มนุษย์นั้นเวียนว่ายในวัฏจักร ตามตวงตักความสุขลืมทุกขี สะสมทรัพย์เสพกามาเคล้านารี แต่งแต้มสีที่เนื้อหนังมังสาทา ยวนยุยั่วเย้าอารมณ์บ่มกำหนัด จึงแจงจัดความเป็นอยู่ให้หรูหรา หลอกลวงล่อเล้าโลมโฉมกานดา กาลเวลาเลยผ่านกานต์ร่วงโรย บาปหนุนนำกรรมฉุดคร่าลงมาต่ำ ต้องระกำจำทนปนหิวโหย กาลผ่านไปในห้วงร่างร่วงโรย ลมธรรมโชยชักนำให้ทำดี เลิกลดละ อายตนะ ห้าภายนอก เพิ่มพูนพอก กุศลกรรมนำวิถี สร้างกุศลผลบุญหนุนชีวี มุ่งฤดีสู่พระศรีอริยเมตรัย
3 พฤษภาคม 2551 11:07 น. - comment id 845681
อยากหนีเหมือนกันครับ แต่มันหนีไม่พ้นสักที เฮ้อออ......
3 พฤษภาคม 2551 11:59 น. - comment id 845705
ข้าน้อยหวังไปโลกวิมุติวิสุทธิ์วิเศษ หลุดพ้นเวทนาการสังขารขั นธ์ อัญเชิญไตรรัตนานำชีวัน ดำเนินคลองธรรม์ตามบาทพระศาสดา
3 พฤษภาคม 2551 13:08 น. - comment id 845722
3 พฤษภาคม 2551 14:41 น. - comment id 845749
นายธนามาเม้นท์เป็นคนแรก ซึ่งมิแปลกคนทั่วไปมักใฝ่ฝัน หนีออกจากวัฏจักรชีวิตกัน ถูกผูกพันด้วยบ่วงห่วงมัดใจ
3 พฤษภาคม 2551 14:48 น. - comment id 845752
ห้วงคำนึงหวังวิมุติล่วงหลุดบ่วง ทั้งห้าห่วงห่างหายมลายสูญ เกิดแก่เจ็บชีพวายให้อาดูร เพิ่มพอกพูนสติมั่นสร้างปัญญา
3 พฤษภาคม 2551 21:05 น. - comment id 845886
เกิดเป็นคน ดิ้นรน ให้ความฝัน เดินดุ่มดั่น มั่นไป ไม่สนโลก เมื่อพลาดผิด หมดชีวิต มีแต่โศก โลกหนอโลก คนหนอคน วนเวียนกรรม จะหนียังไงถึงจะพ้นน้อ
4 พฤษภาคม 2551 10:44 น. - comment id 845981
แขม่วแมนแสนช้ำระกำชอก ยากหลุดออกจากบ่วงห่วงหาได้ กงกรรมกงเกวียนเวียนวนไป จวบจนสิ้นอายุไขไร้แนวทาง
4 พฤษภาคม 2551 19:55 น. - comment id 846087
หนีเท่าไหร่ไม่พ้นซักกะที..เฮ้อ..