วเนจร...

เทพระวี

ดูหนทางทอดท้า       ทายเรา
ภูเทือกเห็นเป็นเงา     ลับฟ้า
ทางแดงฝุ่นมอมเมา   คลุ้งฝุ่น
แดดดับยามเย็นหล้า   อ่อนล้าราแรง
แสงไต้เริ่มจุดแล้ว      วอมแวม
ความมืดขาดถูกแซม  รัศ'ได้
ความเย็นย่างมาแกม  ความเหนื่อย
ทางก็ยังท้าให้        สืบเท้าก้าวเดิน
เดินก้าวเท้าสืบเท้า   ตามทาง
ตาจับในความจาง  สว่างน้อย
จับใจจับกายวาง   เป็นระยะ
เท้าย่างก้าวเป็นร้อย  รุกหน้าผ่านทาง
ดาวพร่างกระพริบน้อย  แสงใส
ส่องสว่างเป็นธงชัย    เด่นเป้า
กระพริบท้ากระพริบทายใคร  ไปสู่
ตาจับดาวใจเฝ้า       ไขว้าคว้าดาวดิน
หูยินหมู่นกร้อง         หลงรัง
จมูกกลิ่นข้าวหอมยัง กลิ่นฟ้า
ตายังจับตายัง         จ้องจรด
ใจก็ยังถูกท้า          ล่อให้เร่งเดิน
เขาเขินมืดซ่อนเร้น  ทิววิว
ลมพัดมาหนาวปลิว สั่นเจ้า
ขาล้าอ่อนความหิว  เย้ยเยาะ
ทางเยาะลมยั่วเย้า  หยอกเย้าศรัทธา				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงมือสอง

    12 มกราคม 2551 17:34 น. - comment id 810464

    11.gifสวัสดีปีใหม่ค่ะพี่เทพระวี 11.gif
    
    สบายดีนะคะ
    อวยพรย้อนหลังไกลมาก
    
    ก็ไม่มีเวลาเข้ามาเลย
    คิดถึงนะคะดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
    
    สายลมที่พัดมาแล้วก็ผ่านไป
    ทิ้งความรู้สึกเหน็บหนาวให้เราได้จดจำ
    
    คิคิ31.gif30.gif
  • โคลอน

    14 มกราคม 2551 13:47 น. - comment id 810874

    11.gif36.gif
    
    สวัสดีปีใหม่ด้วยค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ36.gif
    
    เป้นนักเดินทางต้องศรัทะและเชื่อมั่นในสิ่งที่ทำเนาะ
  • โคลอน

    14 มกราคม 2551 13:48 น. - comment id 810876

    ศรัทธา(แก้คำผิดข้างบนค่ะ
    65.gif36.gif)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน