อาจคือกำหนดกฎจากฟ้า ชะตาความรักถูกหักหาญ หัวใจโบยบินเจียนสิ้นปราณ ข้ามผ่านห้วงเหวที่เลวร้าย พบเพื่อพลัดพรากยากขัดขืน สะอื้นอกตรมข่มไม่หาย แม้ร่ำร้องเรียกตะเกียกตะกาย ก็คล้ายลมพัดไม่ชัดความ ต่างคนต่างไปแม้ใยรัก ยังเหนียวแน่นหนักเกินหักห้าม เวลาหมดลงตรงฟ้าคราม ขวากหนามแยกใจเราไกลลับ อยากลืมยิ่งจำเหมือนกรรมแกล้ง อับแสงตะวันมาพลันดับ ทับถมทรมาคณานับ ไยทุกข์จับแต่เรา..ไม่เข้าใจ เมื่อไม่อาจหวนทวนอดีต เส้นขีดตัดขาดเลือดสาดไหล จำน้อมยอมรับกับความนัย คนของใจคือเงาความเศร้าซึม
ปราณรวี 10 ก.พ. 2551 23:33 น. - ID 112523 
1371
11
0
10 กุมภาพันธ์ 2551 23:37 น. - comment id 821996
ฮูเรรรรรรรรรรรรรรรรรร ฝนเป็นที่1 ... ต้องรีบโพสก่อน เด๋วโดนแซงโค้ง คิกๆๆ
10 กุมภาพันธ์ 2551 23:48 น. - comment id 821997
คนของใจคือเงา คนของเราอยู่ใหน คนจากบ้านเมืองมาไกลๆ เพียงเพื่อได้พบ และเจอกัน........... เพลงเพราะ...รูปสวย ซึ่ง และเศร้า ปราณรวี เศร้าไรค่ะ ไม่ดีค่ะความเศร้า ซึ่ม จะทำให้ร่างกายอ่อนแอได้นะค่ะ คิกๆๆๆ ฝนรู้อีกนิ สุขสดชื่น สมหวัง และสำเร็จกับวันใหม่ค่ะปราณรวี
11 กุมภาพันธ์ 2551 00:11 น. - comment id 822000
คนของใจคือความเศร้าคือเงาเจ็บ คือความเหน็บหนาวใจไม่อาจฝืน จำอดทนปวดร้าวเฝ้ากล้ำกลืน กี่วันคืนซำซากยากเยียวยา.....อิอิอิ ช่วยตอกย้ำความเจ็บปวดร้าวเศร้าเข้าไปอีก.....อิอิ(กลัวจะน้อยไป) กำ !
11 กุมภาพันธ์ 2551 02:14 น. - comment id 822015
คนของใจ...ไกลตา...ฟากฟ้านั้น ดั่งภาพฝัน...ลางเลือน...เหมือนลับลา รอ..ความหวัง...ฝังใจ...ได้คืนมา ....รัก...ร้างรา...ฟ้ากำหนด...หมดทาง...รักFantasy Glitters - MySpace Comments
11 กุมภาพันธ์ 2551 07:09 น. - comment id 822026
มอ มอ มอ สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะฝน จากบ้านไปอยู่ไกล คนของใจก็คงคนแถวๆ นั้นนั่นแระ ลองมองดูรอบๆ ตัวใหม่ดิ้
ชอบเพลงน่ะค่ะ เลยขอแต่งเศร้าๆ ตุๆ อีก ซักเรื่อง
กลัวเพื่อนๆ เลี่ยนเหมือน กันนะ แต่ทำไงได้ แต่งออกมาแล้วง่ะ
ป ไม่ได้เศร้าหรอก แต่ฟังเพลงเลยอินๆ ..ประจำแระ แก้ไม่หาย
ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม
มีความสุขเช้าวันจันทร์ค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2551 07:38 น. - comment id 822032
สวัสดีเช้าวันจันทร์ คือเงายังเฝ้ารัก แม้เศร้านักก็ยังหวน ซาบซึ้งคะนึงครวญ แม้เรรวนก็ยังรอ จากใจให้น้อง ป .ปราณรวี นะจ้ะ
11 กุมภาพันธ์ 2551 07:48 น. - comment id 822035
ว้า เค้ามาเร่งให้ไปทำงานก่อนแระ ค่อยเว้ปมาใหม่เนาะ อิอิ
11 กุมภาพันธ์ 2551 08:51 น. - comment id 822041
แม้อยากกำหนดหมายได้ทุกสิ่งดั่งใจนึก แต่ยังไม่มีสักครั้ง ที่ทำได้ดั่งใจหมาย 100% ความจริงแน่หรือที่ว่า บางคนถูกเลือก และบางคนมีสิทธิเลือก หรือว่าเหล่านั้น มีเหตุและผลที่เป็นวาสนาจากฟากฟ้า ควรมีเท่าไหร่ ก็ควรได้เท่านั้น
