เพลงกาลลอยล่องฟ้า......ฟากไกล ข้ามผ่านภูผาไพร...........ล่วงพ้น ร่ำร่ำคร่ำครวญไฉน........ฤๅพี่ ราวอกระทมล้น.............ท่วมแล้วน้ำตาฯ รอนรอนราวรักร้าง.........ห่างเรียม เย็นย่ำพร่ำอกเกรียม......หม่นไหม้ เคว้งคว้างว่างจิตเจียม....จำจาก กายห่างใจนั้นไซร้..........อยู่คล้องเคียงกันฯ ฝากเพลงยามค่ำคล้อย....คลื่นลม มอบรักชื่นชิดชม............แด่น้อง วอนเว้าอย่าเศร้าตรม......ยามห่าง แม้รักเพรียกร่ำร้อง........อย่าร้อนเร่งตามฯ ฟากฟ้าเพียงลัดข้อ..........นิ้วเดียว หากรักมั่นกลมเกลียว.....ภักดิ์ให้ ถนอมใจมิแลเหลียว.......ใครอื่น ขอพี่อย่าคลั่งไคล้............ร่ำร้องเคลือบแคลงฯ กราบพระตั้งจิตน้อม.......อธิษฐาน แม้ล่วงลับดับกาล............ก่อนหน้า ขอเคียงคู่สืบสาน............ทุกชาติ ภพเฮย อย่าทุกข์ทนหม่นล้า........ห่างร้างแรมไกลฯ
ปราณรวี 27 ม.ค. 2551 22:40 น. - ID 112070 
1226
15
0
27 มกราคม 2551 22:43 น. - comment id 816037
เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ ฮูเรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร ที่1 ต้องรีบโพส ก่อน เด๋วถูกฉซง โค้ง
27 มกราคม 2551 22:43 น. - comment id 816038
....ตั๊บแก... ที่ 1.......
27 มกราคม 2551 22:48 น. - comment id 816040
... เจี๊ยกกกก ไม่ทัน โดนแย่ง
27 มกราคม 2551 22:50 น. - comment id 816041
โหหหหหหหหหหหหหห เพลงเพราะมากเลยค่ะ ปราณรวี...ใค่ ไกลแค่ ใหน ก็ เหมือนใกล้ เพราะ หัวใจ เรา ใกล้กัน กลอน ดี มีความหมายซึ่ง จริงๆๆ ค่ะ โอ้ยๆๆๆ ดีใจ ฝนเป็นที่1ฝน เตรียม ตัว กลับบ้าน ก่อนนะ จะแวะมานั่งฟัง เพลง อีก บ่อยๆๆ นะค่ะ
27 มกราคม 2551 22:55 น. - comment id 816042
ผมชอบอ่านโคลงที่อ่านเข้าใจง่ายๆ อย่างนี้จริงๆ ดีครับ
27 มกราคม 2551 23:09 น. - comment id 816046
ไม่เจอะกันนานคิดถึงจังเลยเอยยยยยย โคลงไพเราะมากมายครับพี่ป.
28 มกราคม 2551 00:01 น. - comment id 816056
นับได้ว่าเป็นโคลงที่ไพเราะจับใจโคลงหนึ่ง ครับ แม้นว่า สี่บาทแรกเป็นโคลงสี่สุภาพ โคลงหลัง ผสานกับโคลงโบราณครับ เยี่ยมครับ
28 มกราคม 2551 00:45 น. - comment id 816065
ฝนนนนนนนนนน สมใจซักทีนะหลังจากชวดตำแหน่งไปหลายปีป ได้ไอเดียกลอนมาจากเพลงกะภาพน่ะค่ะ คราวแรกแต่งแบบชายคร่ำครวญถึงหญิง คนรัก แต่โดนเพื่อนเบรค เลยมานั่งแก้อีก ตั้งนานนนนนนน
28 มกราคม 2551 00:47 น. - comment id 816066
ช้างน้อย โหหหหห อุตส่าห์ start ก่อนใครเลยนิ พลาดตำแหน่งไปได้ไง สงสัยหัวเทียน บอด ไม่งั้นก็เครื่องยนต์มีปัญหา อิอิ
28 มกราคม 2551 00:51 น. - comment id 816068
สวัสดีค่ะคุณ ม.ปณิธาน ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม ป ยังอีกยาวไกล ค่ะเรื่องแต่งโคลงนี่ เอาแค่ให้ถูกฉันทลักษณ์ ทุกครั้งยังทำไม่ค่อยได้เลยค่ะป ว่าการแต่งโคลงให้เพราะ อยู่ที่การสรรหา คำที่มีความหมายดีๆ กับเสียงหนักเบาที่ อ่านแล้วมีทำนองแน่นๆ น่ะค่ะ (ไงหว่า เริ่มงงกะตัวเอง)
28 มกราคม 2551 00:53 น. - comment id 816071
ลิงธนา งืมมม รู้มะกลอนดอกงิ้วนั่นถูกใจมากกกก อ่านแล้วสะใจไงไม่รุเดี๋ยวหารูปเจ็บๆ ได้จะเอาไปแปะให้อีก
28 มกราคม 2551 00:55 น. - comment id 816072
สวัสดค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจโคลงนี่ไม่หมูเลยนะคะ แถมเพื่อนมา ชวนแต่งฉันท์ ฝันไปเถอะ ป ว่าจะรอด
28 มกราคม 2551 05:55 น. - comment id 816088
สวัสดีครับคุนปราณรวี ดีใจเจอคนเขียนโคลงของชอบผมนะครับ เขียนใช้คำง่ายเข้าใจง่ายดีครับ
28 มกราคม 2551 06:37 น. - comment id 816093
28 มกราคม 2551 07:59 น. - comment id 816104
แวะมาทักทายก่อนเข้าทำงาน .ไปก่อนเน้อ
28 มกราคม 2551 08:31 น. - comment id 816113
สวัสดีเช้าๆค่ะคุณน้ำ ป แต่งแบบไม่เป็นเรื่องเป็นราว ก็พอได้ค่ะ แต่ถ้าต้องแต่งยาวๆ นี่ นานมากกกก กว่าจะได้แต่ละเรื่อง เรื่องนี้ใช้เวลาสองวันน่ะค่ะ
28 มกราคม 2551 08:34 น. - comment id 816115
อารายยยย ผู้บ่าวเกาะพงันวันนี้ไม่มีกาแฟมาเลี้ยงเหรอคะ
ป นะไม่ทานข้าวก็ได้ แต่ต้องมีกาแฟ ไว้กระตุ้นประสาทค่ะ
อิอิ
28 มกราคม 2551 08:36 น. - comment id 816117
สวัสดีค่ะคุณไหมไทย อากาศทางโน้นเป็นยังไงบ้างคะ อุ่นขึ้นบ้างหรือยัง
28 มกราคม 2551 10:39 น. - comment id 816154
ขอครวญคำข้ามฟ้าลอยมาแด่เธอ น้ำคำวอนพร่ำเพ้อละเมอจากใจ รักเราสองสัมพันธ์แต่รักนั่นอยู่ไกล เฝ้าหลงอาลัย..ร้องครวญไปฝากหัวใจลอยล่อง ..... รักเราเป็นเช่นเหมือนดาวเดือนเด่นตา แสงเรืองรองส่องฟ้าอาภาเบิกบาน แม้ชีพสูญลับไปแต่รักไม่แหลกลาญ ให้สองวิญญาณ สิงสราญอยู่วิมานดาวเดือน.... แปลกใจ มัย ชื่อ คู่ทาส.... สวัสดีอ่ะค่ะ พี่ปราณรวี.... สิตา มาชื่นชมผลงานโคลงสวยๆๆ ลมหายใจแห่งความรักอ่ะค่ะ...(รัก สิตา ด้วยป่าวนะ) ดูแลรักษาสุขภาพมากๆๆด้วยนะคะ พีสาวที่น่ารัก....
