ในวันที่ชีวามันว้าเหว่ จะหันเหทางไหนให้หงุดหงิด มีเรื่องราวมากมายชวนให้คิด ทำดวงจิตเคืองขุ่นจนวุ่นวาย อยากเรียบเรียงถ้อยพจน์บทอักษร เป็นคำกลอนให้เลื่องลือสื่อความหมาย เอาอารมณ์หวาดหวั่นเขียนบรรยาย ก็คิดจนตาลายมิได้ความ หรือเพราะว่าลืมไปไม่รู้จัก ฉันทลักษณ์ไม่เก่งจึงเกรงขาม หรือไฟฝันเริ่มลดหมดนิยาม เกิดคำถามที่แย่ หรือ...แก่ตัว จะคำโคลงโยงเรื่องดูเปรื่องปราญช์ ไม่สามารถเพิ่งเรียนก็เวียนหัว ยิ่งคำฉันท์ฉันขยาดแสนหวาดกลัว ไม่อยากมั่วจะว่าหมิ่นคนนินทา หากว่าจะเขียนกาพย์ให้ซาบซึ้ง เพื่อบอกความคิดถึงคะนึงหา ยิ่งฟั่นเฟือนเขียนไปคงได้ฮา ไม่รู้ว่าที่คิด...คิดถึงใคร ยิ่งนั่งนึกนอนนึกจนดึกดื่น เลยเที่ยงคืนเริ่มงงคงมิไหว ตาเริ่มปิดสติลดเริ่มหมดไฟ หรือเพราะใจสูญสิ้นจินตนาการ
เรไร 27 พ.ค. 2551 01:03 น. - ID 115444 
1192
5
0
27 พฤษภาคม 2551 07:44 น. - comment id 854093
ไม่มีวันที่เราจะสิ้นจินตนาการหรอกครับ ตราบใดที่เรามีชีวิตก็มีสิทธิ์ที่จะคิดฝัน... แวะมาทักทายตอนเช้าๆครับ
27 พฤษภาคม 2551 08:24 น. - comment id 854115
หมดวัย หมดไฟ ก็วัยทองสิคะ (ล้อเล่นค่ะ) หายไปนานเลย สบายดีบ่...
27 พฤษภาคม 2551 08:33 น. - comment id 854118
คำถามที่แย่ หรือ...แก่ตัว >>>คำตอบสุดท้าย แก่ นิสิ.... หรือว่าหมดวัย หรือว่าหมดไฟ..... >>>คำตอบสุดท้าย หมดทั้งสองอย่าง >>>>>ถ้าตอบถูกไม่ขออะไร พอเพียงแค่ จีด ๆ เขียน ๆ กลอนต่อไปแม้ว่า " ใ จ สู ญ สิ้ น จิ น ต น า ก า ร "
27 พฤษภาคม 2551 09:10 น. - comment id 854121
หมดไฟ คงใช่ หมดวัย คงไม่ มีแต่เพิ่มวัย ตังหากท่าน สูญสิ้นจินตนาการ ก็เล่นงาน เอาความจริงมาเขียนตีแผ่ซะเลย 5555
27 พฤษภาคม 2551 11:00 น. - comment id 854136
อย่าพึ่งรีบหมดจินตนาการสิ มันมีมาเรื่อยๆ แหละจ้า...คุณลุงเรไร
27 พฤษภาคม 2551 11:52 น. - comment id 854149
อย่าเพิ่งถอดใจค่ะ........................ v v v ถอดอย่างอื่นไปก่อน
27 พฤษภาคม 2551 12:44 น. - comment id 854165
.... เอ หรือว่าหมดทั้งวัย ทั้งไฟน๊า อิอิ หรือเพราะว่าลืมไปไม่รู้จัก ฉันทลักษณ์ไม่เก่งจึงเกรงขาม หรือไฟฝันเริ่มลดหมดนิยาม เกิดคำถามที่แย่ หรือ...แก่ตัว ส่วนอันนี้ อุ๊ว่าน่าจะ แก่ตัว นะพี่ อย่างหลังมากกว่า หุหุ
27 พฤษภาคม 2551 15:20 น. - comment id 854232
คงอันแรกอะคะ หมดวัย..นี่กริ๊งกร๊างบ้านะ อย่ามัวแต่ทำงานตกกะทะตาย นะจะบอกให้..อิอิ
27 พฤษภาคม 2551 16:09 น. - comment id 854269
คิด.....คิดถึงใครกันแน่ค่ะคุณพี่ ตัวน้องนี้มีสิทธิ์คิดบ้างไหม เที่ยวค้นหากำจัดความตามเป็นไป เที่ยวค้นใจในส่วนนี้ไม่มีเลย นอนดึกนะ พี่เมื่อกี้ รอใครอยู่อ่ะป่าววววรุ้นะๆๆๆๆๆๆ
คิดได้บทนึง มึนสะแล้ว แว้ววววววว
27 พฤษภาคม 2551 16:27 น. - comment id 854276
คงยังไม่สิ้นจินตนาการง่าย ๆ หรอกมั้งค่ะ ถ้าเรายังมีลมหายใจ....
