เช้าวันที่ทุกสิ่งยิ่งเคลื่อนไหว โลกสดใสเหมือนใจที่เป็นอยู่ แม้ฟ้ามัวหม่นยามฝนพรั่งพรู แต่ทุกอณูรู้สึกดีดี นกที่ส่งเสียงสำเนียงน่ารัก ยังแวะพักทักทายคนที่ เพิ่งลืมตาตื่นจากห้วงราตรี เมื่อแสงสุรีย์สาดส่องอีกครา ลุกขึ้นจากเตียงเรียบเรียงความคิด ณ ช่วงชีวิตที่เติบโตกว่า ยิ้มรับวันใหม่ใช้ใจนำพา เหมือนนาฬิกาที่หมุนเรื่อยไป
3 พฤษภาคม 2551 12:56 น. - comment id 845716
แวะมาชื่นชมผลงานครับ อ่านแล้วสดชื่นสดใสดีครับ .. เอ..กลอนบทนี้เฉพาะสำหรับคนนอนขี้เซาหรือเปล่า ผมไม่ขี้เซาแต่ก็เผลออ่านไปแล้ว.. ถึงไม่นอนหลับฝัน กลางวันก็ยังคิดฝันได้ อรุณสวัสดิ์ ขจัดง่วงยามสาย ถึงใครขืนทะลึ่งมาตื่นเอาตอนบ่าย ก็ยังขอทักทายด้วยคำว่า อรุณสวัสดิ์ อีกที..
3 พฤษภาคม 2551 13:01 น. - comment id 845717
สวัสดีค่ะ รัมณีย์ เป็นการเปรียบเปรยคนที่คิดว่า ความฝันเป็นสิ่งที่สวยงามจนไม่ยอมตื่นมารับสิ่งใหม่ๆอ่ะค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
3 พฤษภาคม 2551 13:05 น. - comment id 845720
เช้าวันใหม่ใต้ฟ้าเก่าค่ะ....ที่มีแต่เสียงเพลงปืนและบทร้อยกรองน้ำตา....
3 พฤษภาคม 2551 13:21 น. - comment id 845725
สวัสดีค่ะ.... เช้าวันใหม่ กับ หัวใจดวงเดิม ก็ "ยิ้ม" ได้เจ้าค่ะคุณโคลอน..... คิดถึงนะจ้ะ.....
3 พฤษภาคม 2551 13:48 น. - comment id 845733
เพราะนะครับ
3 พฤษภาคม 2551 14:17 น. - comment id 845743
ตื่นเช้ามาก็มีธุระเลย
3 พฤษภาคม 2551 16:31 น. - comment id 845795
แวะมาเยี่ยมอ่านผลงานครับ แก้วประเสริฐ.
3 พฤษภาคม 2551 16:38 น. - comment id 845799
สวัสดีเช้าวันใหม่..ความหวังมาพร้อมตอนเช้าเสมอ ตื่นเช้าค่ะเดี๋ยวเข้าแถวไม่ทัน.. อิอิ สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
3 พฤษภาคม 2551 16:38 น. - comment id 845800
เอ...ให้ ป เลยนะนั่น หลับง่าย ตื่นยาก อิอิ
3 พฤษภาคม 2551 19:15 น. - comment id 845851
สวีสดีครับ........แวะมาทักทาย..พรุ่งนี้จะพยายามตื่นแต่เช้าครับ
3 พฤษภาคม 2551 19:47 น. - comment id 845861
ตื่นขี้มาก็คิดถึงพี่สาวคะ เพลงเพราะจังคะ.. กลอนเพราะ..แบบนี้ขอหลับต่อนะคะ..
3 พฤษภาคม 2551 20:33 น. - comment id 845875
อยากตื่นเช้าเหมือนกันแหละ....แต่เจ้ากรรม..นาฬิกาปลุกมันเล็กไปหน่อย...เลยไม่ได้ยินเล้ย...
3 พฤษภาคม 2551 21:06 น. - comment id 845887
สวัสดีจ้า น้องโคลอน มาฟังเพลงเพราะๆกลอนงดงาม อ่านแล้วสบายใจจ้า....
4 พฤษภาคม 2551 16:33 น. - comment id 846030
..สดใสมากๆด้วยดิคะ.. เรนแวะมาทักทายพี่โคลอนนะคะ.. เก๊าะแบบเรนคิดถึง.. ภาพและบทกวี.. ไพเราะที่สุดด้วยดิคะ.... ภาพให้ความรู้สึกเหงาจัง.... ... แอบกระซิบบอกพี่สาวโคลอนนะคะ.. ว่าเรนคิดถึง..
4 พฤษภาคม 2551 17:16 น. - comment id 846053
เช้าวันนี้ช่างเหมือนกับวันนั้น ที่ตัวฉันยืนอยู่ริมหน้าต่าง มองเมฆฝนหล่นไหลใจเลือนราง ความเจือจางแจ่มชัดในบัดดล วันที่เธอบอกลาใกล้ฟ้ามืด ความเย็นชืดสู่จิตคิดสับสน จวบวันแล้ววันเล่าเฝ้าร้อนรน นานกี่ฝนแล้วนี่ที่เธอลา
4 พฤษภาคม 2551 19:32 น. - comment id 846082
ว้า มาทันตอนเย็นอะ โคลอน งั้นเป็นเย็นวันนี้แล้วกันนะค่ะ หายไปไหนมาเอ่ย
4 พฤษภาคม 2551 19:58 น. - comment id 846089
สงสัยหลายทีแระ ว่าโคลอนจะต้องชอบฝนแน่ๆ เปิดบ้านสายฝนทุกที... ระวังเปียกนะจ๊ะ...
4 พฤษภาคม 2551 21:34 น. - comment id 846127
หวัดดีคุณฝน อ่านกลอนแล้วรู้สึกเหมือนคนที่อยากเริ่มต้นใหม่ เป็นอย่างนั้นหรือเปล่าไม่รู้ ขออนุญาตแจมกลอนหน่อยนะ ............................................. เช้าบางวันดูร้างและว่างเปล่า โลกหงอยเหงาไปหมดดูหดหู่ แม้ฟ้าหม่นฝนหลั่งจนพรั่งพรู แต่อณูส่วนลึกรู้สึกล้า นกที่ส่งแต่เพียงสำเนียงรัก ยังหลบพักเสียงร้องเคยก้องป่า เพิ่งตื่นฤๅหลบพายุ..สกุณา? เมื่อแสงจ้าฝนจางและสร่างลม ลุกจากพื้นฝืนถามในความคิด ณ ชีวิตช่วงตกเคยหกล้ม ยิ้มรับวันสัญญาจะกล้าคม เหมือนไม่ก้มหัวให้ต่อไปแล้ว ขอให้มีความสุขมากๆในทุกเช้าและทุกๆวันครับ
6 พฤษภาคม 2551 16:11 น. - comment id 846807
ขอบคุณมากค่ะ ***สลักพิณ*** สักวันฟ้าต้องสดใสแน่นอนค่ะ ขอแค่พวกเราสามัคคีกันไว้เนาะ ***whitelily*** คิดถึงเหมือนกันจ๊ะ...พวกเรายิ้มได้ทุกสถาณการณ์เนาะ ***เฮาชาวดอย***ดอยไหนน๊อ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ ***มณีจันทร์***โอ๋ๆ...ร้องไห้จนไม่เห็นตาแระ...อิอิ...เอาน่าดีกว่าอยู่เฉยๆเนาะเหงาแย่ ***แก้วประเสริฐ***ขอบคุณมากเลยค่ะ ไม่เจอกันนาน สบายดีมั๊ยคะ ***ครูพิม*** ภาพตะวันขึ้นตอนเช้าทำให้ใจสดใสเป็นกองเลยค่ะ ***ปราณรวี*** วันหลังไปปลุกเอามั๊ย...อิอิ คิดถึงนะจ๊ะ ***อินสวน***สวัสดีค่ะ โคลอนก็ใช้ความพยายามเหมือนกันค่ะเวลาตื่นเช้า ***พิมญดา***เจ๊ย....ตื่นขี้มาแล้วคิดถึงพี่เหรอ พิมฯ...อิอิ...ขอแซวนิด คิดถึงนะจ๊ะ น้องสาว ***ฝากฝัน***แบบนี้ต้องหาคนปลุกค่ะ รับรองไม่ขี้เซาแน่ๆ ***ช่ออักษราลี*** ขอบคุณค่ะ...ดีใจจัง ที่ทำให้พี่สบายใจได้.. ***rain..***คิดถึงเสมอนะจ๊ะ น้องสาว.... ***นิลวรรณ***ดีใจที่ได้เจอ นิลวรรณจัง สบายดีนะคะ ***กชมนวรรณ***เย็นวันนี้ก็ได้เนาะ.......หายไปปั่นงานอยู่ค่ะ จะตายแหล่ว...คิดถึงไทยโพเอ็มสุดสวาทขาดดิ้น...อิอิ... ***ยาแก้ปวด*** ใช่แล้วจ๊ะ เพราะสายฝนสามารถสะกดเราให้อยู่ตามชายคา เอ๊ย ให้อยู่กับความคิดได้ไงจ๊ะ ***ฤทธิ์ ศรีดวง***สวัสดีค่ะ พอดีช่วงนี้สมองเหมือนจะเต็มๆอ่ะค่ะ ก็เลยอยากถ่ายเทความคิดเพื่อให้หัวโล่งนิดนึง จะได้แต่งกลอนได้อีกไงคะ......เวลามีเรื่องให้คิด ฝน ชอบฟังเพลงเบาๆแบบนี้อ่ะค่ะ ........................................................ ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันนะคะคิดถึงทุกคนเสมอ