28 มกราคม 2551 10:56 น. - comment id 816159
เป็นโคลงที่อบอุ่นละมุนหมาด..แท้เชียว ข้าพเจ้า..ขอสารภาพว่า.. ไม่ถนัดเรื่องโคลงเลย.. แต่ ชอบอ่าน .. ยินใครมาร่ำเร้า............โคลงเคลง อ๋อ..ปราณรวีนี่เอง.........แม่นแท้ หากร่วมร่ำจำเกรง.........จักล่ม..แลนา จึ่งคอยชะโง่นแง้............ผ่อ.รู้..หลังตู้เย็น ( ข้าพเจ้า..ชักเลอะเทอะ เสีย.แล้วสิ )
28 มกราคม 2551 11:19 น. - comment id 816171
ได้คอนเซปต์ไปเขียนตอบคุณปราณแล้ว.. อาจะเฝือๆไปนิด..เพราะวันนี้..สมองดับๆ ติดๆ..อย่าว่ากันนะครับ.. เขียน..เรื่อง..ปราณสวาทหวัง..
28 มกราคม 2551 11:34 น. - comment id 816175
โคลงไม่เป็นเลยอ่ะนะ ขอชื่นชมอย่างเดียวละกาน อิอิ
28 มกราคม 2551 12:08 น. - comment id 816196
อยากมีเวลาเขียนโคลงบ้างจัง แวะมาอ่านของคุณปราณไปพลาง ไพเราะดีนะครับ... และแขออนุญาตแอบก๊อปภาพสวยไปด้วย.. คุณปราณรวีสบายดีนะครับ.. คิดถึงอย่างแรง
28 มกราคม 2551 13:07 น. - comment id 816214
ดีจ้าสิตา ใช่แล้วค่ะชื่อเพลง คู่ทาษ (เขียนแบบนี้ง่ะ) พี่ ป ไม่ได้นึกนะว่าทำไมชื่อเพลงแบบนี้ แต่ฟังแล้วความรู้สึกบางอย่างมันจับใจน่ะค่ะ จริงๆ เจอว่ามีคนเอาไปร้องหลายคน มีแจ้ อ๊อด (ที่ฟังอยู่) เบิร์ด (ร้องแย่ที่สุด) สุดท้ายก็เลือกของคีรีบูนนี้แระค่ะ
28 มกราคม 2551 13:18 น. - comment id 816219
คุณปางสีฝุ่น เสียงปังโดดหลบพ้น......ตู้เย็น แต่ลูกปืนกระเซ็น.........สิบเปรี้ยง ข้างนอกมิแลเห็น..........เราอยู่ กระทั่งลูกปืนเกลี้ยง.......โผล่หน้าสลอนฯ ตู้เย็นเป็นเพื่อนแท้......จริงเชียว หาไม่คงแลเหลียว.........วัดแล้ว โชคยังอยู่จึงเทียว..........ล่วงผ่าน เรานี่จึงคลาดแคล้ว........หลบพ้นลูกปืนฯ อิอิ..แต่งแบบไม่เอาสาระมากแบบนี้ ชอบค่ะ
28 มกราคม 2551 13:20 น. - comment id 816221
สวัสดีค่ะคุณอรุณสุข ป ไปเม้นตอบแล้วค่ะ เหมือนกันค่ะ ช่วงนี้ปวดหัวบ่อยมาก จะแคะโคลงหรือ กลอนออกมาซักเรื่องนี่นานมากค่ะ จริงๆ เขียนทิ้งๆ ไว้หลายเรื่อง แต่แต่ง ไม่ได้ซะงั้น
28 มกราคม 2551 13:22 น. - comment id 816223
ดีจ้าเฌอมาลย์ ทานกลางวันหรือยังคะ ป ก็แต่งไปแบบ โคลงเคลงเหมือนกันค่ะ ภาษาวกวน รัวๆ ยังไงไม่ทราบ