11 กุมภาพันธ์ 2551 10:16 น. - comment id 822061
คนของใจไกลลา อุราจึงหวั่นไหว เหลือรอยทิ้งเอาไว้ ฤทัยรวนระทม ไมตรีจิตรมิตรอักษร
11 กุมภาพันธ์ 2551 11:08 น. - comment id 822100
เหลือเพียงเงาเบาบางกลางใจ และคงไม่สามารถลบเลือนหาย ภาพบางเบาฝั่งลึกมิโยกคลาย ไม่อาจย้ายตำแหน่งณกลางใจ
11 กุมภาพันธ์ 2551 12:05 น. - comment id 822112
ซึ้งจังเลย กับกลอนเพราะเจือเศร้า
11 กุมภาพันธ์ 2551 13:15 น. - comment id 822125
สวัสดียามบ่ายค่ะเช้านี้ไม่มีใครเอาโจ๊กมาให้เลยค่ะ หิวๆ ฟันก็แปรงแล้วด้วย คริๆๆ
นอกจากหัวใจแบบที่คุณแทนเคยว่า บางคน อาจมีเหตุผลอื่นในการที่จะเป็นคนเลือก หรือถูกเลือก และการไม่ถูกเลือกก็ไม่ได้ หมายความว่าคนที่ถูกเลือกนั้นจะมีอะไร เหนือไปกว่าคนไม่ถูกเลือกหรอกค่ะ
วาสนาฟ้าคงจะเป็นคนเดียวที่บอกได้ที่ บอกได้ว่าเหตุผลนั้นคืออะไร และเหตุผล กับหัวใจนั้นแยกออกจากกันได้อย่างไร อ้ะ ป พูดไปงงไปเองซะแล้วค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2551 13:23 น. - comment id 822129
ไว้ใกล้ๆ มาแจกอีกทีค่ะ
11 กุมภาพันธ์ 2551 13:44 น. - comment id 822142
เหลือเพียงเงาเศร้าขืนสะอื้นไห้ โอ้อาลัยร้าวรวดปวดสาหัส เจ็บทับถมทรมานสุดต้านตัด ดังแสร้ซัดซ้อมตีไม่มีคลาย เศร้าจัง.....
11 กุมภาพันธ์ 2551 15:07 น. - comment id 822162
โถๆๆๆๆ.....อยากร้องนะ.. "คนของใจคือเงาความเศร้าซึม"....เงาที่น่าชัง
11 กุมภาพันธ์ 2551 15:46 น. - comment id 822188
11 กุมภาพันธ์ 2551 15:47 น. - comment id 822189
แก้วประเสริฐ.
11 กุมภาพันธ์ 2551 15:58 น. - comment id 822194
ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม
11 กุมภาพันธ์ 2551 16:37 น. - comment id 822213
ขอเป็นเงารักพักใจคลายความเหงา...นะคะ
11 กุมภาพันธ์ 2551 17:53 น. - comment id 822231
11 กุมภาพันธ์ 2551 20:12 น. - comment id 822278
ธรรมชาติของเงาคือสีดำ ถ้ารักคือเงา ก็หนีไม่พ้นความเป็นธรรมชาตสีดำ....
11 กุมภาพันธ์ 2551 20:33 น. - comment id 822293
กราบนมัสการค่ะพระอาจารย์ นั่นซิเนาะ เวลาความรักไม่สมหวัง โลกเลยดูมืดดำไปหมด
11 กุมภาพันธ์ 2551 22:03 น. - comment id 822324
11 กุมภาพันธ์ 2551 22:21 น. - comment id 822331
เฮ้..หวัดดี ป.ปลาตาปรือ ไม่ค่อยเศร้านะ อารมณ์ไม่ไปแบบนั้น ออกจะเข้มแข็ง เป็นปรัชญาซะมากกว่า ชุดนี้เป็นกลอนวาเลนไทน์แล้วใช่ไหม เห็นมีดอกกุหลาบด้วย พูดถึงดอกกุหลาบแล้วตลก สมัยตอนเด็กๆ วาดดอกกุหลาบ วาดกี่ทีๆ ก็ออกมาเป็นกะหล่ำปลีทุกที ขอให้มีความสุขนะครับ
11 กุมภาพันธ์ 2551 22:35 น. - comment id 822337
สวัสดียามใกล้ดึกค่ะอย่าลืมมาลงกลอน ๒๐ เรื่องนะคะ
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาทัก ดีใจจริงๆ ที่เพื่อน กลับมา
12 กุมภาพันธ์ 2551 00:12 น. - comment id 822374
ง่วงจังเลย พรุ่งนี้ทำไรใสบาตรพระครับ ?
12 กุมภาพันธ์ 2551 00:23 น. - comment id 822376
ง่ะของอร่อยทั้งนั้นแระ...เดี๋ยวพ่อตักบาตรเสร็จ จะบอกให้กรวดน้ำไปให้เอามะ
อิอิ..ล้อเล่นน่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2551 03:55 น. - comment id 822388
สวัสดี ปราณรวี ทั้งกลอน ทั้งเพลง อืมมมมม
12 กุมภาพันธ์ 2551 06:45 น. - comment id 822394
อารายอ่านะ ไม่ใช่อย่างที่คิดหรอกน่า อิอิ
ป ก็แต่งไปตามรมณ์เพลงนั่นแระค่ะ ก็ถนัดแนวนี้นี่นา
12 กุมภาพันธ์ 2551 11:28 น. - comment id 822497
อ้าว..มาเศร้าอีกแระ พึ่งจะหวานไปได้หมาดๆเองหากฟ้าเบื้องบนพามากำหนด ให้ใจชดใช้หนี้เสน่หา ก็ยอมรับความจริงชี้ชะตา แม้รู้ว่าไม่มีวันหวนคืน
12 กุมภาพันธ์ 2551 11:47 น. - comment id 822510
แวะมาทักและขอบคุณนะคะที่แวะไปทักทายอย่างมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีมาก รู้สึกดีจริงๆที่เห็นคุณ ป.ไปเยี่ยมและลงชื่อ แต่ด้วยข้อจำกัดเยอะมากๆค่ะเลยไม่ค่อยได้กลับมาทักทายแม้ว่าจะตามอ่านงานเสมอ อยากมาต่อกลอนดวยมากๆค่ะ คงต้องขอเวลาเกลาความและคำ เพราะ กลอนของเจ้าของบ้านแสนสวย..เป็นคนขี้เกียจน่ะค่ะ นอนมากเสียจริง นอนจนจะละลายติดที่นอนเอาแล้ว) ลุกขึ้นได้คล่องกว่านี้จะกลับมาแปะกลอนตอบนะคะ ชอบกลอนของคุณ ป. และ อัธยาศัยมากๆค่ะ ขอบคุณสำรับมิตรภาพและตัวหนังสืออารมณ์ดีที่ไปแวะทัก.. คนใจสวย เขียนอะไรก็สวยเสมอเลยค่ะ ปล. มีเพลงด้วยเหรอคะ
ขอบคุณมากๆอีกครั้งค่ะ จะแวะมาทักหลายหนแล้ว มัววิ่งจนเวียนหัว นอนใหม่ทุกหน สวัสดีก่อนนะคะ แล้วจะมาใหม่ค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2551 13:10 น. - comment id 822563
สวัสดีหลังอาหารกลางวันค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2551 18:36 น. - comment id 822729
ประกายรัศมิ์ผ่องพราวบนราวฟ้า แสงจันทราฉายฉานเพียงลานฝัน สะท้อนผ่านม่านสีฉวีวรรณ ยามเมื่อผันพ้นพยับลับเมฆี เปรียบรักเป็นเช่นเดือนอันเคลื่อนคล้อย อันพราวพร้อยพรรณรายพรายรัศมี ลับเหลื่อมม่านเมฆาทั้งราตรี อาจอับศรีภัสสรลงอ่อนแรง หากแผ้วพ้นเมฆีที่ปิดกั้น คงเฉิดฉันท์ฉายฉาดขึ้นสาดแสง ดุจดั่งรักเรานี้มีเปลี่ยนแปลง สุขทุกข์แวงเวียนวนเป็นต้นมา ผิรักเราพรากพลัดสุดขัดขืน ไม่คลายคืนขึงใยไมตรีหา เชื่อมสองใจพันผูกปลูกศรัทธา เพียงหวังครารักชื่นได้คืนครอง ดั่งจันทราดวงเดิมเริ่มหน้าที่ บรรจงคลี่ผืนนภาลบฟ้าหมอง เมฆีผ่านลานฟ้าก็เรืองรอง เช่นทำนองรักขาดที่อาจคืน..
13 กุมภาพันธ์ 2551 09:25 น. - comment id 822895
สวัสดีค่ะคุณอรุณสุข หลังม่านเมฆหม่นมัวสลัวลาง เงากระจ่างจันทราคล้ายฝ้าหมอง บดบังแสงแฝงตาคราเยี่ยมมอง ความผุดผ่องลางเลือนไม่เหมือนเคย เมื่อลมรำเพยพัดปัดเมฆผ่าน ทั่วทั้งน่านฟ้าเพริศก็เปิดเผย แสงนวลขับระยับตาน่าชิดเชย จึ่งร้างเลยหม่นเศร้าค่อยเบาบาง เปรียบเส้นทางชีวิตแม้ติดขัด ค่อยร้อยเรียงค่อยจัดที่ขัดขวาง ไม่เกินรอคงสบายเมื่อปลายทาง ทุกสิ่งอย่างงอกงามตามต้องการ แม้ความรักก็มิแผกแตกต่างนัก อาจบางครั้งหน่วงหนักเจ้าหักหาญ ต้องอดทนรอวันฝันตระการ เพื่อพ้นผ่านแห่งช่วงบ่วงรักร้าย เมื่อสองใจแน่นหนักด้วยรักแท้ ฤๅพ่ายแพ้อุปสรรครักสลาย ยามเมฆเคลื่อนอำลา..ฟ้าเลื่อมลาย รักคงได้สมหวังดั่งเฝ้ารอ.. ช่วงนี้หัวไม่แล่นเลยค่ะ กว่าจะแคะกลอนออก มาได้แต่ละเรื่อง นานมากๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
