เช้าแล้ว

อิงภู


ตะวันฉายฉานบานดอกไม้
น้ำค่างพร่างพรายดังเกล็ดแก้ว
หลังม่านดำแห่งรัตติกาล ผ่านพ้นแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วเจ้าวิหคผกโผบิน
ในนิทรายังนิทราไม่อยากตื่น
ในข้ามคืนพ้นวันอันกรุ่นกลิ่น
อย่าฝืนกายอย่าฝืนฟ้าอย่าฝืนดิน
ปลดดวงจินต์ออกจากขอบที่กอบเอง
				
comments powered by Disqus
  • ตะเข้แหม่ม

    23 มีนาคม 2551 10:24 น. - comment id 834131

    ความหมายดีมากค่ะ
    41.gif41.gif41.gif
  • ปิลันธน์ญ่า

    23 มีนาคม 2551 10:26 น. - comment id 834132

    แม้พายุทำให้ใจเหน็บหนาว
    ตะวันพราวสาดแสงทุกแห่งหน
    มอบความอบอุ่นให้ใจทุกคน
    คลี่เมฆหม่นปลุกดอกไม้ในใจเธอ
  • ตรากลม

    23 มีนาคม 2551 10:49 น. - comment id 834140

    คิดอะไรมากมายใช่ไหมคะ
    วันนี้ทุกข์ วันหน้าก็สุขได้
    แค่เราไม่ทำใจหมกมุ่นเกินไป
    แล้วเน้นย้ำอยู่กับแต่สิ่งนั้น
    เชื่อว่า เดี๋ยวก้ดีเอง
    หากมีการรอคอย11.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 มีนาคม 2551 21:54 น. - comment id 834336

    มีเพื่อนผู้หญิงไร้เงาเคยบอกว่า  คนเราทุกคนมีกรอบในการจะทำอะไร แต่เชื่อเถอะ ไม่มีใครอยากอยู่ในกรอบตลอดเวลา  (ตอนนั้นผู้หญิงไร้เงาตอบเขาไปว่า)  เออ  เราเห็นด้วย  อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน