ความมืดเอยจงโอบรับข้าด้วย ขอจงช่วยโอบข้าตามที่หวัง จงสอนให้ข้าเคียดแค้นชิงชัง ด้วยพลังยิ่งใหญ่ไร้เทียมทาน ความมืดเอยจงกอดรัดข้าไว้ ถ้ามีใครรั้งข้าจงต่อต้าน จงสอนให้ข้าโกรธเกรี้ยวดุจมาร ใจร้าวรานไร้สงบจนวันตาย ความมืดเอยจงจุมพิตที่ข้าที เพื่อช่วยไล่ความดีให้จางหาย ให้ข้ามีแต่ตัณหาเต็มใจกาย ไร้ยางอายในทุกสิ่งตามต้องการ ความมืดเอยจงกักขังข้าด้วย ขอจงช่วยให้ข้าเป็นเช่นเดรัจฉาน จงสอนให้ข้าฆ่าอย่างชำนาญ ดุจสร้างงานศิลปะอย่างแยบยล ความมืดเอยจงฟังคำอธิษฐานข้า ขอจงอย่าทิ้งข้าไปอย่างไม่สน บนโลกนี้ข้าไร้แล้วซึ่งตัวตน จึ่งร่ำมนต์มาถวายความมืดเอย -------------------------------------------------- อันนี้เป็นความเดิมตอนที่แล้วครับ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem109115.html
9 พฤษภาคม 2551 20:24 น. - comment id 848055
ไม่รู้จะอวยพรยังไงเลยค่ะ...ขอให้สมหวัง... หรือ...อย่าให้สมหวัง
9 พฤษภาคม 2551 20:42 น. - comment id 848057
ได้อารมณ์มากๆครับ โห ขลังดีๆ ชอบคร้าบบบ
9 พฤษภาคม 2551 20:48 น. - comment id 848059
โลกันต์ คือที่ซึ่งมืดมิดที่สุดในจักรวาล มืดมิดเกินกว่าความมืดมิดใด ๆ และความมืดมิดอย่างถึงที่สุดแล้วในจิตใจของผู้ใดจะหยั่งถึงได้
9 พฤษภาคม 2551 20:55 น. - comment id 848062
สวัสดีค่ะ มาแนวมืดๆ น่ากลัวจังคะ อิอิ
10 พฤษภาคม 2551 00:34 น. - comment id 848177
ความสว่างเจ้าเอย จงอย่าละเลยให้ฝันเสีย ให้เขาได้สุขใจไม่เบื่อเพลีย และเลิกเคลียคลอเคล้าเฝ้าความมืด เขียนได้ดีนะค่ะ
10 พฤษภาคม 2551 18:27 น. - comment id 848367
วันเดียวที่ซึ่งความมืดมิดที่สุดแห่งจักรวาล คือ โลกันต์ จะได้สัมผัสกับความสว่าง คือ วันที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้
11 พฤษภาคม 2551 12:00 น. - comment id 848571
ในบรรดาความมืด โลกันต์ คือ ที่ ๆ มืดที่สุด ในบรรดาความสว่าง ความสว่างในวันที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้สว่างที่สุด เพราะในวันนั้นความสว่างจากการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าได้สว่างไปทั่วทั้งหมื่นโลกธาตุแสนโกฏิจักรวาล อนันตจักรวาล เกร็ดความรู้รกสมองประเทืองปัญญา
12 พฤษภาคม 2551 12:45 น. - comment id 848934
สวัสดีครับ คุณปราณรวี อวยพรอย่างที่คุณปราณรวีคิด เป็นดีที่สุดครับ สวัสดีครับ คุณแขม่วแมน ขอบคุณมากครับ พอดีผมไม่ค่อยได้เข้ามาที่นี่บ่อย นานๆ จะมาทีครับ สวัสดีครับ คุณ .. ขอบคุณสำหรับเกร็ดความรู้ดีๆ ครับ สวัสดีครับ คุณมายอามีน ความมืดไม่ใช่สิ่งน่ากลัวหรอกครับ มันคือ "เกราะป้องกันตัว" ขั้นสุดท้ายในจิตของเรานะ (ในความคิดผม) สวัสดีครับ คุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณครับ
22 พฤษภาคม 2551 21:09 น. - comment id 852570
อยู่แต่ทีมืดมนต์เห็นมนต์มืด ใจจืดจืดอย่างเธอดีตรงไหน มากหาที่แมลงเม่าบิน เข้าอกงไฟ แล้วดับไปมืดมิด พิชิตใจ อยากให้มืดใช่ไหมคนอย่างเธอ ยิ่งละมเอยิ่งไปใช่กันใหญ่ สิ่งที่สงสารสมเภชอยู่ไม่ไกล ให้เธอไว้ความมืดมนต์ ไร้แสงงาม ............