ฤาโลกไม่ยุติธรรม
ญาณากร.
กลางกระแสมรสุมหลุมความคิด
นิ่งสนิทแนบซบสลบไสล
สุดแล้วแต่บงการสถานใด
จะเป็นไปเพื่อสนองของบัญชา
เพราะไม่อาจหวังได้ดั่งใจคิด
ไม่อาจมีแม้สิทธิ์อันโหยหา
ว้างวจีจบคำจำนรรจา
เก็บสะอื้นกลืนน้ำตา..อย่าได้ยิน
ยอมรับบาปต่ำช้าชะตาชีวิต
เป็นคนผิดจรจัดดั่งตัดสิน
อยู่กับเงาตัวเองละเลงดิน
กลบชีวินม้วยมอดตลอดกาล
เก็บปากเสียงน้อยนิดอันผิดที่
เก็บศักดิ์ศรีเขลาขลาดเคยอาจหาญ
เก็บความหวังเคยมีค่ามาช้านาน
สิ้นสุดแล้ว..แหลกลานเพราะมือใคร
อำนาจเงินสาดซัดจนบัดซบ
อวลตลบสัตย์ซื่อหรือผลักไส
เมื่อปลิดแล้วจะป่าวร้องก้องแดนไตร
ว่าโลกไม่ยุติธรรมกับฉันเลย