ผมเองร่างกายไม่ค่อยจะดีครับแต่ ใจยังต่อสู้เสมอๆ ผมคิดถึงคุณตลอดและmsn ก็ไม่ ได้เข้าไปเล่นครับเพราะตอบไม่ทันครับมาครั้งละ นับสิบๆคนครับ เกรงใจเขาเลยเลิกเขามาจะไม่ ตอบก็ใช่ที่ครับ หวังว่าการค้ารุ่งเรืองนะครับ ขอบคุณมากครับ รักเสมอ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 12:37 น. - comment id 857924
คุณ อัลมิตรา ฮิอิ...นกเขาผมตอนนี้ไม่ค่อยขันแล้วครับ แต่ นกเขาเล็กที่บ้านขันทุกวันอิจฉาจังเลยล่ะ ผมไม่ลืมหรอก วันที่ 12-13 เดือนหน้านั้นจำได้ แต่ว่าใจผมนะไปเกือบร้อยล่ะแต่สังขารซิมันยังไม่ รู้ว่าเป็นอย่างไร บอกไอซ์และกุ้งด้วยคิดถึง เออ เรื่อง เงินนั้นจะไปให้ที่รถเลยนะ ถูกแล้วล่ะผมต้องไป แท๊กซี่แน่นอนครับ ยังไงรอด้วยนะผมเป็นคน ตื่นนอนสายอีกด้วยครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ
6 มิถุนายน 2551 13:08 น. - comment id 857933
dear silver snitch Love and miss you now. kaewprasert
6 มิถุนายน 2551 13:13 น. - comment id 857937
คุณ เพียงพลิ้ว หลานที่น่ารักของลุง ชีวิตที่เคยโดดเดี่ยวก็มัก จะเป็นเช่นนี้เสมอแหละ ยิ่งอายุมากอดีตย่อมจะย้อน รอยมาเสมอๆ การจะไปหาวัตถุดิบเรื่องอื่นๆก็เกรงใจ เขาและนิสัยลุงเองก็ชอบแบบสมถะด้วยก็ไปกันใหญ่ จ๊ะรักหลานเสมอๆจ้า แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 13:19 น. - comment id 857947
คุณ ปราณรวี ด้วยใจที่รักทุกๆคนทำให้ต้องมาเขียนกลอน ทิ้งไว้ เพราะสุขภาพผมไม่ค่อยจะดีนักครับ เดี๋ยวดี เดี๋ยวไม่ดีเพราะโรคภัยเบียดเบียฬเสมอๆครับ ผมยอมรับว่าคุณหาภาพได้เก่งจริงๆผมจะเก็บไว้ เสมอเอามาลงกลอนบ้างไม่ลงบ้างครับ รักและคิดถึง เสมอๆครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 13:19 น. - comment id 857948
แวะมาอ่านผลงานคุณภาพค่ะ
6 มิถุนายน 2551 13:20 น. - comment id 857950
ไม่พบเสียนานเลย..พอมาก็ลงตะวันยอแสง อิอิ..มันเลย..แปลกๆ..เที่ยวหน้าลงตะวันทอ แสงนะครับ..คุณลุง..ดูสดชื่นหน่อย.. อิอิ..อ่านแล้วเพลิดเพลิน..ครับบทนี้..