28 มกราคม 2551 13:25 น. - comment id 816225
หวัดดีค่ะคุณแมวคราว เขียนมาซิคะจะรออ่านค่ะ
28 มกราคม 2551 13:52 น. - comment id 816233
โคลงเพริศ เพลงเพราะ รูปงาม คน(แต่ง)งอม...เอ้ย...งามกว่า จ้า
28 มกราคม 2551 14:25 น. - comment id 816255
D:\ÃÙ»¨ØÌÒ\DSC00041.jpg ม่วยน้อย เถ้าแก่ตัดสินใจเลือกรูปชุดว่ายน้ำแล้วนะ
28 มกราคม 2551 14:32 น. - comment id 816261
ปู่กุ้ง เดี๋ยวสวน เอ๊ย เดี๋ยวสวย...พูดผิดบ่อยๆ มีอันตรายนะนี่.. งอม กะ หง่อม น่ะปู้กุ้ง นั่นแระ (คนข้างๆ ด้วย)
28 มกราคม 2551 14:36 น. - comment id 816264
เถ้าแก่ ดีแล้ว จะได้อวดความหล่อ เท่ห์ กิ๊บเก๋ กะสาวในบ้านกลอนด้วยไง (หนุ่มด้วย)อิอิ...เอาน่า กล้าๆ หน่อย เชียร์ๆๆๆๆ น่าจะเอารูปว่าที่ซ้อมาลงด้วยนา จะได้ รู้จักกันทุกคนไง
28 มกราคม 2551 14:53 น. - comment id 816273
28 มกราคม 2551 14:55 น. - comment id 816274
ม่วยลองเข้าไปดูในกลอน แบบว่า..คนมัน หล่อดิ..ลงแล้วถ้าไม่น่าเกียจเกินไปก็cop มาเปิดตัวให้หน่อย ม่วยก็แต่งกลอนชมความ หล่อของเถ้าแก่หน่อยได้เปล่า
28 มกราคม 2551 15:01 น. - comment id 816277
ม่วยต้องสอนให้เถ้าแก่ โพส์ตรูปแล้วหละทำ ไม่เป็นกะว่าจะไปหลวงพระบางช่วงวาเลนไทน์ จะได้ส่งรูปมาให้ดูเยอะๆไง
28 มกราคม 2551 15:34 น. - comment id 816286
คุณกชมนวรรณ ที่ว่าตุๆ คือ ป แต่งโคลง/กลอนได้เฉพาะสไตล์ แบบนี้น่ะค่ะ จะให้ได้สาระดีๆ แบบคนอื่นก็ ทำไม่ค่อยได้
28 มกราคม 2551 15:36 น. - comment id 816288
เถ้าแก่ดูเมลนะคะ เดี๋ยว ป เมลไปบอกวิธี การลงรูปกะเพลงให้ค่ะ
28 มกราคม 2551 16:06 น. - comment id 816293
ดีจ้า........ป.ปลา..........
28 มกราคม 2551 16:58 น. - comment id 816329
เหอๆๆๆ จ.เจน อย่างที่บอกนั่นแระจ้า ตอนแรกแต่งไว้ อย่างนึง..พอโดนเบรค เลยมานั่งแก้ไข ออกมาอย่างที่เห็นนี่แระ ทั้งโคลงทั้งชื่อ เรื่องหวานผิดสไตล์ และบุคลิกปราณรวี ไปมากโขหิวแระ ต้องหาไรกินก่อนนะ เดี๋ยวระดับ น้ำตาลตก
28 มกราคม 2551 17:42 น. - comment id 816356
ว้า ...มาไม่ทันที่ 1 แต่กลอนเพราะมาก รับสมัครลูกศิษย์หรือป่าว ?
