ทุกวันที่เหงา.........
ทรายกะทะเล
ทุกครั้งที่ฉันเหงาเศร้าลึกลึก
มันเหมือนความรูสึกที่ไม่อยากฝัน
ให้ไกลเกินกว่าการทำให้เท่าทัน
ความฝันนั้นหลุดลอยทุกครั้งไป
ทำไม.....ไม่มีใครเข้ามาให้กำลัง
เป็นพลังสำคัญอันยิ่งใหญ่
เมื่อก้าวเดินไปข้างหน้าอันแสนไกล
เพียงเหลืออีกไม่ถึงครึ่ทางเท่านั้นเอง
ฉันทำไร .....ไม่อยากให้ ใครลำบาก
ไม่อยากฝากความหวังไว้ให้ตรงเผง
เพราะความที่ต้องเผชิญหน้าอย่างยำเกรง
ตัวเราเอง เคยเป็นหญิงมั่นที่แข็งแรง
อยากเป็นคนเก่าเก่ากลับมาอย่างครั้งก่อน
ใจอาทรไม่อยากให้สับสนทนแสลง
พายุฝนฟ้าเมฆหมอกมาแรงแรง
เมื่อสิ้นแสง รุ่งขึ้น ตะวันขึ้น ก้าวต่อไป.....................
ทำใจอยู่อย่างนี้ทุกวันที่ตื่นลืมตานั้น
ใจบอกพลันว่าอดทนก็ยังไหว
ขอให้สู้ต่อวันและวันที่ผ่านไป
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดเท่านั้นพอ......