ณ บ้านนี้ล้วนมากมีแช่งด่าบ่น สุดจะทนเหลือจะทานต้านใจไหว แสนทุกข์ร้อนอ่อนเพลียละเหี่ยใจ อยากจะไปไกลสุดหล้าฟ้าแผ่นดิน ทุกค่ำเช้าด่าทอพ่อป้าบ่น น้ำตาแม่ร่วงหล่นคนติฉิน รับกับความเจ็บปวดเป็นอาจิณ น้ำตารินเจ็บแสนแทนแม่เรา แม่ไม่เคยบ่นด่าหรือว่ากล่าว มากเรื่องราวประดังทับแม่อับเฉา แม่ไม่เคยโต้กลับหากรับเอา ปัญหาเร้ารุมใจไฟสุมทรวง พ่อยุแยงตะแครงป้ามาด่าแม่ ล้วนแต่คำต่ำช้านำมาหน่วง แม่นั่งนิ่งน้ำตาหยดรินรดทรวง น้ำตาเราร่วงหลั่งพรั่งพรู แม่จ๋าแม่ของลูกปลูกชีวิต แม่อุทิศทำสิ่งดีที่เลิศหรู ใยกุศลผลบุญไม่หนุนชู ทิ้งให้แม่หดหู่ทุกวันวาร แม่ไม่เคยคิดร้ายกับใครอื่น หากแม่ยื่นหยิบให้ใจสงสาร แม่ล้วนสร้างกุศลผลบุญทาน ใยไม่ผ่านพ้นทุกข์สุขเสียที แม่ยิ้มชื่นระรื่นจิตคราชิดลูก เราพันผูกร้อยใจไม่หมองศรี แม่ของลูกปลูกปั้นสรรค์สิ่งดี มิให้มีทุกข์ร้อนกัดกร่อนใจ คราเมื่อแม่ยลลูกหลับกลับสะอึ้น ลูกสุดฝืนน้ำตารินหลั่งไหล เก็บสะอื้นซ่อนไว้แต่ภายใน แม่รู้ไหมใจลูกจะขาดรอน ขอตั้งจิตอธิษฐานสาบานว่า จะเทิดทูนบูชาแม่มิไถ่ถอน วอนเทพไท้โปรดได้ประทานพร ให้ทุกข์ร้อนแม่นั้นพลันเสื่อมคลาย อยากให้ ณ บ้านนี้มากมีรัก เฝ้าฟูมฟักรักใคร่มิเหือดหาย สิ้นสุดความสับสนปนวุ่นวาย เลิกทำร้ายใจแม่เราเท่านั้นพอ
นรศิริ 21 เม.ย. 2551 08:56 น. - ID 114401 
793
0
0
21 เมษายน 2551 11:20 น. - comment id 841265
อ่านแล้วคิดถึงแม่ แม่ยอมอดทนยอมอดมื้อกินมื้อยอมสารพัด กับงานต่างยอมให้คนอื่นมากล่าวว่าเพียง ขอมีข้าวมาให้ลูกกิน..มีที่นอนให้ลุกอบอุ่น บุญคุณแม่ไม่มีอะไรมาเปรียบเทียบได้
21 เมษายน 2551 17:53 น. - comment id 841438
คงจะรักแม่มากใช่มั๊ยคะ แต่ฉันเองไม่ค่อยสนิทกับแม่เท่าไหร่ ยิ่งนานวันก็จะยิ่งห่างกันด้วย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
