ฉันเหมือนตื่นขึ้นมาหลั่งน้ำตาเล่น เป็นวรรคเวรเจ้าน้ำตาที่บ่าไหล เช็ดยิ่งหลั่งซับยิ่งหล่นมันจนใจ เปื้อนข้างในใช่แล้วดวงแก้วเอย หากแม่รู้เรื่องเราเขาคงโกรธ จะขอโทษอย่างไรไม่เฉลย ยิ่งคิดซ้ำยิ่งย่ำระกำเกย โธ่ แม่เอ๋ยป่านนี้มีกังวล ถึงลูกมีคนปลอบอยู่รอบข้าง ยังอ้างว้างเดียวดายไม่คลายหม่น เรื่องท้องไส้ยิ่งใหญ่ในกมล ความสับสนปนกลัวไปทั่วกาย หลังจากตื่นคืนนี้ต้องทำแท้ง มันหมดแรงแรงมันลดหดสลาย บอกตามตรงลูกคนชั่วกลัวความตาย รู้เมื่อสายแม่คงช้ำระกำทรวง
28 พฤษภาคม 2551 13:32 น. - comment id 854648
เป็นกำลังใจให้ครับ
28 พฤษภาคม 2551 14:33 น. - comment id 854663
ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเคยสอนว่า ถ้าเป็นลูกผู้หญิงให้อยู่กับแม่ให้นานที่สุดอ่ะค่ะ จะปลอดภัย รวมไปถึงเรื่อง การนอนด้วยกันจนกว่าจะสมควรแก่เวลาที่ต้องแยกห้องนอน, การไปเที่ยวที่ไหนๆด้วยกัน, การพูดคุยเหมือนเป็นเพื่อนสนิท หากครอบครัวไหนใช้แนวทางนี้ในการดูแลลูก มักจะไม่มีปัญหาเรื่องนี้อ่ะค่ะ
28 พฤษภาคม 2551 14:42 น. - comment id 854666
สวัสดีครับโคลอน นี่คือเรื่องจริงของคนที่ผมรู้จัก ผมแม้ไม่เห็นด้วยกับการทำแท้ง แต่การที่ได้รับรู้แล้วเราทำอะไร ไม่ได้นอกจากเฉย มันแย่เหมือนกัน
28 พฤษภาคม 2551 20:50 น. - comment id 854733
เรื่องบางเรื่องถ้าลองทำไปแล้วเจ็บปวด เป็นที่สุด และไม่สามารถลืมมันได้ลง เป็นตราบาปติดตัวไปจนตาย ... ถ้าเลือกได้ให้เค้าเก็บไว้ดีกว่าค่ะ
28 พฤษภาคม 2551 22:36 น. - comment id 854754
ปัญหาโลกแตกค่ะ...มีเกือบทุกวัน..
29 พฤษภาคม 2551 17:26 น. - comment id 854979
แหม ตกใจ ใจหายหมด คิดว่ากลัวอะไร ยังไงเรื่องนี้คงไม่เกิดกะตัวดาวระดาเอง เป็นแน่แท้ อิอิ