6 มิถุนายน 2551 13:20 น. - comment id 857951
ท่านสบายดีนะคะ ดูแลสุขภาพนะคะ รัก คิดถึง ห่วงใยเสมอค่ะ
6 มิถุนายน 2551 13:23 น. - comment id 857952
คุณ กชมนวรรณ สวัสดีจ้าศิษย์รัก ที่ห่างหายไปนั้นเพราะไม่ ค่อยสบายโรคภัยเบียดเบียฬ แต่ก็ยังรักทุกๆคน เสมอ พอสบายดีหน่อยก็เลยเขียนกลอนทิ้งไว้จ๊ะ ระบายอารมณ์ที่อัดอั้นให้ออกมาเสียบ้าง รักเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 13:29 น. - comment id 857954
คุณ มณีจันทร์ ผมเปรียบสิ่งรักนั้นเหมือนกับทะเลที่จะเอา แน่นอนอะไรมิได้ ย่อมมีความเปลี่ยนแปรปรวน อยู่เสมอ ทะเลไม่เคยหยุดนิ่งความรักก็เช่นเดียว กันจ๊ะ จะหาสิ่งที่หยุดนิ่งได้ยากเสียจริงๆนะครับ หากทะเลหยุดนิ่งเมื่อใด เมื่อนั้นก็จะเกิดพายุใหญ่ ทันที เปรียบคล้ายความรักคนเราจ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 13:34 น. - comment id 857956
คุณ คนบนเกาะ สวัสดีครับน้องรัก ผมเปรียบทะเลเหมือน กับความรักของคนเราดังกระทู้ข้างบนนั่นแหละครับ น้องเราอยู่ทะเลย่อมจะทราบดีว่า ชาวเลกล่าวว่า คืบก็ทะเลศอกก็ทะเล อย่าเอาอะไรที่แน่นอนไม่ได้ จริงไหมน้องรัก รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 13:38 น. - comment id 857957
คุณ ช่อแก้ว ขอบคุณที่มาแวะชมกล่าวชม ยังหรอกครับผม เองถือว่างานด้านนี้เป็นแค่งานอดิเรกใช้ฝึกสมอง และระบายอารมณ์ มิคิดที่จะเอาดีทางด้านนี้หรอก แค่นี้ก็พอเพียงสำหรับผมแล้วครับ ขอบคุณที่แวะ มาชม ผมดีใจที่เราเป็น " แก้ว " เหมือนกันครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 14:23 น. - comment id 857966
บรรยากาศชวนให้เหงานะคะ
6 มิถุนายน 2551 14:41 น. - comment id 857980
คุณ ช่อแก้ว ขอบคุณครับตอนนี้ร่างกายผมแย่ครับ เกิด จากฝนฟ้าแปรปรวนนั่นเองแหละครับ ขอบคุณใน ความห่วงใยครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 14:45 น. - comment id 857982
คุณ อรุณสุข ผมป่วยเป็นไข้หวัด ตอนแรกนึกว่าไข้หวัดใหญ่ แต่ไม่ใช่ครับ เลยหายไปพอสมควร คนแก่ก็แบบ นี้แหละครับดีบ้างไม่ดีบ้าง นี่ผู้ควบคุมเวปฯชวนใจ นะไปแต่ต้องดูสังขาร หากดีขึ้นก็จะไปครับ ขอบคุณ หากมีอารมณ์ ก็จะแต่งให้ครับแต่จะเอาแน่ไม่ได้กับ คนบ้าๆบอๆบ๊องส์อย่างผมนะครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 14:50 น. - comment id 857986
คุณ โคลอน ผมเองเป็นคนชอบสมถะไปไหนมักจะไป คนเดียวเสมอๆครับ ครั้งหนึ่งไปเที่ยวทะเล นั่ง บนโขดหินตอนเย็นพระอาทิตย์ใกล้ตกดินครับ อารมณ์นั้นฝังลึกในห้วง จึงได้เขียนกลอนนี้ที่ จดจำไว้ในอดีตมาฝากไว้ครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 16:11 น. - comment id 858046
อ่านแล้วดูน่าหวาดเสียวพิกล
6 มิถุนายน 2551 16:33 น. - comment id 858066
เอาของมาบูชาครูครับ
6 มิถุนายน 2551 18:17 น. - comment id 858111
มีแต่คนบอกว่า คนแก่ นอนน้อย ตื่นเช้า ลุงแก้วบอกว่า ตื่นสาย .. ๕๕๕ ไว้จะโทรไปปลุกตั้งแต่ตีสอง เป็นระยะ ๆ ทุก ๆ สามสิบนาทีละกัน
6 มิถุนายน 2551 18:41 น. - comment id 858127
สวัสดีวันฝนตกหนักอีกวันค่ะคุณแก้วประเสริฐ ระวังสุขภาพกันด้วยนะคะ สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
6 มิถุนายน 2551 19:13 น. - comment id 858137
คุณ ท่องเมฆา สวัสดีครับคุณหมอ สบายดีหรือครับ มันเป็น เรื่องในอดีตครับ นั่งมองทะเลยามเย็น ดูพระอาทิตย์ ตกของฟ้าน้ำ มองเมฆแล้วมานั่งจินตนาการเมฆ นึกๆดูเหมือนคนบ้าครับ เป็นรูปปราสาท วิมานบ้าง รูปสัตว์บ้าง ผ่านแสงสีแดงอ่อน บ้างชมพูหลากหลาก สี นึกถึงตอนว่ายน้ำเล่นกับเพื่อนบ้าง ดูคลื่นทะยอย เข้าหาฝั่งแตกเป็นฝอยละอองสวยงามไปอีกแบบหนึ่ง ครับ ผมก็สงสัยเหมือนกันว่าอ่านแล้วดูหวาดเสียว พิกลผมก็งงครับ ขอบคุณนี่ผมกำลังฟิตร่างกาย เพื่อไปร่วมกับอิมเขาครับ ใจนะไปเกือบร้อย เพียงติดขัดร่างกายเท่านั้นเองครับแล้วหน้าฝน ด้วย จะเสียวก็ฝนนี่แหละโดนเข้าเป็นหวัดทุกที ขอบคุณ คุณหมอมากครับ หวังว่าคงจะได้เจอกัน อีกนะครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 19:21 น. - comment id 858141
คุณ ดาวระดา โอโฮ...ถึงขนาดนี้เชียวหรือครับขอบคุณครับ รักกันก็ต้องบอกกันครับ เขียนกลอนต้องมีนัยนะครับ มิฉะนั้นกลอนจะพาไปเราต้องบังคับกลอนให้ได้ อย่าให้กลอนบังคับเราครับ ปลีกย่อยมีแยะครับหาก ศึกษาจริงๆ ขนาดคนระดับชาติยังผิดพลาดกันเลย ครับ แต่ต้องยอมรับด้วยความยินดีครับขอบคุณ แก้วประเสริฐ
6 มิถุนายน 2551 19:29 น. - comment id 858145
คุณ อัลมิตรา โอโฮๆๆ ไม่ต้องหรอกครับ เอาแค่ตีสี่ครึ่งก็พอ นั่งแท๊กซี่ไปขึ้นทางด่วนลงตรงเซ็ลทรัลพระราม 3 พอดีคิดว่า คงทันก่อน 06.00 น.แน่หรือช้าก็นิด หน่อย กว่าจะเตรียมตัวเสร็จผมว่าคงจะออกราว หกโมงครึ่งตามฟอร์มนั่นแหละเนอะ โอกาสนะใจ ไปเกือบร้อยแล้วยกเว้นร่างกายเท่านั้นครับยอดหญิง ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 19:33 น. - comment id 858146
คุณ โอเลี้ยง สวัสดีครับ ที่บ้านผมก็ตกทุกๆวันมากบ้างน้อย บ้างแถมยังฟ้าคำรามน่ากลัวต้องปิดคอมฯไม่กล้าเล่น ครับขอบคุณในความห่วงใยครับ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 21:13 น. - comment id 858203
กลอนเพราะจังเลยครับ
6 มิถุนายน 2551 21:30 น. - comment id 858212
คุณ Darkness_Hero ผมนำเรื่องจริงในอดีตมาเขียนเพื่อความรำลึก ครับ ขอบคุณที่ชม หากว่างๆแวะมาเยี่ยมคนแก่ ด้วยนะครับ ผมเองยังไม่รู้ว่าจะเขียนได้อีกเท่าไหร่ ด้วยสังขารล่วงโรยไปทุกๆทีครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
6 มิถุนายน 2551 23:12 น. - comment id 858262
ยามนี้แสงตะวันลับขอบฟ้า เหลือเพียงแต่น้ำตามาแอบแฝง แสงตะวันสาดใส่ใจอย่างแรง เจ็บเกินแปลงเปลี่ยนให้ไร้ตะวัน อิอิ..แวะมามั่วหน่อยนะคะลุงแก้วขา..
6 มิถุนายน 2551 23:54 น. - comment id 858272
ความลี้ลับแล่นย้อนซ่อนแสงสี ใกล้ราตรีมีมนต์ดลใจฝัน เพียงพริบตาพร่าเปลี่ยนในสายัณห์ เคยรัญจวนสรวลสันต์พลันเศร้าซืม สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ มาชมภาพสวยๆ และกลอนงามๆ ค่ะ
7 มิถุนายน 2551 06:02 น. - comment id 858302
สวัสดีค่ะ คุณครูแก้ว บางวันก็ไม่ค่อยเข้ามาที่บ้านกลอนค่ะ พอ ร.ร.เปิดเทอมก็ สามวันดี สี่วันไข้ คุณครูแก้วก็หายไปเป็นพักๆนะคะ คิดว่าเบื่อเรื่องการเมือง คงสบายดีนะคะ
7 มิถุนายน 2551 13:39 น. - comment id 858457
คุณ ยาแก้ปวด ไม่ได้มั่วหรอกครับเขียนได้ดีครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
7 มิถุนายน 2551 13:41 น. - comment id 858463
คุณ ดอกแก้ว ขอบคุณมากครับที่ยอดหญิงนักกลอนธรรม แวะมาเยี่ยมครับพร้อมกลอนที่งดงามมากครับ ขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
7 มิถุนายน 2551 13:48 น. - comment id 858478
คุณ ช่ออักษราลี สวัสดีจ้าศิษย์รัก ผมเองก็ไม่ค่อยจะส่งกลอน เท่าใดเพราะสุขภาพไม่อำนวยจ้า ส่วนการเมือง บอกตรงๆว่าเบื่อแสนที่จะเบื่อที่สุดเลยครับ ศิษย์ เราอย่าไปยุ่งกับเขานะ เอาแต่การสอนหนังสือก็พอ จ๊ะ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
8 มิถุนายน 2551 14:38 น. - comment id 858796
มาช้าคงไม่ว่ากันนะคะ...แฝดเพื่อน...เป็นอย่างไรบ้าง...พักผ่อนมากๆด้วยนะคะ...ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนฝนดกบ่อย....ดูแลตัวเองด้วย...เป็นห่วงค่ะ ( ส่งเมล์มาคุยก็ได้นะคะ )
13 มิถุนายน 2551 18:50 น. - comment id 861595
คุณ ราชิกา ไม่เป็นไรหรอกจ้าแฝดเพื่อนที่รัก ผมหายไป ระหว่างนี้ ฟ้าผ่าข้างบ้านเครื่องคอมฯผมเลยพังด้วย พึ่งแก้เสร็จเดี๋ยวนี้เองเลยส่งเรื่องที่เพื่อนๆส่งมาให้ เป็นของพ่อหลวงประทานให้แก่นายทหารเฝ้าพระตำหนัก โดยพระองค์เสด็จในตอนดึกมาเยี่ยมทหารและได้ มอบคำปรัชญาไว้แล้วพระองค์ก็เสด็จกลับ ส่วนอื่น นั้นคือพระราโชวาทที่ประทานให้แก่เหล่าบัณฑิต รับปริญญาบัตรครับ ไม่รู้เขียนดีหรือไม่พึ่งส่ง เดี๋ยวนี้เองแหละครับถึงเข้ามาตอบ ขอบคุณมาก ครับระยะนี้ผมเองร่างกายไม่ค่อยจะดีนัก งานคุณ ก็มากเสียด้วยหากเมล์ไปรบกวนก็เกรงใจ ด้วย ใจรักและคิดถึงสม่ำเสมอไม่เคยลืมเลยครับ ขอบคุณมากครับ รัก แก้วประเสริฐ.