. ให้กลัดกลุ้มรุมเร้าเข้าหัวอก เหมือนตุ่มตกหกแตกกระแทกใส่ กระดอนเด้งดุนเลื่อนกระเทือนใน ก็หวั่นไหวใจถอนด้วยคลอนแคลน ก็ขาดคู่เคียงข้างกลัวค้างฟ้า เอือมระอาคาโหนเหมือนโดนแขวน ถึงกอดหมอนนอนหอก็แกนแกน ไม่เหมือนแม้นมั่นหมายไม่คล้ายคลึง ก็อกหักรักคุดมันสุดยอก เหมือนโดนหอกตอกแทงมันแยงทึ้ง มันช้ำชอกหลอกหลอนยากถอนดึง มันติดตรึงตอกเหน็บมันเจ็บนาน ก็รักลวงรักเร่มันเสแสร้ง คือรักแปลงแฝงพิษให้คิดหวาน พอเผลอรักปักจิตจะคิดทาน ก็เผ่นทะยานผ่านหายละลายดิน
20 มกราคม 2551 16:58 น. - comment id 813198
มาจับจองที่1
20 มกราคม 2551 18:26 น. - comment id 813230
ก็รักเราเขาลืมปลื้มไม่ได้ ก้เขาไกลแปลรักใจหักหาญ ก็มีใหม่ใจเขาเราร้าวราน ก็น้ำตาลรสขม...ตรมแล้วใจ.. พยายามอ่านให้เศร้าค่ะ...
20 มกราคม 2551 19:21 น. - comment id 813258
ไม่มีรักน่ะดีแล้วอยู่เป็นโสดสบายจะตายไปค่ะ...
20 มกราคม 2551 21:46 น. - comment id 813312
สวัสดีค่ะป้าแช่ม ระวังจะมีคนมายื่นใบสมัครนะคะ
21 มกราคม 2551 07:38 น. - comment id 813443
พบพลันพรากจากจบอาจลบยาก หัวใจฝาก...บอกรักร้างอย่างแน่แน่ว ลมพัดหวนวันนี้ไร้วี่แวว รักคลาดแคล้วดับดิ้นสิ้นเยื่อใย
21 มกราคม 2551 11:07 น. - comment id 813536
..ความรักมักทำให้หนักอกจริงๆ จะรักแท้หรือรักเร่..ก้อไม่แพ้กัน..เนาะ
21 มกราคม 2551 12:54 น. - comment id 813575
ถ้าขาดคู่ เคียงข้าง จ้างพี่ก่อง เปิดให้จอง แล้วหนา คุณป้าแช่ม อย่ากอดหมอน นอนหนาว เลยเดือนแรม จงยิ้มแย้ม สดใส ซะเถิดหนา ถ้าอกหัก รักคุด รักษาได้ หากเชื่อใจ หมอก่อง ลองรักษา เรื่องช้ำชอก หลอกหลอน พี่มียา ให้แก้วตา ทาทาน ทุกเช้าเย็น
21 มกราคม 2551 16:41 น. - comment id 813649
กลอนความหมายเศร้าแต่อ่านแล้ว ทำไม โคลอนถึงยิ้มเนี่ย...อิอิ ให้กลัดกลุ้มรุมเร้าเข้าหัวอก เหมือนตุ่มตกหกแตกกระแทกใส่ ^ ^ ^ ชอบท่อนนี้อ่ะค่ะ...เป็นการเปรียบเทียบที่น่ารักดีแท้
21 มกราคม 2551 21:26 น. - comment id 813775
เฌอมาลย์.... ได้ที่หนึ่ง แล้วจ้า.. ครูพิม... ยังจะรักปักจิตติดจะแย่ เขาจะแปรเปลี่ยนไปใจจะหมอง เราจะพร่ำเพ้อหาตาจะนอง คงจะต้องร้องไห้ใจจะพัง white rose....ก็ยังรักอยู่นะซี เห็นทีต้องฟังธรรมบ้างแล้ว.. ช่ออักษราลี...ป้าแช่มชอบให้มาสมัครกันเยอะเยอะ..... เพียงพลิ้ว......... รักหลุดลอยคล้อยลับไม่กลับแล้ว รักคลาดแคล้วเคว้งคว้างเรื้อร้างหนอ รักหมดหวังนั่งหน้าน้ำตาคลอ ดูห้องหอห่อเหี่ยวอยู่เดียวดาย ไหมไทย...ใช่เลย..รักเป็นเรื่องหนักปักใจ.. ก่องกิก... ช่างพาทีดีนักรักจริงหรือ จะรักซื่อรักซ่อนหรือผ่อนผัน คนรักพี่กี่หน้าจะมากัน คงพัลวันกันทั่วจนนัวเนีย ก็อกหักรักษายาพี่ก่อง ต้องจับจ้องมองทั่วกลัวยาเสีย เกรงเป็นหนูลองยาของอาเฮีย ต้องละเหี่ยเหี่ยวแห้งน่าแคลงใจ โคลอน... อ้าว..กลอนเศร้านะเนี่ย..งั้นคราวหน้าต้องปรับปรุงใหม่..
22 มกราคม 2551 17:12 น. - comment id 814158
หากพี่ก่องฯยาเสียอย่าเพลียจิต ขอมิ่งมิตรเลือกอีกทีจะดีไหม อรุณสุขนี้เล่าก็เหงาใจ อย่าช้าไปจงสมัครมารักกัน ตรองอีกทีต่างวัยหนักใจนะ กลัวป้าฯจะทิ้งขว้างไม่สร้างสรรค์ คารมถ้อยร้อยคำที่รำพัน ก็ต่างขั้นต่างขั้วกลัวป้าทิ้ง....(จริงๆนะ) อิอิ..แซวๆกันเล่นนะครับ..ป้า...
23 มกราคม 2551 11:29 น. - comment id 814446
อรุณสุข.... ช่างฉอเลาะเพราะพริง้จริงจริงนะ แล้วใครจะละทิ้งสุงสืงใกล้ ไม่มีขั้วขีดขั้นมากั้นใจ ก็แค่วัยเว้นวันแค่นั้นเอง กลัวสมัครรักจริงแต่ทิ้งถอย แล้วก็ปล่อยเปลี่ยนพักตร์เพราะรักเก่ง กลัวสาวสาวมาขย้ำป้ายำเกรง เกิดมาเฉ่งฉวยพร้าตีป้าอาน