ใจหนอใจ ใยเหนื่อย และเมื่อยล้า อยากรู้ว่า เมื่อไร จะคลายหาย ขอที่พัก ตักอุ่น กรุ่นใจคลาย ร้อนมลาย สลายเศร้า ที่เร้าทรวง เหนื่อยใดหนอ ก่อทุกข์ รุกในหนัก เท่าเหนื่อยนัก ใจตน คนใหญ่หลวง คิดว้าวุ่น ชุลมุน เรื่องหลากปวง ทิ้งลงหน่วง ร่วงล้า พาน้ำตา อยากระบาย คลายทุกข์ ที่รุกเศร้า อยากจะเอา ไปทิ้ง ดิ่งเวหา อยากขอร้อง หมองไกล ในอุรา อยากขอมา เขียนสู่ ลู่อักษรา อยากร้องไห้ ให้หมด ปลดเปลื้องสิ้น อยากโบยบิน ถิ่นฟ้า ท่องเวหา อยากปลดปล่อย รอยหมอง ต้องกายา อยากหายล้า พาใจ ให้พักลง แต่ทำไม ไยแกล้ง ใจได้หนอ น้ำปริ่มอ่อ ล่อใจ ให้ได้หลง แต่ทำไม ไม่ไหล ให้ทุกข์ปลง ใยยังคง คลอหน่วย จักษุแดง เคยทำได้ เปลี่ยนเรื่อง เนื่องแนวคิด ให้ใจปิด ปลิดทุกข์ ทุกเรื่องแหนง ดึงความคิด ออกจาก เรื่องเคลือบแคลง เรื่องอื่นแซง แรงมา พาอารมณ์ แต่หนนี้ มีใจ ในความเศร้า ที่รุมเร้า เคล้าปัก หนักขื่นขม ยากจะแยก แลกใจ จากระทม สิ่งที่ตรม คงหาย ด้วยน้ำตา
จิตรำพัน 17 มี.ค. 2551 21:58 น. - ID 113547 
986
7
0
17 มีนาคม 2551 22:38 น. - comment id 832643
หายเหนื่อย หายตรม โอมเพี้ยงง
17 มีนาคม 2551 23:07 น. - comment id 832645
กรีดน้ำตารินรดกี่หยดไหล กลีบหัวใจจึงหายคลายหม่นหมอง จะปรับปลดลดทุกข์ที่จับจอง คงจะต้องรู้เหตุแห่งเวทนา หากใฝ่สูงเกินศักดิ์รักต้องห้าม เข้านิยามมองเครื่องบินถวิลหา หากใฝ่ฝันยศศักดิ์และเงินตรา โลภก็พาทุกข์ใจไม่วายตรอม หากกินน้ำใต้ศอกต้องกลอกหน้า หมดคุณค่าสูญสิ้นสิ่งถนอม จะโทษใครเพราะใจใคร่ยินยอม หลั่งน้ำตาจนหน้ามอมใครจะแล ต้องเข้มแข็งมั่นคงดำรงศักดิ์ เห็นต้นเหตุเป็นประจักษ์หาทางแก้ ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมอย่าเชือนแช ไม่ยอมแพ้พ่ายภัยใจตนเอง... ทุกข์ทั้งหลายย่อมเกิดแต่เหตุ มาสิ จะเช็ดน้ำตาให้
17 มีนาคม 2551 23:13 น. - comment id 832648
แวะมาชมบทกลอนที่งดงามจ้า
แก้วประเสริฐ.