28 มกราคม 2551 17:49 น. - comment id 816360
โหหหหหหห กบเฒ่า มาไม่ทันที่ ๑ เนี่ยะนะไหนง่ะกลอนประกอบเพลงญี่ปุ่นง่ะ รออ่านอยู่ตั้งนานแระ
แต่ตอนนี้หิวตาลาย ไปหาอาหารใส่พุง ก่อนนะ
28 มกราคม 2551 19:03 น. - comment id 816385
กี่ภพชาติต่อนี้ เรื่อยไป รักพี่สุดหัวใจ เอ่ยพ้อ เด็ดเดียวไม่หวั่นไหว รักมั่น น้องไม่เคยคิดท้อ พี่นี้ อย่ากลัว คุณป. ขอมาแจมด้วยคนค่ะ ..งานยุ่งๆๆๆๆๆๆมากๆค่ะแต่คิดถึงเหมือนเดิมค่ะ
29 มกราคม 2551 07:02 น. - comment id 816486
สวัสดีค่ะมณีจันทร์ กี่ชาติภพมิคร้าม.........ตามไป ขออยู่ร่วมจอมใจ........พี่เจ้า ใจมั่นไม่หวั่นไหว......แปรเปลี่ยน ขอฝากคำวอนเว้า.......ล่องฟ้าฟากไกลฯ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
29 มกราคม 2551 10:53 น. - comment id 816569
เพราะดีครับ ลองแต่งกร้อยกรองอย่างอื่นบ้าง ดูจากสำนวนโคลงแล้วน่าจะแต่งได้แล้ว กลอนก็แต่งดี เหลืออะไรที่ยังไม่แต่ง ก็หัดแต่งไว้ครับ จะได้หลากหลาย ไม่ยากเกินคิดครับ
29 มกราคม 2551 11:28 น. - comment id 816597
จึงยอมต้องปล่อยให้ รักหาย ลอยห่างหลอมละลาย ค่าไร้ เวลาล่วงคงสาย เกินกว่า ย้อนดั่งคืนไม่ได้ โลกนี้คงเหงาฯ
29 มกราคม 2551 11:30 น. - comment id 816598
แวะมา
29 มกราคม 2551 13:10 น. - comment id 816661
อัสสุ กลอนก็แต่งดี..สำนวนโคลงก็ใช้ได้..เหลือ อะไรที่ยังไม่แต่ง ก็หัดแต่งไว้ครับ.... ก็คิดว่างั้นแระ เรียนจบก็ว่าจะแต่งเลย.. แต่งงาน น่ะ...> > ป.ล. ท่าจะยาก อิอิ
29 มกราคม 2551 13:15 น. - comment id 816667
ยาแก้ปวด ระยะทางก่อกั้น..............เราสอง เฝ้าแต่แอบเมียงมอง.....สุดหล้า ยิ่งนานยิ่งหม่นหมอง......ยิ่งห่าง คงยากเกินไขว่คว้า........สุดเอื้อมมือเราฯ
29 มกราคม 2551 13:17 น. - comment id 816668
whitelily รับ
29 มกราคม 2551 14:32 น. - comment id 816693
อย่าว่าแต่ทุกข์ยามรักแรมไกลเลยค่ะ แค่ห่างกันไม่เท่าไหร่ก็แย่แล้ว จริงไหมคะ??
29 มกราคม 2551 16:51 น. - comment id 816782
สวัสดีค่ะคุณฟา คงจริงมังคะ...แต่สำหรับบางคนอยู่ไกลก็เหมือนอยู่ใกล้ ถ้าใจยังคงมั่น แต่หลายคนอยู่ใกล้กับเหมือน ไกล เพราะความไม่เข้าใจกั้นอยู่ตรงกลาง คุณฟาสบายดีนะคะ ไม่ค่อยเห็นมาลงกลอน เลยนะคะช่วงนี้ งานยุ่งเหรอคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
