ถ้าครั้งหนึ่งเธอเคยเป็นเจ้าคุณพี่ ฉัน..ขอเป็นคนสุดท้ายที่เธอจะมีได้ไหม เพราะอะไรใหม่ๆ...มักจะเป็นดวงใจ เป็นคนที่เธอเก็บไว้ใกล้..กว่าใครๆที่แล้วมา ฉันจะไม่ยอมเป็นคุณหญิงแย้ม ที่ต้องเสียใจ...อยู่เรื่อยไปกับความเหว่หว้า ต้องยอมทำเพื่อเธออยู่ตลอดเวลา สิ่งที่ได้กลับมา เพียงค่าแค่ความเกรงใจ ฉันคงไม่อาจเป็นคุณสาลี่ หรือนางบุญมีที่เธอกลับผลักไส เมื่อหมดค่า...ฉันต้องเหมือนคนไร้ที่ไป อยู่อย่างร้างไร้...ไม่มีตัวตน และฉันจะไม่ยอมภักดี ยอมทิ้งชีวิตที่มีบนความสับสน เพื่อความกตัญญู...ต้องสู้อดทน น้ำตาเอ่อล้นปะปนไปด้วยความทุกข์ใจ และไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ขอเป็นคนสุดท้ายของคำถาม..ของเธอได้ไหม หยุดที่ฉัน...มีแค่ฉันตลอดไป ความรักมีค่ามากกว่าแบ่งปันให้ใครต่อใคร..เหมือนท่านเจ้าคุณ --------------------------------------------------------------- กำลังบ้าเรื่องนางทาส ฮ่าๆๆๆๆๆ
29 เมษายน 2551 21:36 น. - comment id 844736
แวะมาให้กำลังใจใครคนนี้ ขอให้เป็นอย่างที่ใจเธอหมาย "คนสุดท้ายของคำถาม" ตามบรรยาย รักไม่หน่าย แสนปรีเปรมอิ่มเอมรัก
29 เมษายน 2551 21:42 น. - comment id 844743
เพียงแค่ทาส เจ้าก็ แสนลำเค็ญ โอ้แม่เย็น ใยเป็น กว่าทาสเล่า ถูกกระหน่ำ ซ้ำซัด ทั้งหนักเบา สุดโศกเศร้า อาดูร โถ ...แม่เย็น ...วันนี้เปิดมาเจอ อีเย็น กุมเท้าลูกในอก...น้ำตาซึมเลยเรา...
30 เมษายน 2551 00:15 น. - comment id 844771
แต่ก็มิได้นำพา
30 เมษายน 2551 10:37 น. - comment id 844860
แบบว่าไม่ได้ดูแฮะนางทางเนี่ย - - อ่านตอนแรกเลยงงๆ T T ไม่ได้เป็นคนแรกของเธอเหมือนเขา แต่ขอเราเป็นคนสุดท้ายจะได้ไหม เพราะมักได้ความรักมากเกินใคร ก็หัวใจมันร่ำร้องต้องการเธอ