18 มีนาคม 2551 04:56 น. - comment id 832668
สวัสดีค่ะ คุณจิตรำพัน น้ำตากำลังท่วมจอค่ะ
18 มีนาคม 2551 08:24 น. - comment id 832690
เรื่องบางอย่าง บางที ก็ไม่ง่าย ต้องทำใจ ปล่อยวาง อย่างวิถี ต้องเจอทุกข์ เจอสุข จึงพอดี เป็นอย่างนี้ สิรส ชาติชีวิต หากน้องเหนื่อย ก็พัก ผ่อนสักบ้าง ทุกๆอย่าง ล้วนไม่ เที่ยงดั่งหิน น้ำเคยเซาะ ยังเปราะ เคยได้ยิน แล้วจะดิ้น หนีไป ไหนอื่นใย... สู้เขาอิหล้าเอย ปัญหาคือยาชูกำลัง หากเราผ่านพ้นไปได้ คือของหวานจานใหญ่ที่รอเรา..น้องรัก..
18 มีนาคม 2551 08:57 น. - comment id 832703
ปลดปล่อยเป็นอักษรอย่าย้อนจำนะคะ สู้ๆค่ะ
18 มีนาคม 2551 10:07 น. - comment id 832729
ปล่อยเลยให้มันไหล ปล่อยไปตามใจฝัน พาชื่นคงคืนพลัน สิ่งดีดีจงมีมา.. ไมตรีจิตมิตรอักษร
18 มีนาคม 2551 10:18 น. - comment id 832738
น้องเอจ๋าพี่มีแก้วรองน้ำตาของน้องมมาให้คะ..ขอเอาไปผสมกาแฟดื่มดีไหมคะจาได้กลืนมันลงให้หายเจ็บเยย
18 มีนาคม 2551 14:21 น. - comment id 832797
น้ำตาหลั่งรินไหลกับใจโศก สุดพัดโบกเลือนหายให้คลายหมอง ตราบรอบช้ำย้ำตอบยังครอบครอง เกินกว่ากรองเศร้าตรมระทมใจ. กว่าจะได้เขามาก็นานหลายวัน เลยตันๆหัวช่วงนี้...ครับ..มาดูลาดเลา สมาชิกบอมบ์เกิรลส์..แห่งบ้านกลอน.. ครับผม...
18 มีนาคม 2551 15:47 น. - comment id 832810
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคาถานะคะ จะพยายามค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ น้ำตาคงไม่มีให้เช็ดค่ะ เพราะน้ำตาตกใน
ช่วงนี้จิตรำพันงานยุ่งมากเลยค่ะ แทบจะไม่มีเวลามาต่องานกลอนเลย
หวังว่าครูคงสบายดีนะคะ
เมื่อไหร่จะได้กินของหวานจานใหญ่ซักทีก็ม่ายรู้
อิอิ
18 มีนาคม 2551 20:16 น. - comment id 832833
จิตรำพันเป็นห่างนะที่เศร้าสร้อย แผลนับร้อยหลากเรื่องราว...งั้นใช่ไหม ระบายเถอะ...ระบายออกจนสบายใจ จนรอยยิ้มสวยละไมจะกลับมา
18 มีนาคม 2551 20:17 น. - comment id 832834
พิมพ์ผิดแฮะ จิตรำพันเป็นหวางนะที่เศร้าสร้อย แผลนับร้อยหลากเรื่องราว...งั้นใช่ไหม ระบายเถอะ...ระบายออกจนสบายใจ จนกว่ารอยยิ้มละไมจะกลับมา
19 มีนาคม 2551 18:31 น. - comment id 833106
ร้อนงี้มีแต่น้ำเหงื่อคะ น้ำตาไหลไปสมทบกับเหงื่อหมดแล้วคะ
19 มีนาคม 2551 19:09 น. - comment id 833113
อยู่ดี เลยคิดว่าเปลืองตังค์ เสียกาแฟหมดไม่มีประโยชน์เลยค่ะ
ขอบคุณที่แวะมานะคะ และสุขสันต์วันเกิดย้อนหลังด้วยค่ะ (น้องไม่มีเวลามา)
19 มีนาคม 2551 19:49 น. - comment id 833129
น้ำตาหรือจะแก้ปัญหาหัวใจ (หึหึ ว่าเข้าไปนั่น) แต่อย่างน้อยน้ำก็ช่วยให้ตาสว่างขึ้น....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
