ลุงแทนเกือบ พลาดพลั้ง การทำบาป เกือบจะพลาด ฆ่าคน จนตระหนก ยืนทำใจ ไม่ให้ สั่นรันทด กว่าปลงตก ขอโทษ อย่าโกรธเคือง มีครั้งหนึ่ง ซึ่งเด็ก เป็น ม.ปลาย ทั้งหญิงชาย มากหน้า กว่าสองร้อย จัดระเบียบ แยกรุ่น เป็นกลุ่ย่อย วิทยากร มีน้อย ต้องแบ่งงาน เด็กคุยกัน ลั่นห้อง คะนองปาก ด้วยว่าอาจ ครั้งแรก แปลกที่ใหม่ ลุงแทนปล่อย ให้คุย ลุยตามใจ จนพักใหญ่ มาตรการ กล่าวเฉียบพลัน เสียงนกหวีด สะกด หมดเสียงเกริ่น แล้วก็เชิญ อาจารย์ ท่านมาหา อยู่โรงเรียน ถามว่า ก่อนจะมา ปรารถนา ให้เด็ก เป็นอย่างไร ครูบอกว่า อยากให้เด็ก มีระเบียบ รู้จักเปรียบ ดีเลว เช่นไรหนา ให้รู้จัก คุณค่า ของเวลา ศีลธรรม กลับมา หาดั่งเดิม ในระหว่าง อนรม ยกให้ท่าน ช่วงสามคืน สี่วัน นั้นทั้งหมด เด็กที่มา สอบไม่ผ่าน อาจเรียนงด ใครที่ตก ต้องซ่อม พร้อมทำตาม ข้อระเบียบ ออกมา ไปตามกฎ เด็กทั้งหมด หน้าจ๋อย หงอยไปนิด เวาลาผ่าน ไม่นาน เริ่มทำผิด ต้องสะกิด ผิดหมด ยกขบวน เด็กผู้หญิง คนหนึ่ง ซึ่งปกติ ดูไม่ผิด จากคนอื่น ยื่นเอะอะ ดูท่าทาง ก๋ากั่น เห็นจะจะ เรียกมาซะ ทำโทษ ใช่โกรธเธอ สก๊อตจ้ำ ห้าสิบ อย่าบิดพริ้ว เธอหน้านิ่ว เป็นลม ล้มลงคว่ำ พอมารู้ ใจหาย เราทำกรรม เด็กคนนั้น ตั้งครรภ์ ได้ห้าเดือน ลุงแทนเกือบ พลาดพลั้ง การทำบาป ให้อนาถ ใจแท้ แม่เด็กสาว หากทางบ้าน รับทราบ กับเรื่องราว ลุงแทนร้าว ปวดใจ ในเหตุการณ์
ลุงแทน 18 ม.ค. 2551 11:01 น. - ID 111727 
781
5
0
18 มกราคม 2551 11:52 น. - comment id 812523
สวัสดีครับ ลุงแทนปิยมิตร.... เป็นเรื่องจริงอย่างยิ่งครับ กรณีคล้ายกันอย่างนี้ผมก็เคยเจอเหมือนกัน แต่เป็นการทำแท้ง แล้วมาทำสังฆทาน คิดดูเถอะครับ ฆ่าคนหนึ่งคน แล้วหิ้วถังใบเหลืองๆ มาใบหนึ่ง....ทดแทนกันได้ไหมครับ เจอหลายครั้งครับ เศร้าใจจริงๆ
18 มกราคม 2551 12:01 น. - comment id 812525
สวัสดีครับ อ.บนข. เป็นความสบายใจของเขาครับ จริงใหม อย่างน้อยก็ทำให้เกิดความสบายใจที่ได้ทำ ทั้งที่เขาก็รู้ว่า ทดแทนกันไม่ได้เลย แต่เด็กที่เขาทำแท้งอาจได้รับนิสงส์บ้าง ตามบุพกรรมของเขา เนอะ อ.
