ความว่างเปล่า

อิจิโกะ

จะยื้อยุดฉุดไว้ก็ไม่อยู่
เพียงชั่วครู่ก็จางละพรางหาย
สุขแค่เสี้ยวก็ยังตะเกียกตะกาย
กลับมลายกลายเป็นทุกข์ลุกไขว่คว้า
ไม่อยากลืมตื่นตาขึ้นมาสู่
อยากจะอยู่กอดเจ้าเฝ้าโหยหา
อยากจะยื้อยุดกาลหยุดเวลา
สุขนิทราถลาลอยในปอยฝัน				
comments powered by Disqus
  • หญิง

    18 มกราคม 2551 13:30 น. - comment id 812564

    วันนี้มืด พร่งนี้ก็สว่างแหละ
    สำคัญคือเราได้มีความสุขก็พอ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน