๐ นิราศนรินทร์ ๐ ๗๑. อ่าผิวการะเกดเกลี้ยง...เกลานวล แน่งเอย เรียมกะไดเชยชวน...........ชิดเคล้า อ้าอรกลิ่นเกศหวน............หอมหื่น กูเฮย คิดภิรมย์รสเกล้า..............กลิ่นกลั้วไกลฉม ๑อ่าหิวกินหมดเกลี้ยง เกลาจาน เรียมคิดเชิญชวนสาน เสื่อไว้ อ้าสุดปากกลิ่นปาน ปลาแดก คิดสูดดมยาให้ โล่งแล้วหัวหู๚ ๗๒. ยกมามาท่าข้าม.........แขวงปราณ ปราณประหลาดลมฆาน.....พี่ข้อง แลว่านุชทรมาน...............หมองสิ่ง ใดแม่ ทุกข์โรคหรือจักร้อง..........ร่ำไห้หาเรียม ๒ยกไปไปท่าน้ำ แขวงนนท์ นนท์ทุกข์หัวล้านทน เขกแกล้ง ทรมานนุชนาทจน ผอมผ่าย ให้ขัดถูบ้านแจ้ง แจ่มจ้าสอาดสวย๚ ๗๓. ถึงสามร้อยยอดเงื้อม...งำทะเล ทะเลจะหลากลมเห...........หาดขว้ำ สามร้อยคิรีเท..................ทับอก เล่าฤา ใจจะปล้ำสุดปล้ำ..............เสน่ห์น้องหนักทรวง ๓ถึงสามย่านน่านนั้น จุฬา นิสิตมากหลากตา เนตรลิ้ม รักสามคิรีมา ทับอก ใจจะปล้ำจำสิ้น เสน่ห์น้องหนักทรวง ๚ ๗๔. โคแดงนามท่งด้าว.....โคดง ใดฤา โคอาสน์อิศวรองค์............อยู่เกล้า พระมาดอาจจักปลง..........ปลิดเทวษ ราพ่อ สองจากพระเป็นเจ้า..........ช่วยให้คืนสม ๔โคนมนมจากเต้า มากมาย โคขวิดเพราะตาลาย เพศผู้ ขออภัยจิตละอาย อับอก หวังว่าโคจะรู้ ไม่ได้ตั้งใจ๚ ๗๕. แลระบัดลาดท่งท้อง....ทิวพฤกษ์ มลักเห็นหมู่มฤค...............ครุ่นคร้าม หวังหาคู่แนบนึก...............นุชนาฎ เรียมเอย คิดเมื่อมาสมรห้าม............พี่ห้ามหวงโฉม ๕อักษรเรียงร่ายแล้ว แล่งกลอน สัมผัสเสียงตัดนิวรณ์ ว่างเว้น โคลงดั้นจิตโคจร แจ้งสติ ผลิรักแพร้วทุกข์เร้น ลับเศร้าสร่างเขลา๚ ๗๖.นางทรายจามเรศรู้......รักขน คือนุชสงวนงามตน...........แต่น้อย ตายองตอบตายล.............ยวนเนตร นางเอย โฉมแม่บาดตาย้อย...........อยู่พู้นฉันใด ๖นางงามจามหมูกรู้ ว่าหวัด ยาหยูกจมูกโล่งนัด หมูกไว้ ตาแดงตอบตาดัด ตามติด โรคตา โฉมแม่บาดตาไซร้ สู่พู้นพาลหมอ๛
28 มกราคม 2551 06:59 น. - comment id 816097
อรุณสวัสดิ์ขอรับมิตรรักร้องกรองแก้วกานท์ใจของผม.....คือเหมาเลยว่าเปนของผมอิอิ ด้วยบทโคลงนิราศจาก.... นิราศนรินทร์เป็นบทประพันธ์ประเภทนิราศคำโคลงที่โด่งดังที่สุดในยุครัตนโกสินทร์ ทัดเทียมได้กับ"กำสรวลศรีปราชญ์"และ"ทวาทศมาส"ในสมัยกรุงศรีอยุธยา ผู้แต่งคือ นายนรินทร์ธิเบศร์ โดยค้นลิ้มรสได้ที่หม้อแกงทั่นสดายุ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sdayoo&month=13-09-2007&group=11&gblog=53 หม้อแกงทั่นหมอโมโนอันงามงด http://www.geocities.com/thailiterature/nn.htm เชิญทุกท่านรับเสริพอาหารเช้าขอรับ
28 มกราคม 2551 07:27 น. - comment id 816098
อ่าหิวกินเรียบร้อย.............ใจเจียม เดี๋ยวเผื่อใครเห็นเรียม.....ปากเปื้อน กลิ่นปลาแดกกระเทียม......หอมกรุ่น เก็บปากมิเอ่ยเอื้อน............กลิ่นฟุ้งจรุงใจฯ สวัสดียามเช้าค่ะคุณน้ำ มาร่สมด้วยช่วยแต่ง อีกบทค่ะ อิอิ
28 มกราคม 2551 07:57 น. - comment id 816102
..แวะมาอ่าน แล้วอ่าหิว..กาแฟสักแก้วไหม
28 มกราคม 2551 08:42 น. - comment id 816120
ได้แต่กลิ่นปลาแดกค่ะ
28 มกราคม 2551 09:24 น. - comment id 816141
สวยงามมากครับ
28 มกราคม 2551 11:14 น. - comment id 816168
เก่งง่ะพี่น้ำ...เพราะและสวยงามจริงๆๆคะชื่นชมพี่ท่าน
28 มกราคม 2551 18:55 น. - comment id 816381
แวะมาเยี่ยมเยียน..สหายเก่า..นะคะ..เป็นอย่างไรบ้าง..สบายดีมั้ยคะ...ระลึกถึงเสมอค่ะ..