18 มกราคม 2551 12:13 น. - comment id 812534
ตอนเรียน ปวช. ปีสองเห็นจะได้ สังเกตว่าเพื่อนคนหนึ่งอ้วนขึ้นเร็ว ก็คิดว่า เป็นเพราะทานจุ แล้วก็เลยอ้วนเป็นธรรมดา พอขึ้น ปีสาม เดือนแรก เพื่อนไม่มาเรียน ก็ยังคิดว่า เพื่อนคงติดธุระ หรือไม่ก็ไม่สบาย ทุกอย่างเหมือนเป็นความลับ ทางบ้านรู้ ทางโรงเรียนรู้ ครูประจำชั้นรู้ แต่เพื่อนนักเรียนไม่รู้ พอเพื่อนกลับมาเรียน เพื่อนนักเรียนชายก็คุยกันคะนองปากว่า คนเนี๊ยะเพิ่งไปคลอดบุตรมา เกือบจะมีเรื่องชกปากกันเข้าให้ระหว่างนักเรียนหญิงกับนักเรียนชาย เพราะคิดว่าดูหมิ่นกัน ที่ไหนได้ เป็นความจริง เพื่อนนักเรียนชายบ้านอยู่ใกล้กับเพื่อนคนที่แอบไปคลอด ก็ยังดีที่ทางบ้านและทางโรงเรียนร่วมมือกันคุ้มครองจิตใจ ทำให้เรียนจนสำเร็จการศึกษา ช่วงที่อยู่ในสภาวะของวัยนั้น อาจจะมองอะไรไม่รอบคอบเหมือนที่ผู้ใหญ่เขามองกัน มีแต่ความสงสัย ทำไมท้องเนี่ย แล้วจะเรียนยังไง ? ทุกอย่างที่ผิดพลาด ย่อมมีหนทางแก้ไข และแล้ว ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี :) มานึกดูอีกที ก็นับถือน้ำใจของเพื่อนคนนั้นเหมือนกัน ที่ไม่ได้ทำร้ายชีวิตน้อย ๆ นั้น
18 มกราคม 2551 12:18 น. - comment id 812537
สวัสดีค่ะลุงแทน เมื่อพลาดไปแล้วเป็นอุทาหรณ์ต้องยึดหลักจรรยาบรรณค่ะลุงแทน
18 มกราคม 2551 13:00 น. - comment id 812550
สิ่งใดที่เราไม่รู้ พลาดพลั้งไปใช่ว่าต้องรับบาป ...คนที่ทำต่างหากที่สร้างให้กับตนเอง แต่นะ...ทำไมผู้หญิงจึงต้องเป็นฝ่ายรับบาปทั้งหมดเพียงฝ่ายเดียว คนที่ก่อเรื่องทำไมยังต้องเชิดหน้าได้อยู่ในสังคมอย่างไม่เคยคิดละอายแก่ใจ
18 มกราคม 2551 14:16 น. - comment id 812570
18 มกราคม 2551 15:41 น. - comment id 812589
สวัสดีนกยูง ที่หลังลุงแทนต้องพิจารณาดูให้ดีเป้นพิเศษเลยละ
สวีสดี ฝากรักฟากฟ้า เพราะผู้ที่กระทำส่วนมากเป็นผู้ที่เห็นแก่ได้ และขาดความรับผิดชอบ น่าจับมาเข็กหัวให้เข็ด
สวสัดี คนบนเกาะ นั้นซิลุงแทนนับว่ายังโชคดี ไม่งั้นป่านนี้ คงสลดไปแล้ว เฮ้อ คราวต่อไปต้องไม่ประมาทในเด็กพวกนี้อีก ขอสัญญา
18 มกราคม 2551 16:32 น. - comment id 812602
ทำไมลืมอัลมิตรา ล่ะ
18 มกราคม 2551 16:38 น. - comment id 812606
ไม่ได้ลืม แต่เอาไว้ขอบคุณ เป็นเพียงคนเดียวไง ..........
ขออภัยนะ ลุงแทนว่าครบแล้วนา น่าเข็กเข่าตัวเองจริงๆๆๆๆๆ นะนี่
18 มกราคม 2551 17:30 น. - comment id 812627
ที่โรงเรียนมีการอบรมพัฒนาคุรภาพชีวิต โดยได้หลวงพี่และคณะเป็นวิทยากร ก่อนทำการอบรม.พระอาจารย์เรียกประชุม ทำความเข้าใจและขอความร่วมมือกับครูที่ปรึกษา แต่ละห้อง... นักเรียนหญิงคนหนึ่งวางรองเท้าไม่เป็นระเบียบ พระคุณเจ้าถามว่า.รองเท้าใคร.งไม่แน่ใจว่านักเรีนอายหรือกลัว ไม่กล้ารับ....พระอาจารย์เรียกให้ครูที่ปรึกษา ที่เป็นผู้หญิงออกไปยืนหน้าหอประชุม. แล้วตำหนิอย่างรุนแรงว่าเป็นครูประจำชั้น ประสาอะไร..แค่สอนให้นักเรียนยอมรับผิดในสิ่ง ที่ตนเองทำก้ไม่ได้..จึงทำโทาด้วยการให้ไปจัด วางรองเท้าของนักเรียนให้เป็นระเบียบ นักเรียนหญิงรองเท้าวิ่งออกมาคุกเข่าขอโทษครู แล้วขอทำแทนครู...พระอาจารย์ไม่ยอม.. และให้ผู้รองเท้าคู่นั้นห้อยคอครูที่ปรึกษา ปรากฏนักเรียนร้องไห้ทั้งหอประชุม... ครูทุกคนต้องกลั้นน้ำตา.... นักเรียนคุกเข่าขอร้องพระอาจารย์...พระอาจารย์ ไม่สนใจบอกว่า...ครูของเธอต้องมีส่วนร่วมรับผิดชอบ พฤติกรรมของเธอ...นักเรียนหญิงคนนั้นร้องไห้. ยิ่งครูที่ปรึกษาบอกว่า...ไม่เป็นไร..ไปร่วมกิจกรรมต่อเถอะ.. เถอะก็ยิ่งร้อง..... การจัดอบรมในครั้งนั้น...ปรับพฤติกรมของนักเรียนได้ดีมาก.. ยังคิดถึง...ไม่รู้ลืม...
18 มกราคม 2551 17:46 น. - comment id 812629
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
