คนที่ถูกลืม

เธอรู้ดีทุกอย่างว่าใคร
คือคนที่รักและยังหวังดีเรื่อยไปโดยไม่มีข้อแม้
แต่แล้วเธอก็ยังทอดทิ้ง
ปล่อยฉันให้จำภาพเธอ คิดถึงเธอ อยู่ทุกลมหายใจ
แค่อยากรู้จากวันที่เธอหายไป
เธออยู่ที่ไหนเธออยู่อย่างไรสบายดีหรือเปล่า
ส่วนฉันก็ยังเป็นเหมือนเก่า
คนที่ชีวิตไม่มีวันคิดที่จะลืมเธอเลย
แต่เธอคงลืมไปแล้วว่าฉันยังมีลมหายใจ
เธอคงลืมแล้วว่าฉันนั้นอยู่ที่ใด
วันใดที่เธอรู้ว่าฉันนั้นหมดลมหายใจ
เธอเองจะคิดเสียใจบ้างไหม
จากการลืมคนที่รักเธอ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

hotspring 25 ม.ค. 2551 12:42 น. - ID 111992

1203

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/111992 ที่มา: คนที่ถูกลืม - ศิรศักดิ์ , hotspring

comments powered by Disqus

ก่องกิก

25 มกราคม 2551 14:34 น. - comment id 815280

ใครลืมเธอ เหรอครับ พี่เพิ่งรู้
มาคิดดู ไม่น่าใช่ แล้วคนดี
เพราะพี่รู้ เปรียบเป็น เช่นตัวพี่
 วันใดที่ ไม่เห็นเธอ เป็นเพ้อครวญ 

แค่อยากรู้ ว่าทำไม เขียนแบบนี้  
หรือว่าพี่ ใช่ไหมน๊า จึงทบทวน
คงไม่ใช่ เพราะพี่ เป็นคนยวน
แค่มาป่วน เพราะพี่คิด ถึงคนดี

hotspring

25 มกราคม 2551 15:38 น. - comment id 815304
```
รับทราบ........
```

ยาแก้ปวด

25 มกราคม 2551 21:21 น. - comment id 815448

เอ omega3 มาฝาก
กะปุกนึงค่ะ
จะได้ช่วยเสริมความจำ...

..

25 มกราคม 2551 22:07 น. - comment id 815487

บนข.

25 มกราคม 2551 22:39 น. - comment id 815498

คนหน้าเดิมเติมใจให้สดชื่น
คนหน้าอื่นเปลี่ยนใจให้ผกผัน
คนหน้าเดิมเลยเหงาคว้าเงาจันทร์
คนหน้าฉันหลงเงาเศร้าใจจัง

ที่เคยรักกลับชังชั่งเป็นได้
ที่เคยหมายสุขสมไม่สมหวัง
ที่เคยใกล้กลับไกลให้ชิงชัง
ที่เคยหวังกลับขมไม่สมใจ

ถูกหักอกช้ำชอกหลอกให้รัก
ถูกเธอพักรักแห้วแล้วผลักไส
ถูกบอกรักพล่อยๆค่อยจากไป
ถูกขโมยหัวใจไม่ใยดี

ลืมเสียเถิดความหลังที่ฝังจิต
ลืมไม่คิดรักใครต่อไปนี้
ลืมความเศร้าโศกาบรรดามี
ลืมคนนี้ที่ทำให้ช้ำทรวง...
    (หึหึ ค่อนข้างน้ำเน่านะ)