....เดือนจ้า ดาวจาง....
. .ตามตะวัน. .
๏ แสงสกาวดาวเดือนเกลื่อนฟากฟ้า
ท้องทุ่งนากองฟางข้างรอยไถ
ทั่วท้องทุ่งรวงข้าวกราวกลิ่นไอ
ลมโชยไกวโน้มอิงพิงตามกัน
กระท่อมน้อยปลายนาหลังคาเก่า
เคยมีเงาเคียงคู่อยู่สุขสันต์
คลุกเคล้ากลิ่นสาปควายอายแสงจันทร์
บุษบันหอมให้ไม่ไกลตัว
โอ้ยามดึกคืนดื่นดาวเคลื่อนคล้อย
น้ำค้างย้อยพร่างพรมสมแสงหลัว
มีเพียงเงาไร้คู่ดูมืดมัว
คราข้างตัวเงียบเหงาความครื้นเครง
คืนนี้นั่งแหงนมองจันทร์หวั่นใจอยู่
ร้างไกลคู่เคียงกายคล้ายข่มเหง
เดือนเคยจ้ากลับจางร้างแสงเอง
ข้ากลัวเกรงห่วงใจคนไกลตา ๏
ตามตะวัน
๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