แปร

เทพระวี

ธารหินรินเคลื่อนแล้ว ลำธาร
ไม้เปื่อยลับละลายลาน  เหลี่ยมไม้
ดินดาลเดือดบาดาล  ปะทุ
แกนโลกกลับเย็นไร้  ดั่งห้วงเวหน
สรรพสัตว์แต่งอ้างอวด ตำรา
ประกาศประดับปริญญา  อวดอ้าง
แยกเขี้ยวขู่คาถา   สะกด
ตาเบิ่งจ้องจดจ้าง  สู่ห้องหอไตร
ทาริกาทารกซึ้ง  ถึงธรรม
วาบวับประกายนำ เนื่องน้อม
ผองผู้เฒ่าเฝ้าคำ-   นับกราบ
คลื่นมนุษย์แห่ห้อมล้อม  แซ่ซร้องสักกา				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน