เกิดมาก็นานปีมิเคยเหงา ใจกลับเศร้าหม่นจิตคิดแล้วหมอง ผ่านชีวิตมากมายหลายมุมมอง แต่ยังข้องขุ่นใจในเวลา เพราะหัวใจใฝ่หานารีสาว คิดถึงคราวเที่ยวไทยให้หวนหา อยากจะให้เธออยู่คู่ชีวา ได้พบหน้าเช้าเย็นเป็นประจำ นี่ฤาเรียกว่ารักที่ปักอก ยากจะยกออกได้ใจจึงพร่ำ อยากพูดจารับฟังอย่างเคยทำ ใคร่จะย้ำสัมพันธ์ให้มั่นคง กลัวยิ่งนักกลัวใจในวันหน้า หวาดผวากลัวใครมาให้หลง แม้จะมั่นใจว่ายาใจตรง แต่พะวงยิ่งนักคราจากไกล รู้เถิดนะยาใจในวันห่าง ฉันอ้างว้างยิ่งนักอยากอยู่ใกล้ คิดถึงเธอเพ้อหาจะขาดใจ เจอออนไลน์ค่อนคืนฝืนเฝ้ารอ ขอเถอะนะยาใจคราไกลห่าง ในระหว่างวิถีที่ก้าวต่อ คิดถึงฉันบ้างนะเวลาท้อ แค่นี้พอให้ชายได้มีแรง บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๕๑
25 พฤษภาคม 2551 08:26 น. - comment id 853337
แด่ บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก คนในกลอนวอนว่าเวลาเหงา คอยนั่งเฝ้าออนไลน์ใจพร่ำเพ้อ ใฝ่พะวงคนไกลใจละเมอ ไม่เคยเจอหน้ากันจำนรรจา อยากจะได้แรงใจยาใจบ้าง ยามอ้างว้างปลอบใจอาลัยหา คิดถึงกันบ้างบางวันบางเวลา ชื่นอุรายามระทมหายตรมใจ มีกลอนเป็นเพื่อน ก็หายเศร้าได้ค่ะ
25 พฤษภาคม 2551 08:57 น. - comment id 853340
จากหัวใจคนเหงาที่เล่าขาน คล้ายตำนานมีมาในล้าโลก จมอยู่กับตัวตนผู้คนโศก ดังมีโรคเร่งสุมรุมหัวใจ อย่าเหงาเลยครับ เขาดีไปแระ เราควรดีใจครับ
25 พฤษภาคม 2551 14:50 น. - comment id 853432
ค่ะ
26 พฤษภาคม 2551 00:52 น. - comment id 853641
คิดถึงสาวเมืองไทยที่ไหนหนอ?
26 พฤษภาคม 2551 08:42 น. - comment id 853684
เป็นปานนั้นบ่จ้า อาการหนักแล้วเด๊นั่น ซำบายดีเนาะจ้า
26 พฤษภาคม 2551 16:07 น. - comment id 853881