27 พฤษภาคม 2551 17:30 น. - comment id 854301
หน้าหมองๆไม่สบายหรอ
27 พฤษภาคม 2551 20:22 น. - comment id 854377
อย่าสิ้นลมหายใจแล้วกานนนนนนนนนนน ตัวร้อนป่ะ หรือปวดหัวเห็นกุมขมับนู๊หล่ะเป็นห๊วง...เป็นห่วง....
27 พฤษภาคม 2551 21:54 น. - comment id 854444
เห็นเจ้าตัวข้างบนแล้วนั่งยิ้มเลย ยังไงอย่าเพิ่งหมดเลยจินตนาการนะ
27 พฤษภาคม 2551 22:03 น. - comment id 854450
เดี๋ญวแมวแต้มหาฟืนมาสุมไฟให้เอามั้ยจ้ะ พี่ต่อ
28 พฤษภาคม 2551 00:15 น. - comment id 854475
...สนุกสนานกันใหญ่...เอ้าฮากันไป นึกถึงบรรยากาศเขียนแล้วคนอ่าน ได้อำได้แซว...เมื่อก่อน (สงสัยเริ่มแก่จริงๆ) คุณ ธนา มันก็เป็นบางวันบางทีก็เลยไปหลายวัน ไม่มีมุข ไม่มีจินตนาการ คุณ ครูพิม ยอมรับครับ....แก่แบบเตะปี๊ปแตกน่ะ....อิอิอิ คุณ ทำมะชาด แหมมม คุณทำมะชาด มันต่างกันเยอะหรือไงละครับ อายุน่ะ หวังว่าสักวันคงจินตนาการบรรเจิดบ้างแหละ คุณ ร้อยฝัน ทีแรกกะจะเป็นเด็กแว๊นซ์นะเนี่ย ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย...ต้องยอมรับมันแหละท่าน ป้ากุ้ง บางวันมันก็หายากเย็นเหลือเกินครับป้า คุณ โคลอน ใจน่ะไม่ถอดหรอกครับ...... พูดให้ดี ให้ถอดอะไรครับ อิอิอิ เขียนด้วยน่ะที่บอกว่าจะพยายาม คุษ อุ๊ คร๊าบบบบ เคยนั่งๆอยู่แล้ววูปไปไหม ..อิอิ.. คุณ พิมญดา ครับคุณแม่.....555 คุณ เด็กตรัง เดี๋ยวเป็นข่าวจนได้ รีบๆคิดเข้ายังพอมีเวลา คุณ ลิลลี่ขาว ไฟยังไม่มอดเชื้อหรอกครับ...แต่กว่าจะจุดให้มันลุกโชน มันยากเย็นนัก คุณ ไอซ์ อืม จมูกแห้งด้วย..เอ้ยคนน่ะไม่ใช่นกยูง คุณ กระต่าย สิ้นลมแล้วจะมาปั๊มหัวใจหรือไงครับท่าน โชคดีมีชัยครับ คุณ ผู้หญิงไร้เงา จะพยายามครับ ผมพยายามเขียนไ ม่อยากเข็นน่ะครับ คุณ แมวแต้ม ไม่ต้องหรอกฟืนน่ะมันลุกโชน ของเป็นถ่านดดีกว่ามั้ง ค่อยลุก ค่อยๆร้อน และค่อยๆมอดดับ ขอบคุณทุกท่านครับที่เข้ามาให้กำลังใจนักเขียนหน้าใหม่(วัยดึก..อิอิอิ) ขอบคุณครับ
28 พฤษภาคม 2551 10:14 น. - comment id 854581
ระดับนี้.. ยังมีวันที่ว้าเหว่อีกรึ... มะน่าเชื่อ...
28 พฤษภาคม 2551 10:29 น. - comment id 854583
จินตนาการสร้างใหม่ได้ด้วยแรงบันดาลใจ และหัวใจค่ะค่ะ
28 พฤษภาคม 2551 13:30 น. - comment id 854647
บางครั้งฝืดหนืดหน่ายในการคิด อาจเพราะจิตเหนื่อยการจารอักษร อารมณ์ไม่สุนทรีย์มีตะกอน จึงตัดรอนว่าแก่แพ้วัยตน พนันกันอีกทีพรุ่งนี้ไหม คงมีเรื่องแปลกใหม่มาเพิ่มผล เมื่อได้พักผ่อนกายคลายกมล อักษรกลคงปรากฏเป็นบทกวี
28 พฤษภาคม 2551 14:09 น. - comment id 854652
คุณ ผู้หญิงช่างควั้น ไม่ต้องเอาอ้อยมาครับผมไม่ใช่ช้าง..อิอิอิอิ มันก็มีบ้างบางวันแหละครับ คุณ นิลวรรณ นั่นแหละครับที่ขากก แรงบันดาลใจ หรือเพราะหัวใจไม่มีก็ไม่รู้เหมือนกกันครับ พี่ดอกแก้ว เป็นบางวันอากาศร้อนสั่นคลอนจิต ไม่อาจคิดหรือฝันมันหัวเสีย คดิไม่ออกสักอักษรสุดอ่อนเพลีย กระปลกกรัเปลื้ยนเปลวแดดแผดร้อนรน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
